โจทย์ พนักงานอัยการเป็นโจทก์ฟ้องนายชิด อายุ 16 ปีเศษ เป็นจำเลยต่อศาลเยาวชนฯ ในความผิดฐานชิงทรัพย์ ซึ่งมีระวางโทษจำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงสิบปี และ … ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีความผิด เมื่อลดมาตราส่วนโทษกึ่งหนึ่งตาม ป.อ. ม. 75 คงลงโทษจำคุก 2 ปี 6 เดือน แต่เห็นว่าอายุยังน้อยจึงให้เปลี่ยนโทษจำคุกเป็นส่งตัวไปฝึกและอบรมในสถานพินิจมีกำหนดระยะเวลา 3 ปี ดังนี้ นายชิดจะอุทธรณ์ข้อเท็จจริงว่าตนเองมิได้กระทำความผิด ขอให้ศาลอุทธรณ์ยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์จะรับอุทธรณ์หรือไม่ เพราะเหตุใด

เฉลย ศาลอุทธรณ์ต้องรับอุทธรณ์ เพราะเป็นคดีที่มีระวางโทษจำคุกเกินอัตราโทษ 3 ปี ตาม ป.วิ.อ. ม. 193 ทวิ

ข้อสงสัย พ.ร.บ. ศาลเยาวชนฯ พ.ศ. 2553 ม. 180 วางหลักว่า ถ้าการฝึกอบรมมีกำหนดระยะเวลาไม่เกิน 3 ปี ห้ามมิให้อุทธรณ์ หากข้อเท็จจริงเป็นเช่นนี้จะอุทธรณ์ได้หรือไม่ได้ครับ ขอบคุณมากครับ

ป.วิ.อ. ม. 193 ทวิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้     มาตรา 193 ทวิ  ห้ามมิให้อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นในปัญหาข้อเท็จจริงในคดีซึ่งอัตราโทษอย่างสูงตามที่กฎหมายกำหนดไว้ให้จำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ เว้นแต่กรณีต่อไปนี้ให้จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงได้
     (1) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุกหรือให้ลงโทษกักขังแทนโทษจำคุก
     (2) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก แต่ศาลรอการลงโทษไว้
     (3) ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีความผิด แต่รอการกำหนดโทษไว้ หรือ
     (4) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษปรับเกินหนึ่งพันบาท

พ.ร.บ. ศาลเยาวชนฯ พ.ศ. 2553 ม. 180
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้     มาตรา ๑๘๐  การอุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลเยาวชนและครอบครัว ให้อุทธรณ์ไปยังศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษโดยให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งหรือประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา แล้วแต่กรณี มาใช้บังคับโดยอนุโลม เว้นแต่ในกรณีที่ศาลเยาวชนและครอบครัวได้พิพากษาหรือมีคำสั่งกำหนดวิธีการสำหรับเด็กและเยาวชนอย่างหนึ่งอย่างใดดังต่อไปนี้ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์
     (๑) กำหนดให้ใช้วิธีการตามมาตรา ๗๔ (๑) และ (๕) แห่งประมวลกฎหมายอาญา
     (๒) กำหนดให้ใช้วิธีการสำหรับเด็กและเยาวชนตามมาตรา ๑๔๒ เว้นแต่ในกรณีที่การใช้วิธีการสำหรับเด็กและเยาวชนนั้นเป็นการพิพากษาหรือมีคำสั่งให้ส่งตัวเด็กหรือเยาวชนไปควบคุมเพื่อฝึกอบรมมีกำหนดระยะเวลาเกินสามปี
     (๓) กำหนดให้ใช้วิธีการสำหรับเด็กและเยาวชนตามมาตรา ๑๔๓ เว้นแต่การฝึกอบรมนั้นมีกำหนดระยะเวลาขั้นสูงเกินสามปี