คือเราคบกันแฟนเรามาจะ4เดือนแล้วค่ะ แต่ช่วงนี้จะงอนจะน้อยใจ แฟนเราทั้งทำงานและเรียนด้วย ช่วงนี้จะมีการบ้าน รายงาน แล้วก็จะเป็นวิจัยจบ พอทะเลาะกันทีไรแฟนเราก็จะบอกว่า เค้าการบ้านเยอะ แล้วไหนจะจิจัยอีก ถ้าเราได้ทำวิจัยแล้วเราจะรู้เอง คือแบบ ทำไมทะเลาะกันทีไรต้องเอาการบ้าน เอาวิจัยมาพูด จนบางทีเราแบบนี่เรามีแฟนจริงๆมั้ย เวลาแฟนเราเลิกงานและถึงบ้าน แฟนเราก็จะไลน์บอกเราตลอด เราก็จะบอกทุกครั้งว่ากินข้าว อาบน้ำด้วยนะคะ จะได้สดชื่น วันไหนที่แฟนเราบอกว่าจะแก้รายงานนะ อ่ะ อันนี้เราก็ปล่อย เราเข้าใจได้ แล้ววันไหนที่แฟนเราไม่แก้รายงาน ไม่ทำวิจัย แฟนเราก็จะโทรมาคุยแปปนึงว่าแบบเราทำอะไรอยู่ อาบน้ำยัง กินข้าวยัง แล้วจะนอนตอนไหน พอมีประโยคที่ว่าแล้วจะนอนตอนไหนขึ้นมา เราคิดแล้วว่าเราโดนทิ้งให้อยู่อย่างคนเหงาๆ อยู่กับความเดียวดายอีกแล้ว แล้วแฟนเราก็บอกว่าเดี๋ยวดูหนังจบ เขาจะนอน ไอ้เราก็คิดในใจว่าแบบ แล้วทำไมไม่คุยกับเราบ้างอ่ะเวลาว่างอ่ะ งงนะ เวลาที่เขาอยู่บ้านแล้วว่างแบบนี้ คือทำไมไม่คุยกับเราบ้าง คือเราต้องการกำลังใจ เราต้องการคนที่อยู่ข้างๆเราในวันที่เราทุกข์ใจหรือวันที่เรามีปัญหา แต่นี่คือเราหันไป เราไม่เจอเขาเลย บางทีเราก็กลัวนะ กลัวว่าวันนึงจะมีคนทำให้เรายิ้มได้ จะมีคนดึงเราขึ้นมาจากหลุมความทุกข์ใจหลุมนั้น 😢
เวลาแฟนทุกข์ใจหันมายังเจอเรา แต่พอถึงตอนเราทุกข์ใจหันไปแต่ไม่เจอใครเลย