เราไม่รู้ว่าเรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้ใครจะเป็นคนเห็นแก่ตัวนะคะ เราแค่อยากให้มีคนรับฟังเฉยๆ คือตอนนี้เรารู้สึกอึดอักมาก ไม่รู้จะหันไปถามใคร คือเรามีแฟนอยู่คนนึงค่ะตอนนี้คบกันเข้าเดือนที่4แล้ว แต่รู้จักกันมาประมาน2ปี เราคุยกันมาก็ตั้งนานแล้วแต่เพิ่งจะได้คบกัน ช่วงแรกๆที่คุยกันแฟนเราเค้าก็ยังมีผู้หญิงอีก2-3คนที่คุยพร้อมๆกับเรา เราก็ไม่ได้โอเคแต่ตอนนั้นก็ยอมมาตลอด เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดในช่วงปีแรก ทุกครั้งที่ไปเจอกันเราจะต้องเป็นคนจ่ายค่าข้าวตลอดรวมถึงปัจจุบันด้วยไม่ใช่ว่าเราออกไม่ได้นะคะแต่เรารู้สึกว่าเค้าไม่มีความเป็นผู้ชายเท่าไหร่ ล้านเราทั้งคู่ฐานะค่อนข้างเท่ากันมากๆ และในปีนั้นแฟนเราเค้ารู้ว่าเราได้เงินเป็นรายเดือนจากแม่เราเดือนละ1x,xxx เค้าพูดกับเราว่าถ้าแม่ให้เงินเราเมื่อไหร่เราต้องโอนเงินให้เค้าทุกเดือนเดือนละ5,000 เราเลยแกล้งตกลงไม่คิดว่าเค้าจะจริงจัง พอผ่านไปสักพักเค้าก็ทวงเราบอกว่าอย่าลืม5,000ยะ เราเลยแกล้งบอกว่าแม่เราจะไม่ให้เงินเดือนแล้วเพราะเกรดเราตก เค้าก็เลยว่าเราว่าทำไมไม่ตั้งใจทำให้ได้ดี เราก็ไม่ได้อะไร และวันเกิดเค้าเราดีนไปตกลงว่าจะซื้อแอร์พอร์ตให้เค้าแต่พอถึงวันนั้นจริงๆเราก็ไม่ได้ซื้อ เค้าก็ว่าเราและก็เหมือนเคืองๆแต่ก็เหมือนจะไม่ได้อะไรต่อ แต่พอนานๆไปเค้าก็กลับมาพูดทุกครั้งว่าจะให้เราซื้อให้ได้ เราอึดอัดทุกครั้งที่เค้าชวนคุยถึงเรื่องสิ่งของพวกนี้ เอาจริงๆเค้าไม่เคยถามด้วยซ้ำว่าเราเป็นยังไงบ้าง เราต้องเจอกับอะไรบ้างในแต่ละวัน ในใจเราก็อยากเลิกค่ะ แต่เราไม่รู้ว่าเราจะเอาเหตุผลอะไรไปบอกเลิกเค้า เพราะเรายังไม่ได้ซื้อแอร์พอร์ตให้เค้า เรากลัวว่าถ้าเราบอกเลิกเค้าไปเค้าจะมองเราว่าเป็นคนพูดไม่เป็คำพูด และเราก็กลัวเค้าจะเสียความรู้สึกมากๆ แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะทนได้นานแค่ไหน  เราควรเปลี่ยนความคิดยังไงดีคะ เราไม่อยากมีความคิดที่ห่วงความรู้สึกคนอื่นมากกว่าตัวเองแล้ว เราเหนื่อย