Gap yearไม่พอยังโดนไทร์อีก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รู้สึกเครียดมากเลยขอมาระบายนิดหน่อย แรกเริ่มเลยตั้งใจที่อยากจะเรียนสาขานี้แต่หลังจากที่เรียนไปแล้วมันรู้สึกไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้พอได้เรียนเรื่อยๆมาก็เตรียมใจไว้แล้วว่ารู้สึกว่าตัวเองไม่หน้าจะไหวกับสาขานี้ แต่ด้วยบอกกับที่บ้านกลับจาก gap year ไปแล้วว่าอยากเขาสาขานี้ก็เลยพยายามที่จะประคับประคองตัวเองไปให้ได้ ด้วยเทอมที่ผ่านมาได้เรียนออนไลน์ด้วยทำให้ตัวเองชะล่าใจแล้วก็ทำตัวแย่ยิ่งกว่าเดิม หลังจากเปิดเทอมได้ไม่นานด้วยความเกรดที่ยังออกไม่ครบจึงได้พอไปเรียนกับเพื่อนได้2-3วัน หลังจากผลเกรดออกเกรดเราก็ไม่ถึงเกณฑ์ของมหาวิทยาลัยจึงโดนไทร์ ความรู้สึกแรกก็คือช็อกด้วยความคิดที่ว่าคงไม่ใช่เทอมนี้แน่ วันแรกก็เครียดมากและก็รู้สึกเคว้งๆ บอกไม่ถูกแต่ก็โทษใครไม่ได้ด้วยนอกจากตัวเราเองที่ไม่ตั้งใจตั้งแต่แรก เสียดายเงินที่ที่บ้านส่งให้เรียนแล้วก็ความรู้สึกของคนส่งเรียนด้วย และก็เพื่อน ในตอนที่ gap year กลัวสังคมเพื่อนกลัวได้เพื่อนไม่ดี กลัวได้สังคมที่ไม่ดี แต่พอได้ทำงานและได้คำแนะนำจากพี่ที่ทำงานเขาเคยเรียนที่นี้ เขาก็บอกทำนองว่ามันก็เหมือนสังคมของมัธยมแต่ความคิดอาจจะดูโตขึ้นบ้าง ทุกที่มีทั้งคนดีและไม่ดีหมด(ในความคิดเรา) ก็เป็นอย่างที่พี่เขาบอก แต่เราโชคดีมากที่ได้สังคมเพื่อนที่ดีมากๆ ซัพพอทเรื่องเรียนเราดีแต่เราทำตัวเราเอง วันแรกที่รู้ก็คือร้องไห้ทำตัวไม่ถูก มันต้องการเพื่อนมากๆ แต่ด้วยเพื่อนต้องเรียนเลยเจอกันเฉพาะต้อนเย็นนัดกันกินข้าวแต่มันก็ยังรู้สึกเคว้งๆ มันรู้สึกฮิลใจได้แค่ช่วงเวลานั้นพอนานวันเข้าก็รู้สึกเราแบบเป็นส่วนเกิน5555 ด้วยความเพื่อนไปเรียนก็มีเรื่องให้คุยเกี่ยวกับรายวิชาไม่ก็เหตุการณ์ที่เกิดในห้องเรียน เราก็ทำได้แค่ยิ้มและอีกเรื่องคือตัวเราเองก็รู้สึกอึดอัดด้วยที่ยังไม่ได้บอกคนที่บ้านยังไม่รู้จะเริ่มยังไงคือตัวเราก็เตรียมใจไว้แล้วละว่าจะโดนอะไรบ้างแต่ก็ยังไม่พร้อมอยู่ดี แต่ก็ได้วางแผนว่าจะเรียนต่อ (ก็คือยังเรียนต่ออยู่) พอได้รู้สึกดีขึ้นมาบ้างก็เริ่มหางานทำคิดว่าพอหางานทำได้คงบอกที่บ้านแล้วค่อยวางแผนต่อไป
Gap yearไม่พอยังโดนไทร์อีก