เราเกลียดเสียงดังค่ะ ยิ่งเวลาเรานอนถ้าเราได้ยินเสียงหาวของพ่อเลี้ยง เราจะหงุดหงิดจนแทบตะควบคุมตัวเองไม่ได้เลยค่ะ
คืออยากจะบอกอย่างนึงว่า เราไม่ชอบพ่อเลี้ยงมากๆเลยค่ะ แล้วเราก็เป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่ด้วย แต่เราก็จะควบคุมตัวเองได้ แต่จะไม่ใช่กับพ่อแม่ค่ะ
คือเราไม่ค่อยok กับ พ่อเลี้ยงและแม่เราอยู่ด้วยค่ะ

เราคิดว่าเราอาจจะป่วยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ

เราไม่อยากอยูู่กับพ่อแม่เราเลยค่ะ เพระาเราไม่เคยมีความสุขเลย เรามีหลายเหตุผลที่ทำให้เราเป็นคนแบบนี้ค่ะ

เรารู้สึกว่าเราเหมือนโดนทำร้ายจิตใจจน เหมือนจะไม่ได้รู้สึกรัก กับแม่เราค่ะ
เป็นอารมณ์แบบ ไม่ได้รักมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่รัก คือรักในฐานะคนเป็นแม่ที่คลอดเราออกมา

แต่ในชีวิตจริงคือไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ เราคิดว่าความรู้สึกที่เข้ามาในชีวิต เป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นค่ะ จริงๆเรามีเรื่องอยากจะบอกอีกหบายเรื่องเลยค่ะ แต่เรารู้สึกว่า เราเหนื่อยกับชีวิตจน คิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