สวัสดีครับ ผมคบกับแฟนคนปัจจุบันมา3ปีกว่าครับ ตอนแรกรู้สึกว่าเขาดีกับผมมากๆ ผมสามารถฝากชีวิตไว้กับเขาได้เลย ในเวลาที่ผมไม่เหลือใครแล้ว
แต่พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆนิสัยเขาเริ่มออก จนผมไม่แน่ใจแล้วว่าเขาเป็นคนนิสัยยังไงกันแน่ นิสัยเขาเริ่มเปลี่ยนครับ เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย T T
ผมก็ยอมเขาเวลาทะเลาะกัน เพราะเขามีแต่พูดว่า จะเอายังไง แล้วจะเอายังไง แล้วแต่ผม เอายังไงก็ว่ามา คือแต่ละคำเขาไม่แคร์ผมเลย ไม่รู้ว่าเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมก็ยื้อฝืนมาตลอด จนผมรู้สึกว่ามันวนเป็นลูบ มีความสุข>ทะเลาะ>ผมยอม>มีความสุข วนแบบนี้ไปตลอด
จนวันนึง ผมรู้สึกคิดถึงแฟนเก่า(เลิกกันได้3ปีกว่า) และผมยังจำไอดีไลน์ได้นะครับ ผมเลยได้ไลน์คุยกันบ้างนานๆที แต่ตอนนั้นเขามีแฟนแล้วนะครับ แต่ว่าตอนนี้เขาโสดแล้วและได้คุยกันนานๆทีเหมือนเดิม จนผมรู้สึกว่าเขายังรอผม เขายังเป็นคนที่ผมอยู่ด้วยคุยด้วยแล้วผมโอเคผมสบายใจ(เลิกกันเพราะผมแอบคุยกับคนอื่น ส่วนผมเลิกกับเขาเพราะเขาคุยกับคนอื่น) ศีลเสมอกันแต่เลิกกันแบบว่าไม่เคลียกันทั้งคู่คบกันมา2ปีกว่าครับ จนวันนี้ได้เจอกันครับ พอดีผมผ่านไปทางแถวเขาบ้านเลยชวนทานข้าวแล้วความรู้สึกเดิมก้กลับมา เขายังเหมือนเดิมทุกอย่าง แล้วผมก็รู้สึกได้ว่าเขาก็ยังรอผม ถ้าผมพร้อมจะกลับไป จนมืดผมเลยไปส่งที่บ้าน แล้วผมก็กลับบ้าน แล้วพอผมถึงบ้านผมก็ถามตัวเองว่าผมปล่อยเขาไปได้ยังไง คนที่เข้ากับผมได้ทั้งความรู้สึกและนิสัย โดยตรงกันข้ามกับแฟนคนปัจจุบันผมที่นิสัยเปลี่ยนไปมาก แต่เขาก็รักผมนะแต่นิสัยเขาเปลี่ยนไปมากแล้ว แต่แฟนเก่าผมยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ยังรุ้สึกดีและเข้ากันได้ดีเหมือนเดิม ยังคุยกันเหมือนคนไม่เคยเลิกกัน
#ทางบ้านผมโอเคกับแฟนเก่าผมมากกว่าแฟนใหม่ เขาบอกผมเสมอว่าเขาไม่โอเคกับคนใหม่
สรุปนะครับ คือตอนนี้ผมรักทั้งคู่ จะตัดแฟนใหม่ก็ตัดไม่ขาด จะทนก็เจ็บซ้ำๆซากๆ
แฟนเก่า จะตัดก็ตัดไม่ขาด แต่ผมไม่คิดจะตัด และก็ยังเป็นคนที่เข้ากับผมได้ดีเสมอมา
#แฟนใหม่น่ารู้ตัวด้วยนิดๆนะครับว่าทางบ้านผมไม่ค่อยชอบเขาเท่าแฟนเก่าผม
1.ผมควรทำตัวยังไงดีครับ?
