สิ่งที่เปลี่ยนไป    คือ   "เวลา"
สิ่งที่เปลี่ยนตลอดเวลา     คือ    "ใจคน"

ถ้าถามว่ากลัว ใจคนที่เรารักเปลี่ยนไปมั้ย ตอบได้เลยกลัวทุกคน
การเปลี่ยนไปของใจคน สมัยนี้พูดได้ว่าเปลี่ยนง่ายมาก
(แต่มันก็มีคนที่ยังมั่นคง ไม่เปลี่ยนไป แต่หาได้ยากนะคนรักแบบนี้ ได้แบบนี้ถื่อว่าโชคดีเลยล่ะ)

เมื่อเรามีคนที่เรารัก แล้วเรารู้สึกว่าคนที่เรารัก
เค้ารักเราน้อยลง ใส่ใจน้อยลง ไม่เหมือนเดิม
เราไม่อยากถามว่าเพราะอะไร? 
ทำไมถึงเปลี่ยนไป?
คำตอบ!!!!ที่ชัดเจนแล้ว
"คือรักกันน้อยลง"นั่นเอง

ไม่กล้าที่จะพูด ไม่กล้าที่จะถาม เซ้าซี้
อยากอยู่เงียบๆ แล้วหายไป แต่ใจเราว้าวุ่น อึดอัด เจ็บ น้อยใจ แอบร้องไห้ 
เราอยากให้เค้ารู้ว่าเราไม่โอเครเลย 
ควรพูดออกไปมั้ย..? อยู่ไปก็เจ็บ จะเดินออกไปก็เจ็บ
ถ้าใครอยู่ในสถานการณ์นี้ รับมือยังไงกันบ้าง