หัวข้อมันอาจแปลกๆนะครับ คิดไม่ออก 
งั้นพิมพ์อธิบายตรงนี้เลย เริ่มจากว่าเราได้ทักไปหาคนๆนึง เราเคยคุยกับเขาจนเหมือนไม่รอดเราเลยหยุดทักไปหาเขา จน 3 วันผ่านมาเขาก็เริ่มทักมาก่อนแล้วก็ชวนโทรคุยครั้งแรกๆ ก็หลังจากนั้นการคุยของเราก็เริ่มดีขึ้นไปๆ เขาทักมา มอนิ่งทุกวัน ไปไหนทำอะไร ก็คอยบอกกันจนมีงานๆนึงที่เราได้นัดเจอกันแล้วก็เที่ยวด้วยกัน จับมือลูบหัว คุยกันสนุกสนานแล้วก็แยกย้ายกันไป แต่เขาก็ยังไปเที่ยวกับเพื่อนเขา เราก็ไปเที่ยวกับเพื่อนเรา แต่ก็มีบอกกันเหมือนเดิม จนอีกวันนึงช่วงเย็นๆ เราไม่ได้ทักเขาไป เขาก็คิดว่าเรางอล แล้วเราก็เผลอไปพิมพ์เหมือนคนที่คิดมาก จนเขารู้ว่าเราคิดมากแล้วก็การกระทำแปลกๆไป หลังจากนั้นการสนทนาของเราก็เปลี่ยนไปเขาไม่ทักมอนิ่ง ไม่บอกเกี่ยวกับตัวเอง เป็นฝ่ายเราที่ต้องพยายามแล้วก็ถึงวันที่เราได้คุยกันเกี่ยวกับความคิดมากของเรา ว่าการกระทำเร่งรีบ คิดมาก จนทำให้มันแย่ไป แล้วเขาก็บอกเรายว่าลองคุยกันแบบเพื่อนไปก่อนไหม ค่อยๆเป็นค่อยๆไป เขาบอกเราเป็นคนดี ควรเจอสิ่งที่ดีกว่านี้ ไม่ใช่เขา เขาก็ขอบคุณเรา แล้วก็จบกัน แต่เราก็ยังทักเขาไปเหมือนเดิม บางที่เขาก็คุยดี บางทีเขาก็ถามคำตอบคำ เราเคยตัดใจแต่มันก็ทำไม่ได้ ทุกๆอย่างมันเข้ามาในหัวจนลืมไม่ได้ ถึงแม้มันจะเป็นเพียงความรู้สึกระยะสั้นๆ อยากจะถามว่า เราควร ยื้อเขาไว้ไหม พยายามอีกไปเรื่อยๆ อาจมีดีบ้างแย่บ้าง