คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 13
ตอนผมเจอแฟนแล้วตกลงว่าจะลองใช้ชีวิตด้วยกัน แฟนก็บอกเหมือนกันครับว่า
เค้ามีเวลาให้น้อยแต่จะพยายามหาเวลาให้ ได้ใช้ร่วมกัน และอยู่ใกล้ๆกัน ได้บ่อยๆและเยอะเท่าที่จะทำได้
ซึ่งผมก็บอกแฟนไปว่า บ้าเรียนบ้านงาน ให้เต็มที่นะ เพราะนั้นคือสิ่งที่แฟนชอบและรักที่จะทำ และส่วนตัวผม ต่อให้จบไปทำงานแล้วก็น่าจะยังว่างเยอะและเหนื่อยน้อยกว่า ขาดอะไรหรืออยากให้ช่วยอะไร ผมก็จะยายามเต็มที่
ตอนนั้นแฟนถึงกับจะให้กุญแจ+การ์ด ไว้เข้าคอนโดของแฟนมาเลย (ตอนแรกก็ไม่เอานั้นแหละ สุดท้ายก็ต้องแลกกุญแจกัน เพราะแฟนหาเรื่องให้มาบ่อยมากและอยากให้ทำโน่นนี่ + มาเล่นเกมส์/ดูหนัง/อยู่เป็นเพื่อน ด้วยกันบ่อยมาก)
ส่วนตัวผม จขกท. น่าจะมาเริ่มหาช้าไปครับ อย่างผม ตามแผนเลยคือ ต้องหาให้ได้ก่อนอายุเกิน25
ตอนนี้ก็ปาไป27แล้ว)ก็เลิกหวังเลิกหาแล้วครับ กลับมาพยายามเพื่อตัวเองเหมือนก่อนจะเจอแฟน แล้วตั้งใจทำงานเก็บเงิน ไว้สำรองให้ตัวเองเมื่อแก่ตัวลงดีกว่า เพราะ ถ้ามาหาตอนนี้
เรื่องเวลานั้นสำหรับผมแล้ว สำคัญมากครับ เพราะผมอยากให้แน่ใจว่า คนที่ผมรักนั้น คบกันแล้ว ชีวิตเขาจะมีความสุขและสนุกกับการใช้ชีวิตไปด้วยกัน จนแก่ตาย และผมไม่ชอบสไตล์คบๆเลิกๆเพราะเรื่องนิดๆหน่อยแล้ว ยอมในข้อเสียกันและกันไม่ได้
ถ้าเอาตามมาตราฐานแฟนผม จะใช้เวลาศึกษาเรียนรู้แฟน(ผมเอง)ตั้ง5-10ปีเลย(ถ้าเป็นผม5ปีนี่ก็เยอะแล้ว) ถึงจะคบเป็นกันจริงๆจังๆอีก3-5ปีแล้วค่อยคุยเรื่องแต่งงาน(ช่วงอายุ28-33ปี) ถ้าเกินนี้ ก็คงต้องจำใจอยู่เป็นโสด กับความรู้เสียดาย ที่ใช้ชีวิตไม่คุ้มค่า ฯลฯ
ผมเลยคิดว่า ถ้าผมเจอคนใหม่ ก็จะเอาแบบอย่างแฟนที่ผ่านโน่นเจอนี่มาด้วยกันนี่แหละ มาปรับใช้ ถึงตอนนี้จะเลิกตามหาและหันมาเก็บเงินเตรียมตัวโสด และอยู่คนเดียวให้ได้โดยเฉพาะยามแก่จนดูแลตัวเองไม่ไหวแล้ว(ผมยังคิดไม่ตกจริงๆเลยว่า ต้องมีเยอะเท่าไหร่)
ถ้าผมเจอ ผู้หญิงคนมาจริงๆ ผมก็ทำตามคำขอสุดท้ายแฟนด้วย(ถ้าเธอไม่ถาม)คือ ต้องไม่พูดถึงเธอ ต่อผู้หญิงใหม่ที่เข้ามาในชีวิต เพราะผู้หญิงคนนั้น ก็คงรู้สึกแบบเดียวกับเธอ คือ ก็อยากเป็นคนแรก ไม่อยากเป็นเบอร์2ของใคร และไม่อยากรู้สึกอ่อนด้อย กดดันเพราะโดนเปรียบเทียบจากคนที่เคยเจอมาแล้วเขาดีกว่า
