สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ที่เราไปขโมยตังพ่อใหญ่แล้วพ่อใหญ่ไม่มีตังที่จะจ่ายค่าไฟเลยค่ะ
ทุกคนคงมาเห็นประโยคแบบนี้เเล้ว แล้วมองเราว่าเราเป็นคนเลว ใช่ค่ะ เราเลวมาก
.
เมื่อ สองเดือนที่แล้ว เราอยากมีตังค่ะ ความอยากที่เราอยากมีตังเราก็พยายามหาตังค่ะ ทั้งรับจ้างคลีนมังงะ รับจ้างทำการบ้าน แต่มันก็ไม่ พอใจ เราเลยค่ะ
คำว่าพอใจของเรานี้คือ การที่เราทำงานมานิดหน่อยแล่วได้ตังได้น้อย หรือเอาง่ายๆนะคะ อยากได้ตังเยอะๆค่ะแบบมีติดกระเป๋าสักหมึ่น... "ตอนนี้คือไม่อยากมีอะไรแล้วค่ะ 555" แล้วด้วยที่เราอยากมีตังขนาดนี้ เราก็เลยหาวิธีได้ตังมากเยอะๆค่ะ แล้วเราก็พบว่า พ่อใหญ่ (พ่อของพ่อนะคะ พอดีบ้านเราเรียกติดปากว่าพ่อใหญ่) พ่อใหญ่ชอบเอาเงินไปส่อนบนตู้เสื้อผ้าค่ะ ซึ่งมีเยอะมากๆๆๆ เพราะด้วยที่พ่อใหญ่เราทำงานเป็นคนเก็บประกันเลยมีตังค่ะ แล้วสัปดาห์แรกเราก็หยิบไปแค่ร้อยสองร้อยค่ะ แต่พอหลังๆมาเราเริ่มหยิบที่ล่ะหลักพัน สองถึงสามพันค่ะ แล้ววันที่ความจริงก็เปิดเผย (อันที่จริงพ่อใหญ่เราก็รู้มาตลอดนะคะว่าเราเป็นคนเอาไป แต่เขาก็เงียบเพราะด้วยที่เราเป็นหลานรักเขาด้วย เขาก็เลยเงียบ) วันนี้เราเห็นพ่อเรากลับบ้านมาด้วยสีหน้าที่แบบ เราไม่สามารถอธิบายได้ค่ะ มันทั้งเศร้า มันทั้งเสียใจ แม่ใหญ่เราก็ถามนะคะว่าเป็นอะไร พ่อใหญ่เราเลยบอกว่า ไม่มีตังจะจ่ายค่าไฟเลย ไม่มีที่จะจ่ายประกันด้วย ซึ่งมันเป็นประกันของคนอื่นที่จ่ายมาค่ะ แล้วด้วยที่เราเอาไปเกือบสองหมึ่นเราก็แบบ รู้สึกผิดค่ะ ผิดแบบ อยากตายเพื่อไถ่บาปเลยค่ะ เราก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ามันเป็นความรู้สึกอะไรบาง (คือตอนนี้ก็พิมไปน้ำตาไหลไป) เราเลยตัดสินใจบอกพ่อใหญ่ทั้งหมดที่เราเอาตังไป แล้วพ่อเราไม่ว่าอะไรสักคำค่ะ.... ใช่ค่ะ ไม่ว่าเรา แล้วยังบอกว่า อยากได้อะไรก็บอกพ่อ พ่อเคยที่จะไม่ให้ตังเลยไหม เราแบบ มันจุกอกค่ะ จุกอกที่แบบ เขาไม่เคยทำให้เราเสียใจมาก่อน แล้วคือเรามาทำแบบนี้อ่ะค่ะ มันก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน ถ้าเราย้อนเวลาไปได้ เราก็ไม่ทำแบบนี้ค่ะ เราผิดไปแล้วแบบ ผิดแบบไม่น่าให้อภัย เราเอาไปเกือบสองหมึ่น
.
เราคงมาเล่าแค่นี้ก่อนค่ะ เราอยากจะมาบอกกับคนที่ยังทำอะไรแบบนี้อยู่นะคะว่า อย่าทำเลยค่ะ เดี๋ยวคุณจะมาเสียใจทีหลังแบบเราไม่ได้นะคะ
.
