สวัสดีครับผมอายุ15ปีผมทะเลากับน้องเพราะน้องใช้คำพูดไม่ถูกกาละเทศะ(ผมกับน้องอายุห่างกัน4ปี)น้องเป็นเด็กติดเกมครับชอบใช้คำหยาบจากในเกมใส่ผม ผมก็เตือนน้องดีๆแล้วว่าพูดให้ดี อย่าหาเรื่อง แต่น้องตอบผมมาว่า บอกตัวเองเหอะ แล้วก็หาเรื่องผม ผมก็บอกมันอีกครั้งว่า พูดอะไรนะ อย่าหาเรื่องอยู่นิ่งๆไปเหอะ มันก็สวนผมอีกจนผมมนไม่ไหวเลยเตะมันไปแต่ไม่แรงมากนะครับแบบเตะเล่นๆกับเพื่อนอะแต่มันกลับสำออยและทำเป็นร้องไห้พอแม่มาแม่ก็ด่าผม แม่มักจะเข้าข้างน้องอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมจะเป็นคนที่ผิดตลอด แต่ครั้งนี้ผมทนไม่ไหวแล้วเลยตะคอกใส่แม่ว่า “แล้วทำไม" แม่ง้างแขนเหมือนจะตีผม ผมเลยบีบแขนแม่แบบรุนแรงมากๆด้วยความโกรธและความกดดันที่สะสมมาตลอด ตอนนั้นผมรู้สึกผิดมาก
ตอนนี้ผ่านมาจะ20นาทีแล้วผมกับแม่ไม่ได้คุยกันเลย ผมไม่กล้ามองหน้าแม่ด้วยซ้ำรู้สึกผิดมากเกิดมาไม่เคยคิดจะทำแบบนี้เลย ผมควรทำยังไงดีครับ ขอโทษไปถ้าเกิดแม่ให้อภัย แต่ความรู้สึกผิดของผมมันก็ไม่หายไปอยู่ดี ผมเกลียดครอบครัวมาก แต่ไม่ได้เกลียดแม่ ผมเคยคิดว่าถ้าเกิดเป็นลูกคนเดียวก็คงจะดีกว่านี้ ตอนนี้เลยคิดจะหนีออกไปอยู่คนเดียวครับ ที่คิดแบบนี้อาจเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบก็ได้ ใครก็ได้ข่วยผมด้วยครับ
ผมเผลอทำร้ายร่างกายแม่ด้วยความโกรธควรทำไงดีครับ?
ตอนนี้ผ่านมาจะ20นาทีแล้วผมกับแม่ไม่ได้คุยกันเลย ผมไม่กล้ามองหน้าแม่ด้วยซ้ำรู้สึกผิดมากเกิดมาไม่เคยคิดจะทำแบบนี้เลย ผมควรทำยังไงดีครับ ขอโทษไปถ้าเกิดแม่ให้อภัย แต่ความรู้สึกผิดของผมมันก็ไม่หายไปอยู่ดี ผมเกลียดครอบครัวมาก แต่ไม่ได้เกลียดแม่ ผมเคยคิดว่าถ้าเกิดเป็นลูกคนเดียวก็คงจะดีกว่านี้ ตอนนี้เลยคิดจะหนีออกไปอยู่คนเดียวครับ ที่คิดแบบนี้อาจเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบก็ได้ ใครก็ได้ข่วยผมด้วยครับ