สวัสดีสมาชิกพันทิพทุกท่าน เริ่มเลยแล้วกันเนอะ
ตอนนี้เราเพิ่งเรียนจบ(เราจบเอกอิ้งมา)มาได้มาด ๆ ตอนนี้ก็กำลังว่างงานอยู่ จริง ๆ ก็มีโอกาสได้ไปลองทำงานที่นู่นที่นี่บ้างนิดหน่อยแต่ก็อยู่ได้ไม่เกินอาทิตย์ อย่างที่แรกคือไปเป็นพนักงานคลังสินค้า Courier (พวก Kerry, Lalamove, Flash Express) แต่ก็ทำได้อยู่ 3-4 วันก็ออกเพราะรู้สึกว่าไม่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมา หลังจากนั้นก็ว่างงานมา 2-3 เดือนจนล่าสุดเพิ่งได้เข้าไปเป็นฝ่ายประสานงานต่างประเทศบริษัทแห่งนึง แต่ก็ทำได้อยู่ 4-5 วันก็ออก เพราะรู้สึกว่าจังหวะไทม์มิ่งที่เราเข้าไปแย่ คือเราเข้าไปช่วงปลายปีแบบนี้คนลาพักร้อนกันเยอะ จึงไม่มีใครมาประกบสอนงานเราได้ (งานมันก็ซับซ้อนอันนี้เราเข้าใจ เรารู้ว่างานทุกงานมันมีความยากในทุกงานมันไม่มีงานไหนสบายไปกว่างานไหน) บวกกับเจอหัวหน้าที่พร้อมจะถอนหายใจทุดครั้งเวลาเราทำผิด (คือเราก็พยายามเรียนรู้แล้วจริง ๆ นะแต่เขาไม่มีท่าทีที่จะประนีประนอมเด็กใหม่แบบเราเลย มีรุ่นพี่ที่ทำงานที่ทำมาก่อนเราทำผิดแต่หัวหน้าเขากลับหยอกด้วย แต่เวลาเราทำผิดเราโดนถอนหายใจใส่หนักมาก มันยิ่งทำให้รู้ว่าอยู่นานเข้าไปเราโดนหนักกว่านี้แน่นอน) จนตอนนี้เราออกจากงานมาและกำลังนั่งทบทวนกับสิ่งที่ตัวเองเจอมาและกำลังจะเจอในภายภาคหน้า
อย่างที่บอกไปตอนนี้เรากำลังสับสนกับตัวเองอยู่ว่าชีวิตเราเหมาะกับงานอะไรจริง ๆ เหมือนเพื่อนรอบตัวเริ่มได้งานทำกันไปก็ค่อนข้างเยอะแล้ว มันยิ่งทำให้เรากดดันเข้าไปอีก ต้องรีบหางานที่เราทำแล้วชอบจริง ๆ แต่เราดันไม่รู้ว่าเราจะแฮปปี้กับงานไหน จนบางทีก็แอบรู้สึกว่าตัวเราเองอาจจะไม่เหมาะกับระบบการทำงานในปัจจุบันรึเปล่า (ทำ 8ชั่วโมงต่อวัน และ 5-6วัน/สัปดาห์ สิ้นเดือนมารับ15k) เพราะเรารู้สึกว่าการทำงานรูทีนแบบนี้มันไม่มีเวลาหลงเหลือให้ตัวเราเองเลย(แบบมีเวลาพักผ่อน ไปพบปะเพื่อนฝูง ทำงานออดิเรก หรือจริง ๆ มันมีแต่เราจัดสรรเวลาไม่ถูกเอง(?)) จนมันทำให้เรากลับมาย้อนคิดว่าหรือสุดท้ายแล้วทั้งหมกทั้งมวลเรา"""ไม่ทนงานเอง""" มีเพื่อน ๆ พี่ ๆ คนไหนเคยรู้สึกแบบเราและผ่านตรงจุดนี้ไปได้อย่างไรบ้างรบกวนขอคำแนะนำที