ขอบคุณนะคะที่มาอ่าน ต่อจากนี้ไปราจะไม่ทำแบบนี้อีกต่อไปค่ะ
ครั้งหนึ่ง เราเคยขโมยตังพ่อใหญ่จนพ่อใหญ่เขาไม่มีตังจ่ายค่าไฟ...
ทุกคนคงมาเห็นประโยคแบบนี้เเล้ว แล้วมองเราว่าเราเป็นคนเลว ใช่ค่ะ เราเลวมาก
.
เมื่อ สองเดือนที่แล้ว เราอยากมีตังค่ะ ความอยากที่เราอยากมีตังเราก็พยายามหาตังค่ะ ทั้งรับจ้างคลีนมังงะ รับจ้างทำการบ้าน แต่มันก็ไม่ พอใจ เราเลยค่ะ
คำว่าพอใจของเรานี้คือ การที่เราทำงานมานิดหน่อยแล่วได้ตังได้น้อย หรือเอาง่ายๆนะคะ อยากได้ตังเยอะๆค่ะแบบมีติดกระเป๋าสักหมึ่น... "ตอนนี้คือไม่อยากมีอะไรแล้วค่ะ 555" แล้วด้วยที่เราอยากมีตังขนาดนี้ เราก็เลยหาวิธีได้ตังมากเยอะๆค่ะ แล้วเราก็พบว่า พ่อใหญ่ (พ่อของพ่อนะคะ พอดีบ้านเราเรียกติดปากว่าพ่อใหญ่) พ่อใหญ่ชอบเอาเงินไปส่อนบนตู้เสื้อผ้าค่ะ ซึ่งมีเยอะมากๆๆๆ เพราะด้วยที่พ่อใหญ่เราทำงานเป็นคนเก็บประกันเลยมีตังค่ะ แล้วสัปดาห์แรกเราก็หยิบไปแค่ร้อยสองร้อยค่ะ แต่พอหลังๆมาเราเริ่มหยิบที่ล่ะหลักพัน สองถึงสามพันค่ะ แล้ววันที่ความจริงก็เปิดเผย (อันที่จริงพ่อใหญ่เราก็รู้มาตลอดนะคะว่าเราเป็นคนเอาไป แต่เขาก็เงียบเพราะด้วยที่เราเป็นหลานรักเขาด้วย เขาก็เลยเงียบ) วันนี้เราเห็นพ่อเรากลับบ้านมาด้วยสีหน้าที่แบบ เราไม่สามารถอธิบายได้ค่ะ มันทั้งเศร้า มันทั้งเสียใจ แม่ใหญ่เราก็ถามนะคะว่าเป็นอะไร พ่อใหญ่เราเลยบอกว่า ไม่มีตังจะจ่ายค่าไฟเลย ไม่มีที่จะจ่ายประกันด้วย ซึ่งมันเป็นประกันของคนอื่นที่จ่ายมาค่ะ แล้วด้วยที่เราเอาไปเกือบสองหมึ่นเราก็แบบ รู้สึกผิดค่ะ ผิดแบบ อยากตายเพื่อไถ่บาปเลยค่ะ เราก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ามันเป็นความรู้สึกอะไรบาง (คือตอนนี้ก็พิมไปน้ำตาไหลไป) เราเลยตัดสินใจบอกพ่อใหญ่ทั้งหมดที่เราเอาตังไป แล้วพ่อเราไม่ว่าอะไรสักคำค่ะ.... ใช่ค่ะ ไม่ว่าเรา แล้วยังบอกว่า อยากได้อะไรก็บอกพ่อ พ่อเคยที่จะไม่ให้ตังเลยไหม เราแบบ มันจุกอกค่ะ จุกอกที่แบบ เขาไม่เคยทำให้เราเสียใจมาก่อน แล้วคือเรามาทำแบบนี้อ่ะค่ะ มันก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน ถ้าเราย้อนเวลาไปได้ เราก็ไม่ทำแบบนี้ค่ะ เราผิดไปแล้วแบบ ผิดแบบไม่น่าให้อภัย เราเอาไปเกือบสองหมึ่น
.
เราคงมาเล่าแค่นี้ก่อนค่ะ เราอยากจะมาบอกกับคนที่ยังทำอะไรแบบนี้อยู่นะคะว่า อย่าทำเลยค่ะ เดี๋ยวคุณจะมาเสียใจทีหลังแบบเราไม่ได้นะคะ
.
ขอบคุณนะคะที่มาอ่าน ต่อจากนี้ไปราจะไม่ทำแบบนี้อีกต่อไปค่ะ