และสิ่งที่แฟนผมอยากได้จากการมีชีวิตคู่มากที่สุดคือ การผ่านช่วงเวลาและประสบการณ์ไปด้วนกันกับคนที่เรารัก (ซึ่งตรงกับความต้องการผมเปะ)
และผมกับเธอต่างก็คิดตรงกันว่า ใช้เวลานานมากกว่าจะเจอกัน แต่ก็ยังไม่สายมากและยังพอมีเวลาอยู่
เพราะคนที่รักเราจริงๆจังๆ อย่างมั่นคงและแน่วแน่ เขาต้องคิดตัดสินใจ มาอย่างรอบคอบ ถี่ถ้วน เป็นแผนการที่เตรียมไว้ มีอยู่ในหัวเธอมาแล้ว ผมแค่ต้องรู้ว่า เธอคิดแผนไว้อย่างไรบ้าง และจะรับมือกันยังไง (ถ้ามาโล่งไม่มีแผนไม่มีความคิดอะไรเลย คบเพราะอารมณ์และแรงขับดันทางเพศ ผมคงมีโอกาสคบกับผู้หญิงคนนั้นแค่ 5% อะครับ)
ถึงอย่างไร ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้จขกท. ได้เจอคนที่รัก จขกท. ตามหา ได้พบกันไวๆและมีโชคดีได้เจอคู่ดีๆ ที่จะดูแลกันและกันไปจนแก่ตาย
นะครับ และผมอยากให้ จขกท. รักษาความเป็นตัวของตัวเองให้ได้มากที่สุดครับ เพราะผมเชื่อว่า คนที่ชอบ จขกท. นั้น ต้องชอบเพราะ จขกท. เป็นคนแบบนี้ไง ถึงอยากจะคบกัน
เหมือนที่ผม ชอบและหลงไหล ความเป็นตัวเธอและธรรมชาติของเธอครับ
เค้ามีเวลาให้น้อยแต่จะพยายามหาเวลาให้ ได้ใช้ร่วมกัน และอยู่ใกล้ๆกัน ได้บ่อยๆและเยอะเท่าที่จะทำได้
ซึ่งผมก็บอกแฟนไปว่า บ้าเรียนบ้านงาน ให้เต็มที่นะ เพราะนั้นคือสิ่งที่แฟนชอบและรักที่จะทำ และส่วนตัวผม ต่อให้จบไปทำงานแล้วก็น่าจะยังว่างเยอะและเหนื่อยน้อยกว่า ขาดอะไรหรืออยากให้ช่วยอะไร ผมก็จะยายามเต็มที่
ตอนนั้นแฟนถึงกับจะให้กุญแจ+การ์ด ไว้เข้าคอนโดของแฟนมาเลย (ตอนแรกก็ไม่เอานั้นแหละ สุดท้ายก็ต้องแลกกุญแจกัน เพราะแฟนหาเรื่องให้มาบ่อยมากและอยากให้ทำโน่นนี่ + มาเล่นเกมส์/ดูหนัง/อยู่เป็นเพื่อน ด้วยกันบ่อยมาก)
ส่วนตัวผม จขกท. น่าจะมาเริ่มหาช้าไปครับ อย่างผม ตามแผนเลยคือ ต้องหาให้ได้ก่อนอายุเกิน25
ตอนนี้ก็ปาไป27แล้ว)ก็เลิกหวังเลิกหาแล้วครับ กลับมาพยายามเพื่อตัวเองเหมือนก่อนจะเจอแฟน แล้วตั้งใจทำงานเก็บเงิน ไว้สำรองให้ตัวเองเมื่อแก่ตัวลงดีกว่า เพราะ ถ้ามาหาตอนนี้
เรื่องเวลานั้นสำหรับผมแล้ว สำคัญมากครับ เพราะผมอยากให้แน่ใจว่า คนที่ผมรักนั้น คบกันแล้ว ชีวิตเขาจะมีความสุขและสนุกกับการใช้ชีวิตไปด้วยกัน จนแก่ตาย และผมไม่ชอบสไตล์คบๆเลิกๆเพราะเรื่องนิดๆหน่อยแล้ว ยอมในข้อเสียกันและกันไม่ได้
