GDH ปล่อยหนังออกมาช่วงปลายปีอีกครั้ง ซึ่งในปีนี้พิเศษอย่างนึงคือ เหมือนสถานการณ์มันอัดอั้นจนทำให้หนังดีๆ ถูกมาปล่อยในช่วงไล่เรี่ยกันเยอะมาก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมตั้งข้อสังเกตไว้พอสมควร ด้วยการที่ช่วงเดือนนี้มีหนังไทยที่เป็นหนังออกมาดึงเงินในกระเป๋าคนดูหลายเรื่อง ไล่ตั้งแต่ อีเรียมซิ่ง ที่โกยเงินไปแล้ว, อีหล่าเอ๊ย สำหรับแฟนคลับตูมตาม, และมาถึงเรื่องนี้ อ้ายคนหล่อลวง ที่ผู้คนจับตาการกลับมาจอเงินอีกครั้งของ ณเดชน์ และ ใบเฟิร์น พิมพ์ชนก ที่แทบจะมีหนังให้เราเห็นปีละเรื่อง บวกกับผลงานการกำกับของ เมษ ธราธร ที่สร้างมาตรฐานความฮาไว้กับ "ATM เออรัก เออเร่อ" และ "ไอฟาย..แต๊งกิ้ว..เลิฟยู้"


เรื่องราวของ ‘ทาวเวอร์’ นักต้มตุ๋นสุดหล่อลวง พลาดท่าถูก ‘อินา’ อดีตสาวแบงค์สุดเพี้ยนจับโกงได้ ทาวเวอร์จึงต้องจําใจช่วยอินาวางแผนต้มตุ๋น ‘เพชร’ แฟนเก่าที่หลอกเอาเงินอินาไป งานนี้ใหญ่เกินกว่าที่คิด แก๊งสิบแปดมงกุฎจึงต้องหาสมาชิกเพิ่ม แผนจะรอดหรือจะพังยังไม่รู้แต่ที่แน่ๆ หัวใจของอินาดันหวั่นไหวให้นักต้มตุ๋นซะแล้ว


เวลารวมของหนัง 130 นาที ถือว่านานมากสำหรับหนังไทยซึ่งตอนแรกผมคิดว่ามันต้องมีอะไรยืดยาวและมีพาร์ทที่น่าเบื่อแน่ๆ แต่ผิดคาดเพราะหนังเดินเรื่องค่อนข้างรวดเร็วฉับไวมาก เรียกว่าแทบจะไม่เห็นถึงจุดที่ความสัมพันธ์ของตัวละครที่จะไว้ใจกันได้ขนาดนี้ หรือจุดที่พระนางจะตกหลุมรักกันได้เลย ซึ่งมันเหมือนกับทุกสิ่งทุกอย่างมันมาเร็วเคลมเร็วสเหมือนสปอนเซอร์ tie-in ศรีสวัสดิ์เงินติดล้อยังไงอย่างงั้น


แต่เข้าช่วงกลางเรื่อง หนังดีดตัวเองขึ้นมาได้อย่างยอดเยี่ยม แผนการต้มตุ๋นที่หนังทำออกมาให้คนดูได้เสพย์ มันดูเพลินและดูสนุกลุ้นตลอด แผนการอันแยบยลที่พลิกไปพลิกมา หักเหลี่ยมเฉือนคมกันสนุกสนาน อาจจะเดาทางไม่ยาก แต่ก็เดาบทสรุปไม่ง่ายเช่นกัน เราจะเพลินกับแผนการต้มตุ๋นของพระเอกอาชญกรอารมณ์เหมือนดูเหมือนดู Ocean 11 แบบไทยลูกทุ่งอยู่ ตอนจบก็สรุปได้ค่อนข้างดีงาม ตามสไตล์ของ GDH เค้าล่ะ ไม่ได้จบแบบไม่มีเหตุผล


แต่ที่ผมบอกว่าฟอร์มดร็อปลงไป คือเรื่องของการใช้ประโยชน์จากนักแสดง และเรื่องของความฮาที่ดร็อปไปเยอะเลย ปกติหนัง GDH จะไม่ได้ฮาพร่ำเพรื่อ แต่ฮาทีก็ฮาลั่นโรง โดยเฉพาะจากการกำกับของ เมษ ธราธร ด้วยแล้ว ทุกคนต้องคาดหวังความฮาจากหนังเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้มันคือการฮาแบบหึหึ มีฮากันเยอะๆ บ้าง แต่ไม่ใช่ฮาตรึมกันทั้งโรง บวกกับการใช้ความโดดเด่นของดาราแต่ละคนก็เหมือนกับไม่ได้เจาะไปที่ตัวละครนั้นๆ อย่างจริงจัง ตัว พระ-นาง ในเรื่องไม่ได้เด่นเลย ไม่ได้ใช้เสน่ห์ของนักแสดงอย่างเต็มที่ มีแค่ตัวละครของ เต๋อ ฉันทวิชช์ ที่ออกมาแย่งซีนได้ แต่ก็ไม่ได้มาฮาทุกจังหวะ ถ้าเทียบกับ โจ๊ก โซคูล ใน ไอฟาย อันนั้นกินขาดในเรื่องการแย่งซีน


ส่วนตัวสำหรับผม ถือว่าเรื่องนี้ GDH ฟอร์มตกพอสมควร แต่ก็ไม่ได้ถือง่าน่าเกลียดอะไร ยังคงมีลายเซ็นของ GDH ไว้อยู่ กับความสนุกของเรื่องราวและอะไรอีกหลายๆ อย่าง ก๋น่าจะปลุกกระแสคนเข้าโรงหนังได้อย่างต่อเนื่องครับ 

ถ้าชอบบทความ ฝากเพจหนังเล็กๆ ด้วยนะครับ  >>> https://www.facebook.com/DooNangGunMai/