ควรจะอยู่ต่อหรือเลิกดีค่ะ

กระทู้คำถาม
จะเล่าตั้งแต่เริ่มต้นเลยน่ะค่ะ

ย้อนกลับไป 10 ปีที่แล้ว  เราได้รู้จักกับแฟนคนปัจจุบัน ในตอนนั้นเราเองก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่แฟนเราคนนั้นก็มีคนอื่นอยู่ตลอดเวลา เวลานัดไปดูหนังก็ผิดนัดตลอด เจอกันเดือนละครั้ง จนเรามาเจอแฟนคนปัจจุบัน เราก็เลยเลิกกับคนเก่าแล้วมาคบกับคนปัจจุบัน จนถึงคบกันจะ 10 ปีแล้ว ระหว่างทางมันมีเรื่องมากมายเลยค่ะ. เป็นที่มาแล้วคำถามว่าควรอยู่ต่อหรือเลิกดีค่ะ เริ่มเลยนะ 

       หลังจากที่เลิกกับคนเก่าแล้วมาคบกับแฟนใหม่ คนใหม่เราก็มีคนอื่นมาตลอด เราจับได้ก็เลิกให้ทุกครั้ง จนมามีผญ คนนึง เขาไม่เลิกให้ แต่ยอมเลิกกับเรา แล้วเราก็ได้เลิกกัน เลิกกันได้ไม่ถึงอาทิตย์เขาก็กลับมา เรายังลืมไม่ได้เราเลยให้อภัย  กลับมาคบกัน ได้อีก1-2 เขาก็มีคนอื่นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราไม่ให้อภัย เราบอกเลิกแต่เขาไม่ยอมเลิก แล้วคือ ปจด เรายังไม่มาเราก็ไม่กล้าเลิกจริงๆ สุดท้าย เราท้องค่ะ  มันก็ไม่มีทางเลือกเราต้องยอมให้อภัยเขา  ครั้งที่ 2  พอเวลาผ่านไปสักพัก เราบอกเขาว่าเราท้อง แต่ก็จะให้เรากินยาเอาออก แต่เราไม่กิน เขาก็เลยบอกพ่อแม่เขาให้มาขอ ผู้ใหญ่ก็คุยกันเรียบร้อย ผูกข้อไม้ข้อมือกันไป   เขาก็ทำงานเลี้ยงเรา เราไม่สามารถทำงานได้เพราะตอนนั้นยังเรียนอยู่แล้วท้อง ก็ได้แต่อยู่บ้าน จนเราคลอด  เราก็เลี้ยงลูกอยู่บ้าน เขาไปทำงานและมั้งจะกลับเึกอ้างว่ามี OT ตลอด บางทีก็แอบไปกินเหล้า ไปร้านเกมบ้าง เราก็มั้งจะโทรตามโทรจิกตลอดเวลาและทุกวัน เราลืมบอกตอนเราท้องเขาเคยจะต่อยเราเพราะเราโทรจิก ตามเขาเกินไป แต่เขาไม่ได้ต่อย เปลี่ยนเป็นต่อยกำแพงแทน  แล้วพอเราคลอด เพื่อนของแฟนเก่าเขาทักเฟสมาขอเบอร์เขา เขาก็ให้แล้วเขาก็คุยกันกับแฟนเก่า แฟนเราทำงานเลิกดึก จังหวะนั้นก็้ขากลับมาบ้านพอดี แล้ววางโทรศัพท์ไว้แล้วไปเข้าห้องน้ำ แล้วมีคนโทรมาเราก็รับ เขาบอกว่าขอสายแฟนเรา เราบอกเข้าห้องน้ำอยู่ เราถามว่านี่ใคร เขาบอกว่าเพื่อน แล้วก็วางไป แต่เซ้นต์เราแรงมาก เราคิดว่าต้องใช่ เราก็ถามเขาว่าใช่ไหม เขาก็ตอบว่าใช่ เขาบอกว่าคุยกันเฉยๆไม่คิดอะไร แต่เราไม่เชื่อ เราก็โทรจิกเขาตลอด โทรตามให้กลับบ้านมั้ง จนเขาโมโห เขาก็ตีเรา. เตะเรา บีบคอเรา เราใช้ชีวิตแบบนี้มา 7 ปี เราโดนแบบนี้มา 7 ปี จนครั้งล่าสุด เราทะเลาะกันเพราะว่าเราจะซื้อมือถือแล้วใช้บัตรแม่เขารูด ตอนแรกแม่เขาบอกว่าจะให้รูดแต่รอก่อน สุดท้ายไม่ให้เรา เราก็ว่าแฟนว่าทำไมแม่จะไม่ให้ทำไมไม่บอกแต่แรกให้รอทำไม