เอาเข้าจริงๆผมก็อยากจะเล่าความน่าอายตัวเองครับ เริ่มเมื่อต้นปี 2020 ผมยื่นเรื่องกู้ กยศ. ซึ่งมีค่าเล่าเรียน และได้ค่าครองชีพ 3000 บาท/เดือน
ผมทำงานประจำเงินเดือน 9000
ที่สามารถแบ่งเวลาทำงาน และเรียนได้ในแต่ละเทอม เงินเดือนผมใช้สบายมาก ดูหนัง ใช้กิน ซื้อของที่อยากได้ บางครั้งเก็บแต่ก็เอาออกมาใช้จนหมด ไม่ค่อยตลก
เอาล่ะ เมื่อผ่านมาช่วงเดือน ก.ค กำลังคิดว่าการเดินทางไปเรียนนั้นมันลำบาก ต้องต่อรถสองแถวเสียเวลามาก กับการทำงานเช่น วันอังคาร เลิกงานเที่ยงกว่าจะแต่งตัวเสร็จ และ ออกไปรอรถสองแถวสายนั้นๆ ถึงมหา'ลัย สรุปเข้าเรียนสาย เป็นต้นครับ ผมจึงคิดการไหญ่ ที่มองไปที่เงินครองชีพ กยศ. คิดว่ามันต้องเข้าทุกๆเดือนแน่เลย แต่ไม่ใช่ครับ ทุกเทอมกว่าจะยื่นเอกสารให้มหา'ลัย แล้วต้องรอทางมหา'ลัยเช็คข้อมูลครบถ้วน ส่งไปธนาคารเช็ค กว่าจะได้รับเงินครองชีพ ก็คง2-3เดือนเลย ซึ่งเมื่อผมได้รถมอเตอร์ไซค์มาใช้ ต้องซวยเพราะคิดสั้นไป ต้องเอาเงินเดือนผมไปจ่ายงวดรถทุกต้นเดือน คือ 3000
คิดง่ายๆคือ เงินเดือน 9000
ลบค่างวดรถ 3000
ลบค่าห้อง 3500
ลบค่าไฟ 500
ลบค่าน้ำมันเดือนละ 300
ลบทุกเดือนค่าประกันสังคม 500
กลายเปนว่า ต้องมาเคลียดเพราะไม่มีเงินใช้ ไม่มีเงินพอที่จะดำเนินชีวิต ต้องรอเงินรอบ16กลางเดือนเท่านั้น แล้วยิ่งผมตัวคนเดียวก็เคลียดไปอีก บอกย้ำกับตัวเองว่าอดทน
โชคดีที่มีไข่ไก่ ข้าวสาร เนื้อหมูสับเหลืออยู่บ้าง มาม่า 5 ห่อ
สิ่งของมีค่ามีขายแต่ไม่คิดจะขายครับ เพราะยังมีข้าวอยู่
#การยืมเงินคนอื่นเป็นสิ่งที่เลวร้ายครับ อย่าหาทำ ถ้ายังมีกินอยู่📍
ผมไม่ได้แย่นะครับ แค่มาเล่าปัญหาแบบนี้ว่า ควรคิดให้ดีๆวางแผนเงินให้ดีๆ ถ้ายิ่งตัวคนเดียว อย่าไปหาภาระเพิ่มครับ ยิ่งเรียนอยู่ด้วย เงินเดือนน้อยด้วย อดทนขึ้นสองแถวได้ก็ขึ้นไปก่อน #มุมของคนที่ไม่มีผู้ปกครองก็จะแบบนี้ครับ ต้องคิดให้ดีแม่นยำก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไร ครั้งนี้ให้เป็นประสบการณ์ล่ะครับ
ทำอย่างไรเมื่อจัดการเงินเดือนตัวเองไม่ได้ จนไม่พอที่จะใช้ในวันข้างหน้า คิดสั้น ไม่วางแผน ไม่แม่นยำ ไม่เก็บออม?
ผมทำงานประจำเงินเดือน 9000
ที่สามารถแบ่งเวลาทำงาน และเรียนได้ในแต่ละเทอม เงินเดือนผมใช้สบายมาก ดูหนัง ใช้กิน ซื้อของที่อยากได้ บางครั้งเก็บแต่ก็เอาออกมาใช้จนหมด ไม่ค่อยตลก
เอาล่ะ เมื่อผ่านมาช่วงเดือน ก.ค กำลังคิดว่าการเดินทางไปเรียนนั้นมันลำบาก ต้องต่อรถสองแถวเสียเวลามาก กับการทำงานเช่น วันอังคาร เลิกงานเที่ยงกว่าจะแต่งตัวเสร็จ และ ออกไปรอรถสองแถวสายนั้นๆ ถึงมหา'ลัย สรุปเข้าเรียนสาย เป็นต้นครับ ผมจึงคิดการไหญ่ ที่มองไปที่เงินครองชีพ กยศ. คิดว่ามันต้องเข้าทุกๆเดือนแน่เลย แต่ไม่ใช่ครับ ทุกเทอมกว่าจะยื่นเอกสารให้มหา'ลัย แล้วต้องรอทางมหา'ลัยเช็คข้อมูลครบถ้วน ส่งไปธนาคารเช็ค กว่าจะได้รับเงินครองชีพ ก็คง2-3เดือนเลย ซึ่งเมื่อผมได้รถมอเตอร์ไซค์มาใช้ ต้องซวยเพราะคิดสั้นไป ต้องเอาเงินเดือนผมไปจ่ายงวดรถทุกต้นเดือน คือ 3000
คิดง่ายๆคือ เงินเดือน 9000
ลบค่างวดรถ 3000
ลบค่าห้อง 3500
ลบค่าไฟ 500
ลบค่าน้ำมันเดือนละ 300
ลบทุกเดือนค่าประกันสังคม 500
กลายเปนว่า ต้องมาเคลียดเพราะไม่มีเงินใช้ ไม่มีเงินพอที่จะดำเนินชีวิต ต้องรอเงินรอบ16กลางเดือนเท่านั้น แล้วยิ่งผมตัวคนเดียวก็เคลียดไปอีก บอกย้ำกับตัวเองว่าอดทน
โชคดีที่มีไข่ไก่ ข้าวสาร เนื้อหมูสับเหลืออยู่บ้าง มาม่า 5 ห่อ
สิ่งของมีค่ามีขายแต่ไม่คิดจะขายครับ เพราะยังมีข้าวอยู่
#การยืมเงินคนอื่นเป็นสิ่งที่เลวร้ายครับ อย่าหาทำ ถ้ายังมีกินอยู่📍
ผมไม่ได้แย่นะครับ แค่มาเล่าปัญหาแบบนี้ว่า ควรคิดให้ดีๆวางแผนเงินให้ดีๆ ถ้ายิ่งตัวคนเดียว อย่าไปหาภาระเพิ่มครับ ยิ่งเรียนอยู่ด้วย เงินเดือนน้อยด้วย อดทนขึ้นสองแถวได้ก็ขึ้นไปก่อน #มุมของคนที่ไม่มีผู้ปกครองก็จะแบบนี้ครับ ต้องคิดให้ดีแม่นยำก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไร ครั้งนี้ให้เป็นประสบการณ์ล่ะครับ