ลาจอไปแบบสมบูรณ์แบบมากๆ สำหรับเรื่องนี้ ขอเขียนกระทู้เก็บไว้เป็นที่ระลึกซักกระทู้นะคะ

แม้ว่าละครเรื่องนี้อาจจะไม่ค่อยมีกระแส เรตติ้งก็อยู่ในระดับกลางๆ แต่ในความเห็นเรา 
ขอยกให้ “สัญญารักสัญญาณลวง” เป็นละครที่ครบมากๆ ในทุกองค์ประกอบ ที่จะขอเก็บไว้ในใจอีกหนึ่งเรื่องเลย

(พยายามเขียนไม่สปอยล์นะคะ เผื่อใครยังไม่ได้ดู จะได้ไม่รู้ก่อน อยากให้ดูเองจริงๆ การเฉลยปมต่างๆ มันลุ้นมากสนุกมากสุดมาก )
 

💎  เริ่มต้นจากบท 
นานๆ จะมีละครที่เรารู้สึกว่าบทดีมากตั้งแต่ต้นจนจบ เดินเรื่องกระชับ ตัดต่อดี การเล่าเรื่อง การผูกปม คลายปม น้ำหนักของเหตุผลที่รองรับ 
แทบไม่มีช่วงออกทะเล(อย่างมากก็ไปแค่ปากแม่น้ำนิดๆ 🤭) ไม่มีช่วงดึงดันบท ไม่มีคำว่าตายตอนจบ(หรือตอนเกือบจบ)เลย 

เรื่องราวความรักข้ามชาติภพ ที่คล้ายๆ หลายเรื่อง คือมีฝ่ายที่ไม่ใช่คน ฝ่ายที่มาเกิดใหม่ แต่ที่เซอร์ไพรส์คือทั้งนางร้ายนางเอกเป็นฝ่ายแรกทั้งคู่ 
นี่คือผูกปมไว้หนึ่งแล้วว่าแล้วตอนสุดท้ายพระเอกนางเอกจะได้สมหวังกันรึเปล่า อะไรยังไง? 

และเพราะทั้งนางเอกและนางร้ายไม่ธรรมดา ช่วงแรกเลยหนักไปทางการฟาดฟันของทั้งคู่ โดยพระเอกผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อยู่ตรงกลาง 
จนกลางๆ เรื่องพระเอกถึงค่อยๆ โดดเด่นมีบทบาทขึ้นมา จนขยับขึ้นหน้านางเอกในการเป็นคนที่จะคลายปมสุดท้ายของเรื่อง 
(ระหว่างนั้นก็มีตัวละครอื่นที่มีสีสันต่างๆ กันดาหน้ามาร่วมฟาดฟัน พร้อมสารพัดปมให้ชวนลุ้นอยู่ตลอดเวลา)

💎💎 การเฉลยปมต่างๆ ตลอดเรื่องมีอะไรให้คาดไม่ถึงอยู่ตลอด
☄️ ที่อยู่ของเพชรทั้งห้า เม็ดแรกๆ ยังพอเดาได้บ้าง แต่สองเม็ดหลัง มาเอะใจตอนจะปรากฏไม่กี่ฉากนี่เอง
☄️ ที่เก็บพระชรรค์ อันนี้ก็เซอร์ไพรส์มาก ชอบมาก เท่ดี
☄️ ปมความสัมพันธ์ของตัวละคร
ทั้งวินธัย - สินจันทร์ ที่ผูกปมเซอร์ไพรส์คนดูได้เด็ดดวง และปิดฉากได้เฉียบขาด การแสดงของพี่เฟรชพี่ต๊อกคือโคตรกำไรของคนดู 
วินธัย - โสดาญา ฉากคำขอโทษจากใจที่ส่งถึงอีกใจ น้ำตาของแม่เจ้าฉากนี้ ทำให้รู้ว่าจริงๆ แล้วแม่เจ้าไม่ได้ไร้สามัญสำนึกไปซะหมด
ปิ่นแก้ว – หล้า / อนุช – ปกป้อง ฉากสุดท้ายของหล้ากับคำอธิษฐานที่พามาสู่ความเป็นปกป้อง ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจาก ซึ้งสุด
ขุนพลแก่นฟ้า / เทิดไท  คือถ้าเป็นโกสินทร์น่ะ ไม่ว่าเรื่องไหน เราต้องรอดูการแสดงของเขาตลอด บทเขาต้องมีอะไรๆ เสมอ 
แม้แต่ซีนไม่กี่วิ ก็ปล่อยหมัดตรงเก็บคะแนนได้ทุกครั้ง
ปมเล็กๆ อย่างพ่อของอณิกษ์, หลวงพ่อเทียน, ที่มาของอู่แก้ว ฯลฯ ก็ดี 

