งั้นพูดจริงๆนะคะว่าพ่อแม่ต้องการอะไรจากเรากันแน่ทั้งๆที่ท่านพูดว่าพ่อแม่ไม่ได้หวังอะไรทั้งนั่นแค่หวังให้ลูกเป็นคนดีก็พอ แต่ไม่ใช่คำพูดแตกต่างจากคำที่พูดมาดังกล่าวคือพ่อกับแม่จะตามใจเรากับพี่ประมาณหนึ่งเลยแต่สิ่งที่พีออม่ไม่ตามใจคือการออกนอกบ้านไปเล่นกันเพื่อนข้างบ้านคงเป็นเพราะบ้านเรามันห่างไกลจากชุมชนเราพอเข้าใจดี แต่จะพูดว่าเมื่อไรลูกจะผอมสักทีทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ผอมเลย บอกว่าให้เรียนเก่งๆจะได้เป็นหน้าเป็นตาให้กับครอบครัวจะได้ไม่น้อยหน้าเค้า และก็มีเอาเราไปเปรียบกับลูกคนอื่นมากมายว่าเขาเก่งอย่างโน้นเก่งอย่างนี้แม่สนใจหน่อยว่าลูกตัวเองก็พอมีอะไรดีอยู่เหมือนกัน ตอนม.2เราได้เริ่มแต่งนิยายแม่ก็ประกาศไปทั่วว่าเราแต่งนิยายซึ่งเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ไม่อยากรู้เรื่องเราอยู่แล้วนอกจากเพื่อนและคนในครอบครัว เข้าใจแหละว่าภูมิใจที่ลูกแต่งนิยาย ท่านทั้งต้องการให้ลูกเป็นนั่นนี่ยัดสิ่งนี้เข้าสมองลูกบ้างแต่ถามลูกไหมว่าลูกต้องการมันรึเปล่า พ่อแม่หนูแค่ต้องการให้พ่อแม่พอใจกับสิ่งที่หนูถนัดและพอใจที่จะเป็นแบบนั้น พ่อแม่ต้องการลูกที่เพอร์เฟ็กต์ไปทำไมกันนะ บางทีลูกคนที่ไม่ได้เพอร์เฟ็กต์ก็อาจจะดูแลพ่อแม่มากกว่าคนที่เพอร์เฟกต์แบบพ่อแม่ท่านต้องการก็ได้
*ฝากบอกพ่อแม่ทุกๆคนที่ผ่านมาอ่านนะคะอย่ากดดันลูกเลยลูกเครียดจนจะไม่รู้ทำยังไงแล้ว ถามลูกด้วยนะคะว่าชอบการที่ยัดเยียดในสิ่งที่เราชอบแล้วลูกชอบด้วยรึเปล่า