อยากเรียนวิศวะมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ตอนเด็กๆคือเป็นคนชอบการสร้างบ้านด้วยหมอนมากเลยค่ะเวลาสร้างแต่ละทีดิฉันก็จะออกแบบก่อนว่าจะสร้างยังไงให้บ้านของดิฉันอยู่จนถึงเช้าแต่ก็อย่างว่าอ่ะค่ะตื่นเช้ามาบ้านพังทุกทีเลยค่ะ แต่ดิฉันก้ไม่คิดจะล้มเลิกที่จะสร้างมัน พอขึ้นม.4 ดิฉันเริ่มลังเลว่าจะเรียนไหวไหม แล้วพี่ดิฉันเขาก้พูดประมาณว่า "มันยากนะจะไหวหรอ" ทำให้ดิฉันลังเลมากกว่าเดิม แต่ดิฉันมาคิดดูอีกทีความฝันของเรามันต้องเป็นจริงให้ได้สิ ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนเราก็ต้องมีความพยายาม "ท้อแต่ไม่ถอย"ที่มาของคติประจำใจของดิฉันค่ะ