คือมีน้องคนนึงเวลาเจอกันชอบมองหน้า มองจนชนิดว่าจ้องเลยจนเรารู้สึกตัวได้  พอเรามองกลับก็เสมองไปทางอื่น  หรือทำเป็นไม่สนใจ. เราก็พยายามเข้าใจว่าเออน้องเค้าคงชอบมองแต่ว่าไม่กล้าจีบอะไรประมาณนั้นอ่ะ  (เข้าข้างตัวเองมากกกก สายมโนก็มา) แต่พอนานๆไปน้องแกก็หายไป จนเราลืมไปเลิกเข้าข้างตัวเองแหละ สักพักนึง อ้าวกลับมาเป็นแบบเดิมอีก คือเรางงว่าคือยังไงทำไมเค้ามาพูดกับเราเลย เรามองแล้วเราอึดอัด เพราะเวลาเดินผ่านกลุ่มเพื่อนน้องแกกับตัวน้องเองเรายิ่งรู้สึกถึงการมองอย่างแรงกล้ามาก 
  เราอยากถามผู้ที่เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อนช่วยชี้แนะเราหน่อยว่า เราควรปล่อยผ่านแบบอึดอัดนี้ต่อไปเรื่อยๆ หรือควรถามแต่เราก็ไม่กล้าถามกลัวแหกแบบว่าไม่ใช่แบบที่คิดอะไรแบบนี้ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