สวัสดีเพื่อนๆทุกๆท่านครับสำหรับกระทู้นี้เป็นเมืองที่ ชีพจรลงเท้า ได้เคยไปเมื่อนานมาแล้ว  เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ติดอันดับของโลกและนักท่องเที่ยวหลายๆท่านให้คำนิยามว่า เมือง slow life
ใช่แล้วครับนี่คือเมืองมรดกโลกหลวงพระบางที่อยู่ที่ สปป.ลาว
ปล.เป็นประสบการณ์ท่องเที่ยวที่พวกเราชีพจรลงเท้ามีความประทับใจมากแล้วอยากกลับไปอีกครับ


สปป.ลาวเป็นเมืองที่สามารถเข้าใจได้ง่ายไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรมภาษาอาหารการกินซึ่งจะมีความคล้ายคลึงกับประเทศไทยมากที่สุดแน่นอนนี่คือ 1 เมืองที่คนไทยไปเยือนมากที่สุดเพราะอยากไปสัมผัสความเป็นมรดกโลกและวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกับบ้านเราครับ

ถ้าไปหลวงพระบางแล้วเราจะนึกถึงวัดซึ่งวัดที่มีชื่อเสียงในหลวงพระบางนั่นก็คือวัดเชียงทอง



วัดเชียงทอง เป็นวัดหลวงประจำราชวงศ์ล้านช้าง ราชวงศ์หลวงพระบาง และราชวงศ์ลาว สร้างขึ้นราว พ.ศ. 2103 ตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำโขง เป็นวัดที่มีสถาปัตยกรรมแบบล้านช้างตอนเหนือที่งดงามมาก จนได้รับการขนานนามว่าเป็น "อัญมณีของศิลปะล้านช้าง"
จุดที่น่าสนใจสถาปัตยกรรมล้านช้างด้านหลังพระอุโบสถจะประดับประดาด้วยกระจกสีเป็นรูปต้นทองตามแบบฉบับศิลปะวัฒนธรรมล้านช้าง
และยังมีอีกหลายวัดให้เข้าเยี่ยมชมครับเช่นวัดใหม่สุวรรณภูมิ วัดพูสี และอีกหลายๆวัดครับเอาเป็นว่าวัดเยอะมากในตัวเมืองหลวงพระบางเดินเที่ยววัดเพลินเลยเชียว



นอกจากวัดแล้วก็ยังมีหอพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติหลวงพระบาง
ไปไหว้ขอพรพระบาง พระศักดิ์สิทธิ์ประจำเมืองที่หอพระบาง และหลังจากนั้นก็แวะเข้าไปชมพิพิธภัณฑ์ที่เก็บรวบรวมสิ่งของมีค่า วัตถุโบราณต่างๆ ของเจ้าชีวิต โดยหอพระบางและพิพิธภัณฑ์นั้นอยู่ที่เดียวกันที่หอพิพิธภัณฑ์แห่งชาติหลวงพระบางเลยครับ


อีกหนึ่งที่แนะนำตอนนี้ยังไม่ได้ออกจากตัวเมืองเลยนะครับนั่นก็คือ ร้านกาแฟประชานิยม ดังมากในหมู่มวลนักท่องเที่ยวคนไทยแต่รสชาติก็โอเคนะครับไม่ได้โดดเด่นอะไรไปมากแต่สิ่งที่ได้คือบรรยากาศนั่งกินกาแฟและอาหารตอนเช้าริมแม่น้ำโขงได้ยินเสียงผู้คนคุยกันด้วยภาษาท้องถิ่นนี่แหละครับฟินที่สุดสำหรับร้านนี้


รีวิวนี้เอาแค่นี้ก่อนนะครับนี่คือส่วนหนึ่งของประสบการณ์ที่ ชีพจรลงเท้า เคยไปมาเมื่อหลายปีที่แล้ว หลวงพระบางเมืองมรดกโลก สปป.ลาว
และยังมีอีกหลายสถานที่นอกเมืองที่สวยๆไม่ว่าจะเป็นฟาร์มน้ำตกภูเขาและอีกมากมายหากมีโอกาสผมจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