ถ้าเอาตามมาตราฐานแฟนผม จะใช้เวลาศึกษาเรียนรู้แฟน(ผมเอง)ตั้ง5-10ปีเลย(ถ้าเป็นผม5ปีนี่ก็เยอะแล้ว) ถึงจะคบเป็นกันจริงๆจังๆอีก3-5ปีแล้วค่อยคุยเรื่องแต่งงาน(ช่วงอายุ28-33ปี) ถ้าเกินนี้ ก็คงต้องจำใจอยู่เป็นโสด กับความรู้เสียดาย ที่ใช้ชีวิตไม่คุ้มค่า ฯลฯ
ผมเลยคิดว่า ถ้าผมเจอคนใหม่ ก็จะเอาแบบอย่างแฟนที่ผ่านโน่นเจอนี่มาด้วยกันนี่แหละ มาปรับใช้ ถึงตอนนี้จะเลิกตามหาและหันมาเก็บเงินเตรียมตัวโสด และอยู่คนเดียวให้ได้โดยเฉพาะยามแก่จนดูแลตัวเองไม่ไหวแล้ว(ผมยังคิดไม่ตกจริงๆเลยว่า ต้องมีเยอะเท่าไหร่)
ถ้าผมเจอ ผู้หญิงคนมาจริงๆ ผมก็ทำตามคำขอสุดท้ายแฟนด้วย(ถ้าเธอไม่ถาม)คือ ต้องไม่พูดถึงเธอ ต่อผู้หญิงใหม่ที่เข้ามาในชีวิต เพราะผู้หญิงคนนั้น ก็คงรู้สึกแบบเดียวกับเธอ คือ ก็อยากเป็นคนแรก ไม่อยากเป็นเบอร์2ของใคร และไม่อยากรู้สึกอ่อนด้อย กดดันเพราะโดนเปรียบเทียบจากคนที่เคยเจอมาแล้วเขาดีกว่า
และสิ่งที่แฟนผมอยากได้จากการมีชีวิตคู่มากที่สุดคือ การผ่านช่วงเวลาและประสบการณ์ไปด้วนกันกับคนที่เรารัก (ซึ่งตรงกับความต้องการผมเปะ)
และผมกับเธอต่างก็คิดตรงกันว่า ใช้เวลานานมากกว่าจะเจอกัน แต่ก็ยังไม่สายมากและยังพอมีเวลาอยู่
เพราะคนที่รักเราจริงๆจังๆ อย่างมั่นคงและแน่วแน่ เขาต้องคิดตัดสินใจ มาอย่างรอบคอบ ถี่ถ้วน เป็นแผนการที่เตรียมไว้ มีอยู่ในหัวเธอมาแล้ว ผมแค่ต้องรู้ว่า เธอคิดแผนไว้อย่างไรบ้าง และจะรับมือกันยังไง (ถ้ามาโล่งไม่มีแผนไม่มีความคิดอะไรเลย คบเพราะอารมณ์และแรงขับดันทางเพศ ผมคงมีโอกาสคบกับผู้หญิงคนนั้นแค่ 5% อะครับ)
ถึงอย่างไร ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้จขกท. ได้เจอคนที่รัก จขกท. ตามหา ได้พบกันไวๆและมีโชคดีได้เจอคู่ดีๆ ที่จะดูแลกันและกันไปจนแก่ตาย
นะครับ และผมอยากให้ จขกท. รักษาความเป็นตัวของตัวเองให้ได้มากที่สุดครับ เพราะผมเชื่อว่า คนที่ชอบ จขกท. นั้น ต้องชอบเพราะ จขกท. เป็นคนแบบนี้ไง ถึงอยากจะคบกัน
เหมือนที่ผม ชอบและหลงไหล ความเป็นตัวเธอและธรรมชาติของเธอครับ
แสดงความคิดเห็น
ผู้ชายชอบผู้หญิงแบบไหนคะ? และถ้าผู้หญิงแบบนี้ทอดสะพานให้คุณ คุณจะสนใจมั้ยคะ?
นี่ก็ 30 กลางๆแล้ว อยากมีคู่ชีวิตแล้วค่ะ