กระทู้นี้ก็คงเหมือนกระทู้คนอกหักทั่วไป แต่ผมแค่อยากระบายเฉยๆ
เขาเป็นผู้หญิงที่ดีทั้งเรื่องงานที่มั่นคง ขยัน เก่ง และทำได้ดีทุกเรื่อง แม้แต่เรื่อง18+ผมก็เชื่อว่าไม่สามารถหาได้จากผู้หญิงคนอื่น
ตอนที่คบกัน ด้วยความที่เรา2คนมีความมั่นคงหลายๆเรื่อง ก็เลยวางแผนอนาคตไว้ แต่ก็เหมือนทุกคู่ที่ล่มเพราะเลิกกัน
ถึงเขาจะไม่ใช่แฟนคนแรก แต่มันเหมือนผมไม่เคยได้รับความอบอุ่นผมก็เลยเสียใจมาก คือเมาทั้งวันอ่ะ ไปทำงานก็แอบเอาเบียร์ใส่กระเป๋าไปนั่งกินในห้องน้ำแล้วร้องไห้เงียบๆ
เขาเป็นคนที่ขยันทำงานมาก แม้แต่กลับบ้านมาก็ยังหอบงานมาทำ และจัดระเบียบชีวิตได้ดีมากๆ แล้วมีอย่างหนึ่งที่เขาเป็นสิ่งที่ผู้ชายส่วนมากจะชอบคือมีอารมณ์ง่าย สิ่งที่เขาทำผมคงไม่สามารถหาได้อีกในชีวิตนี้ แม้แต่ตอนที่นอนด้วยกัน สิ่งที่เขาพูด(คราง)ก็หาไม่ได้จากผู้หญิงทั่วไป พอๆ เอาเป็นว่ามันสุดอ่ะ
ตอนนั้นที่เลิกกันผมไม่ใช่แค่เสียใจนะ แต่Depressionขั้นรุนแรงเลย บางคนที่ผมมาถาม ผมก็บอกไปว่าเลิกกันแฟน ทุกคนก็บอกว่า"ไม่เป็นไร เข้าใจ ทุกคนก็เคยเลิกกันแฟนทั้งนั้น"
ผมก็เงียบนะ แต่ในใจก็นึกอ่ะ"มิงเข้าใจหรอวะ ไม่หรอก มิงไม่มีทางเข้าใจกุได้หรอก พวกมิงทุกคนก็ไม่เข้าใจหรอก"
ทุกวันนี้ผมก็กลายเป็นคนที่ไม่เปิดใจให้ใคร เห็นใครที่ว่าสวยก็เออ สวยแล้วไงอ่ะ
จนเพื่อนในกลุ่มแซว"ทุกคนมีแฟนกันหมดแล้ว มิงไม่หาบ้างวะ เดะพวกกุมีครอบครัวก็ไม่ได้มาเจอกันแล้วนะเว้ย"
ผมก็ตอบไป"สิ่งที่กุต้องการอ่ะ มันหาไม่ได้หรอก เวลาเจอก็เจอแต่ที่หลอกขอเงิน ไม่มีใครเติมเต็มส่วนที่หายไปของกุได้หรอก"
ตอนนี้ก็เลยเป็นคนที่ไม่ได้เศร้า แต่ก็ไม่ได้อารมณ์ดี ไม่ได้ชอบ แต่ก็ไม่เกลียด อยากให้ยิ้มก็ยิ้มได้แต่ในใจก็ไม่ได้มีความรู้สึกตอบสนองอะไร