☄️ ☄️ ชอบการตัดต่อเล่าเรื่องความเกลียดชังทุกชาติภพของพระเอกนางเอกมาก
เล่าครบจบในเบรคเดียว แบบเห็นภาพ ไม่ต้องเวิ่นเว้อ ไม่ใส่ปากพูดให้น่าเบื่อ แต่นึกภาพไม่ออก จนต้องพูดซ้ำๆ ซากๆ แบบเดิมๆ 

💎💎💎ชอบที่สุดคือการคลายปมความรักความแค้นนับพันปีของโสดาญาด้วยทางเลือกของพ่อเจ้า 
>>> ขอชมว่าเลือกวิถีทางได้มีน้ำหนักดีมาก ทำให้เชื่อได้จริงๆ ในเรื่องของอารมณ์ความรู้สึก 
(หลายครั้งที่ละครแนวรักแค้นยึดมั่นแบบนี้ มาตกม้าเอาตอนนี้ เกรี้ยวกราดมานาน เก็บกดมานาน แต่บทจะคลาย
พูดๆ กันไม่กี่คำ ยอมซะงั้น ทั้งที่ทั้งเรื่องก็พูดปากเปียกปากแฉะไม่เคยยอม แต่วันนี้จะจบแล้ว ยอมเหอะ อะไรแบบนี้) 

แต่เรื่องนี้เราว่าน้ำหนักดี อารมณ์ที่ปูมาของโสดาญาที่แม้จะโหดจะเหี้ยมจะอำมหิตแค่ไหน แต่สิ่งหนึ่งที่เราเห็นตลอดเรื่องคือนางรักจริง รักมากด้วย 
ไม่ใช่แค่ความรักแบบต้องการครอบครองแบบคนโลภคนหลง แต่เหมือนคนขาดที่ไขว่คว้าหาความรักมาตลอด แล้วพอมีคนหยิบยื่นน้ำใจให้เล็กน้อย 
ช่วยชีวิตเอาไว้ เลยยึดเหนี่ยวไขว่คว้าสุดกำลังรักสุดหัวใจ แต่เพราะการเป่าหูผิดๆ ของแม่ ทำให้เลือกวิถีคว้าความรักแบบผิดๆ 
แต่ไม่ว่ายังไงนางก็รักของนาง แบบที่พร้อมจะเลือกยศราชก่อนอย่างอื่นเสมอ จนแม่ด่าว่าใจอ่อนเกินไปบ่อยๆ 
>>> พอถึงตอนจบนี่คือรู้สึกดีที่บทช่วยคลายปมตรงนี้ให้นาง แม้สุดท้ายจะรักไม่ได้ แต่ได้รู้ความรู้สึกที่เขามีให้ ไม่ใช่เกลียดแค้นชิงชังอย่างเดียวก็ยังดี   

💎💎💎💎 นักแสดง ... ขอปรบมือให้ทุกคน 👏👏👏

น้ำฝน พัชรินทร์ --- น้ำฝนสวยมาก สวยจัด สวยเว่อร์ ทั้งคอสตูม การแต่งหน้า กิริยาท่าทาง ฯลฯ ดูทรงอำนาจสมเป็นแม่เจ้า ซีนโหดก็มีพลัง
แต่ที่ชอบมากๆ คือซีนอารมณ์ที่มีความลึก มีมิติซับซ้อน มีความร้าย มีความรัก มีความขาด ความอ้างว้าง ถึงคนดูจะเชียร์พระเอกนางเอก
แต่เชื่อว่าก็มีแอบสงสารแม่เจ้าไม่น้อยเหมือนกัน

