เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับเเฟนเก่า มีเรื่องทะเลาะกันช่วง3-4เดือนที่เเล้ว เลิกกันมาก็3-4กว่าเเล้วเคลียร์กันจบเเล้ว ต่างคนต่างเเยกย้ายทำหน้าที่ของตัวเอง เเล้วผมก็ได้เจอกันรุ่นน้องปี1น้องเขาก็น่ารักดี ผมเลยลองทักไปคุยกับน้องเขา ตามประสาคนจีบกันอะเนาะบลาๆๆ คุยกันไปคุยกันมาผมเลยลองถามน้องเขาไปตรงๆเลยว่าอยากเป็นเเฟนกับพี่ไหมน้องรู้สึกยังไงกับพี่ (ในใจผมเองก็เเอบชอบน้องเขาอยู่เเล้ว) น้องเขาก็ตอบตกลง ผมพึ่งคบกับน้องเขาได้3อาทิตย์เกือบจะเดือนนึงเเล้ว เเล้วเรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อ2-3วันที่เเล้ว อยู่ดีๆเเฟนเก่าโทรมาขอคืนดีอยากขอโอกาสเเก้ตัวอีกสักครั้งจากผม เพราะผมไม่เคยให้โอกาสเขาเลย
เเล้วเขาก็พูดว่าจะลืมเขาได้จริงๆหรอ ให้โอกาสเหมือนที่เขาตัวตัวเองได้ไหม 
-ผมเลยบอกไปว่าเเล้วคนคุยเธอละจะทำไง เเฟนเก่าผมก็บอกว่า ก็คุยๆไปเเล้วมันไม่ใช่ เเล้วนางก็ขอผมคืนดีอีกหลายต่อหลายรอบ จนผมเป็นอะไรก็ไม่รู้ด้วยความรู้สึกที่ว่า ผมไม่เคยให้โอกาสเเฟนเก่าผมเลย ผมเลยตอบตกลงไป (สาเหตที่กลับมาง้อบอกกับผมว่า เห็นน้องลง IG เเล้วนางทนไม่ไหว ถึงขั้นอ่านหนังสือสแบไม่รู้เรื่องเลย)
-เเล้วนางก็บอกให้ผมเลิกคุยกับน้อง ทั้งๆที่ผมตกลงคบกับน้องไปเเล้ว น้องเขาเองก็อกหักมาจากเเฟนได้ไม่ถึงเดือน เเล้วเเฟนเก่าก็ให้ผมเลิกกับน้อง
คือ พอได้ยินก็รู้สึกผิดไปเเล้วผมเลยขอเวลาคิดก่อนน เเล้วก็จริงครับ ผมบอกเลิกน้องเขา เเต่ก็มันทำให้ผมลังเลใจมากก 
/อันนี้ผมพิมพ์จากใจจริงครับ
-เวลาอยู่กับคนเก่าทำให้ผมหนักใจมาก พอเลิกกันเเล้วทำให้ผมไม่คิดถึงอะไรอีกเลย
-เเต่ไม่รู้ว่าอะไรชั่ววูปทำให้ผมไปบอกเลิกน้องเขา ทั้งๆที่ก็เจ็บเหมือนกันนะครับไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป
-คนเก่าก็ไม่เคยได้โอกาสจากผม
-จะไม่คบกับคนเก่าก็กลับมาหาเขาเเล้ว

#ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ จนตอนนี้ผมก็สงสารน้องอยู่ จะเลิกกับเเฟนเก่าไปคืนดีกับน้อง น้องคงไม่รับมันเเล้ว
#คอมเม้นได้ครับ ด่าได้ไม่ว่ากันครับ ผมเเค่อยากระบาย