ก่อนอื่นเลยขอเล่าย้อนกลับไป หนูคบกับแฟนมา4ปี พลาดท้องเมื่อปีที่แล้ว ผูกข้อมือ อยู่ด้วยกันมาเกือบๆปี มีปัญหากับที่บ้านเค้าเพราะว่าตัวหนูชอบการอยู่แบบเงียบๆ ส่วนมาหนูจะตื่นตอนเช้าลุกมาทำงานบ้านพอหนูทำงานบ้านทำกับข้าวเสร็จก็จะไปอาบน้ำ แล้วจะเข้ามาอยู่ที่ห้องของตัวเองจะไม่ค่อยไปนั่งคุยกับใคร มันเลยเป็นปัญหา อยู่กันมาได้ก็มีเรื่องทะเลาะกับครอบครัวเค้าหนักขึ้น จนทำให้ตัวหนูกลับมาอยู่บ้านของตัวเอง หลังจากกลับมาอยู่ก็ยังปกติ ตัวเค้าไม่เลือกที่จะมาอยู่ที่บ้านหนู ส่วนตัวหนูก็เลือกที่จะไม่กลับไปเหยียบบ้านเค้าอีก (ก่อนที่จะกลับมาอยู่บ้านท้องน้องได้6เดือน ก็พบว่าน้องนั้นเกิดภาวะแท้งคุกคาม จึงทำให้น้องเสียในท้องตอน6เดือน หลังจากแท้งก็พักฟื้น จนไปทำงาน หาเงินเอง แทบจะไม่ใช้เงินของฝั่งเค้าเลย นี้ก็เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นอีกเรื่องคือเรื่องเงิน เค้าบอกว่าเราใช้แต่เงิน ทั้งๆที่เงินที่เราใช้คือเงินจากการไปทำงานของเรา) เราแยกกันอีกได้ประมาณ2-3เดือน ฝั่งเค้าก็เหมือนยุให้เราเลิกกัน แล้วมันก็เป็นแบบนั้น เค้าไปคุยไปเจอกับเพื่อนของหลานเค้า ไปบอกกับคนอื่นว่าเราเป็นคนทิ้ง ใช่ค่ะเราเป็นคนทิ้งเค้าเพราะเค้านอกใจเรา ตัดสินใจเลิกอย่างเด็ดขาด บล็อกทุกอย่าง จนตอนนี้มันดีขึ้นมากก แต่พอมีคนเข้ามาคุย เริ่มจะพัฒนาความสัมพันธ์นั้นต่อกลับรู้สึกว่าไม่อยากพัฒนา ทั้งๆที่ตอนแรกก็รู้สึกดี พอจะเริ่มพัฒนาต่อ ก็ถอยออกมาแบบไม่คิดอะไร แบบนี้เค้าดรียกว่าอะไรหรอค่ะความรู้สึกพวกนี้ อยากเริ่มใหม่นะค่ะ แต่พอจะพัฒนาก็ถอยตลอดแบบนี้ หนูควรทำยังไงค่ะ