น้ำหวาน ภูริตา --- น้ำหวานเก่งมากสำหรับเรื่องนี้ สามารถยืนหยัดฟาดกับพี่น้ำฝนได้แบบไม่มีดร็อป 
การเป็นเจ้านางแพงทอง เจ้านางน้อยผู้เข้มแข็งใจเด็ด แต่ก็ยังเป็นมนุษย์ปุถุชน กับการเป็นวิวรรณที่ผ่านห้วงกาลเวลามายาวนาน 
มีความแตกต่างอย่างคนผ่านโลกผ่านเรื่องราวผ่านความทุกข์ครั้งแล้วครั้งเล่า เห็นการเกิดดับอนิจจังต่างๆ รอบตัวมา 
เราชอบยิ้มเย็นๆ ของน้ำหวานในพาร์ทวิวรรณมาก ดูเป็นยิ้มของคนเข้าใจโลกจริงๆ 
แล้วอีกอย่างก็คือสวยมากเหมือนกัน แต่งพีเรียดก็ขึ้น ปัจจุบันก็ตราตรึง

เด่นคุณ --- เราว่าเด่นคุณพัฒนาขึ้นมากนะคะ มีรายละเอียดในการแสดงดี ดราม่าดี ฉากจบของยศราช จนถึงฉากที่อณิกษ์เคลียร์ปมอดีต 
คือน้ำตาไหลอย่างกับมีปั๊มน้ำ ชอบตอนหันมาขอโทษวิวรรณขอให้รออีกครั้ง น้ำตาไหลพร้อมรอยยิ้มแบบพยายามปลุกปลอบปลุกกำลังใจอีกฝ่าย
สำหรับเราถ้าเด่นคุณไม่ต้องกังวลเรื่องการพูดเกินไป เด่นคุณแสดงดีนะ ยิ่งพวกฉากสีหน้าสีตาเวลาเลิฟซีนเวลากรุ้มกริ่มนี่น่าหยิกเอาเรื่อง

น้ำหนึ่ง --- เป็นธรรมชาติมาก ฉลาดน่ารักทั้งสองชาติ 
มิล ศรุต --- คนนี้เราเพิ่งเห็นเรื่องแรก ชาติปัจจุบันแสดงเป็นธรรมชาติดี แต่เซอร์ไพรส์กว่าคือชาติอดีต .. 
เฟรช  อริสรา , ต๊อก ศุภกร , โกสินทร์ --- ไม่ต้องมีคำบรรยาย 
นักแสดงท่านอื่นๆ คือดีงาม ชื่นชมทุกคน โดยเฉพาะผีอู่แก้ว น้องแก้ว-กรวีร์ น้องไม่ได้พูดอะไรซักคำ
แต่การแสดงดีมาก สำคัญกับเรื่องเอามากๆ ตอนเป็นสาวสวยไปล่อเหยื่อก็เฟียสมาก

 
💎💎💎💎💎 สุดท้าย ท้ายสุด เรื่องนี้ไม่พูดถึง CG ไม่ได้เลย CG งานดีมาก ปังมาก อลังการมาก แล้วก็เนียนกริบทุกฉาก
ชอบแมงมุมยักษ์ แมงมุมเล็กๆ ยุบยิบ นิ้วมือที่ขาด ฉากต่อนิ้ว ฉากที่เพชรปรากฏ ตอนปล่อยพลังสู้กัน ฯลฯ
คือบอกไม่พูดถึงไม่ได้ แต่เอาเข้าจริงไม่รู้จะพูดอะไรดี นอกจากดีมาก ดีเว่อร์ พอดีเป๊ะ เนียนกริบทุกฉากจริงๆ 
อยากดูสกู๊ป How we made it ท้าย ep19 อีก ไม่รู้จะมีอัพให้รึเปล่า ถ้ามีจะเอามาแปะแทนคำบรรยายนะคะ อธิบายยังไงก็ไม่พอจริงๆ 

(เพิ่มเติม>> How we Made it - Bonus Track CG ดูได้ที่เพจ Good feeling นะคะ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/812524092193870/videos/861609981273735

ขอขอบคุณนักแสดงทุกคน ทีมงาน ทีมซีจี ตัดต่อ ฯลฯ ขอบคุณ Good Feeling พี่คิง ช่องสาม และทุกภาคส่วนที่มีส่วนร่วมในละครเรื่องนี้ค่ะ
ขอบคุณความตั้งใจ ความใส่ใจ ความทุ่มเท ความไม่ดูถูกคนดู ที่รวมแล้วออกมาเป็นผลงานที่สมบูรณ์แบบที่สุด
เรารู้ว่าพวกคุณต้องเหนื่อยมาก กว่าจะได้ละครคุณภาพขนาดนี้มาให้เราได้ชม ขอบคุณจากใจจริงๆ ค่ะ