2.ผมควรตัดสินใจยังไงดีครับ?
มีแฟนใหม่ แต่ยังคิดถึงแฟนเก่าและแฟนเก่าก็ยังรอ
แต่พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆนิสัยเขาเริ่มออก จนผมไม่แน่ใจแล้วว่าเขาเป็นคนนิสัยยังไงกันแน่ นิสัยเขาเริ่มเปลี่ยนครับ เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย T T
ผมก็ยอมเขาเวลาทะเลาะกัน เพราะเขามีแต่พูดว่า จะเอายังไง แล้วจะเอายังไง แล้วแต่ผม เอายังไงก็ว่ามา คือแต่ละคำเขาไม่แคร์ผมเลย ไม่รู้ว่าเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมก็ยื้อฝืนมาตลอด จนผมรู้สึกว่ามันวนเป็นลูบ มีความสุข>ทะเลาะ>ผมยอม>มีความสุข วนแบบนี้ไปตลอด
จนวันนึง ผมรู้สึกคิดถึงแฟนเก่า(เลิกกันได้3ปีกว่า) และผมยังจำไอดีไลน์ได้นะครับ ผมเลยได้ไลน์คุยกันบ้างนานๆที แต่ตอนนั้นเขามีแฟนแล้วนะครับ แต่ว่าตอนนี้เขาโสดแล้วและได้คุยกันนานๆทีเหมือนเดิม จนผมรู้สึกว่าเขายังรอผม เขายังเป็นคนที่ผมอยู่ด้วยคุยด้วยแล้วผมโอเคผมสบายใจ(เลิกกันเพราะผมแอบคุยกับคนอื่น ส่วนผมเลิกกับเขาเพราะเขาคุยกับคนอื่น) ศีลเสมอกันแต่เลิกกันแบบว่าไม่เคลียกันทั้งคู่คบกันมา2ปีกว่าครับ จนวันนี้ได้เจอกันครับ พอดีผมผ่านไปทางแถวเขาบ้านเลยชวนทานข้าวแล้วความรู้สึกเดิมก้กลับมา เขายังเหมือนเดิมทุกอย่าง แล้วผมก็รู้สึกได้ว่าเขาก็ยังรอผม ถ้าผมพร้อมจะกลับไป จนมืดผมเลยไปส่งที่บ้าน แล้วผมก็กลับบ้าน แล้วพอผมถึงบ้านผมก็ถามตัวเองว่าผมปล่อยเขาไปได้ยังไง คนที่เข้ากับผมได้ทั้งความรู้สึกและนิสัย โดยตรงกันข้ามกับแฟนคนปัจจุบันผมที่นิสัยเปลี่ยนไปมาก แต่เขาก็รักผมนะแต่นิสัยเขาเปลี่ยนไปมากแล้ว แต่แฟนเก่าผมยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ยังรุ้สึกดีและเข้ากันได้ดีเหมือนเดิม ยังคุยกันเหมือนคนไม่เคยเลิกกัน
#ทางบ้านผมโอเคกับแฟนเก่าผมมากกว่าแฟนใหม่ เขาบอกผมเสมอว่าเขาไม่โอเคกับคนใหม่
สรุปนะครับ คือตอนนี้ผมรักทั้งคู่ จะตัดแฟนใหม่ก็ตัดไม่ขาด จะทนก็เจ็บซ้ำๆซากๆ
แฟนเก่า จะตัดก็ตัดไม่ขาด แต่ผมไม่คิดจะตัด และก็ยังเป็นคนที่เข้ากับผมได้ดีเสมอมา
#แฟนใหม่น่ารู้ตัวด้วยนิดๆนะครับว่าทางบ้านผมไม่ค่อยชอบเขาเท่าแฟนเก่าผม
1.ผมควรทำตัวยังไงดีครับ?
2.ผมควรตัดสินใจยังไงดีครับ?