เขาก็โมโห เราทะเลาะกันหน้าตึกที่บ้านแบบเสียงดังมาก เขาด่าเราหยาบคาย แบบว่าคือเราก็อายน่ะ แต่เราไม่เถียงเขาสักคำ ได้แต่ยืนร้องไห้อย่างเดียแล้วมองกน้าเขาคิดในใจว่านี่หรอคนที่เรารักและบอกว่ารักเรา เรามองเขาแล้วร้องไห้แล้วเขาก็บอกมาว่าทำไมอายหรอ  ในขณะนั้นผู้คนที่อาศัยอยู่ตึกข้างๆได้ออกมาดูเต็มไปหมด เพราะว่าเขาด่าเราดังมากจริงๆ ความรู้สึกเราคอนนั้นคือมันหมดแล้งจริงๆอ่า แต่เราไม่ได้บอกเลิกเขานะ ลืมบอกอีกอย่างตอนเขาตีเรา เราไม่เคยฟ้องพ่อแม่เราหรือพ่อแม่เขาเลยสักครั้ง  ต่อหลังจากที่ทะเลาะกันหน้าตึก ผ่านไป 2 เดือน เรามีคนอื่น แล้วจะเลิกกับเขา แต่เขาไม่เลิกไปบอดแม่เราว่าเรามีคนอื่น แต่เขาก็บอกว่าผิดเขาทั้งหมดที่เขาเคยทำกับเราให้แม่เราฟัง. จริงๆเราก็ไม่อยากเลิกกับคนใหม่หลอก แต่เรารักแม่กลัวแม่เครียด เราเลยเลิกกับคนใหม่ แล้วกลับมาถึงคนเดิมที่เคยทำร้ายเรา เขาก็ปรับปรังตัวเลิกทุกอย่างให้ที่ขอไว้ บุหรี่ ติดเพื่อน ทำร้ายเรา โมโหร้าย งานบ้านเขาก็เป็นคนทำเองทั้งหมด เราไม่ต้องทำอะไรเลยสักอย่าง.
เวลาผ่านไปปีกว่า เราเริ่มกลับไปคุยกับแฟนเก่าสมัยประถม  เราเป็นคนทิ้งแฟนเก่าไปเแงความรู้สึกตอนนั้นอยากกลับไปคืนดีกับเขา แฟนเก่าเราเขาก็มีแฟนอยู่แล้วน่ะค่ะ ตอนนั้นตกลงกันว่าต่างคนต่างจะเลิกกับแฟนตัวเองแล้วกลับมาคบกัน เราก็คุยกันไปสักพักนึง จนแฟนเราจับได้ เราก็จะเลิกกับแฟนเราเพื่อไปหาเขา  แต่แฟนเราไม่เลิก เคลียกันไม่ได้ประมาณ1เดือน จนแฟนของแฟนเก่าเราจับได้ เราก็เลยถามแฟนเก่าว่าจะเอายังไง จะเลิกกับเขาคนนั้นไหม แฟน้ก่าบอกว่าอยู่แบบนี้ไปก่อนได้ไหม เพราะผญ คนนั้นก็มีคนอื่นเหมือนกัน เราก็คิดในใจจะให้เราอยู่แบบนี้หรอ เราก็เลยยอมถอยออกมา เพราะเราไม่อยากอยู่แบบนั้น   เราเป็นคนถอยออกมาเอง เราก็เสียใจมากเหมือนกัน แฟนเราเองที่ยังเคลียไม่เสร็จ สุดท้ายเราก็ไม่ได้เลิกกัน แฟนเราก็รู้ว่าเราเสียใจเรื่องแฟนเก่าคนนั้นมาก ก็เขาอยู่ข้างเราให้อภัยเราให้เรากลับมาเป็นแบบเดิม  แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแล้ว  เวลาผ่านมาเกือบจะ2 ปี เราก็ไม่ได้มีคนอื่นอีก แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิม เหมือนทุกวันนี้เราอยู่ไปวันๆ เพื่อลูก เรารู้สึกเฉยๆกับแฟนเรามากแล้วก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อ อยู่ต่อก็เหมือนเราเห็นแก่ตัวหรือป่าว เหมือนรั้งเขาไว้ เผื่อวันนึงเขาจะเจอคนที่ดีกว่าเรา. ควรอยู่ต่อหรือเลิกค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่