เรื่องมีอยู่ว่าเรามีเพื่อนสนิทผู้ชายคนนึงค่ะ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยประถมจนตอนนี้มอปลายแล้วค่ะ เป็นเพื่อนที่แบบสนิทกันสุดๆ ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง คุยกันเข้ากันได้ดีมากๆ คุยกันแล้วสบายใจ เวลาเรามีเรื่องอะไรก็บอกมันคนแรกเลย รักใครชอบใครเราก็บอกมัน มันชอบใครก็ส่งรูปมาถามเราว่า คนนี้น่ารักไหม บลาๆ เรื่องเรียนก็คุยกันได้ อกหักรักตุ๊ดมาก็คอยปลอบกัน จนมาวันนึงค่ะ เรานัดกันไปดูหนังกัน 2 คน ตอนไปเจอกันก็คุยกันตลอดตั้งแต่ไปห้างจนแยกย้ายกันกลับบ้าน พอถึงบ้านก็มาคิดทบทวนดู คือมันก็น่ารักของมันนะ555555 แบบอยู่ดีๆก็รู้สึกว่าเอ้อมันก็น่ารักอบอุ่นดีนะ คือเราหวั่นไหวกับความรู้สึกดีๆอะ เราห้ามใจไม่ได้จริงๆ ได้แต่ถามใจตัวเองว่า ฉันจะชอบเพื่อนตัวเองจริงๆเหรอวะเนี่ย เห็นกันมาตั้งแต่สมัยติ๋มๆเลยนะเว้ย สุดท้าย… ผู้ชายกับผู้หญิงก็ไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้หรอเนี่ย;_; เลยอยากถามคนที่มีเพื่อนสนิทต่างเพศว่าไม่รู้สึกหวั่นไหวกันบ้างเลยเหรอคะ ธรรมชาติสร้างสรรค์ให้ชายหญิงไม่สามารถสนิทกันแบบเป็นเพื่อนรักกันได้รึเปล่า…  ขนาดรู้จักกันมาเกือบ 10 ปียังเพิ่งมามีความรู้สึกดีๆเล้ยยย

ปล.เพื่อนเป็นชายแท้ไม่ใช่เกย์