ขอโทษนะคะที่มาถามอะไรเเบบนี้เเต่คือว่า เราอายุ 21 ปีเเล้ว เเต่เราไม่เคยช่วยตัวเองไม่เคยมีอะไรกับใครเลย เเต่เเฟนขอเรามีอะไรด้วย นี่เป็นครั้งเเรกค่ะ เราเลยกลัวเจ็บ เรารู้วิธีป้องกันพอสมควร แต่ที่กลัวคือ

คือเค้าชื่อเติ้ล เป็นคนที่เราเเอบชอบเพราะว่าเค้ามีนิสัยคล้ายเราความคิดคล้ายเรา เเต่เราก็ทำเป็นไม่สนใจเเต่เราก็เเอบมองตลอด เวลาเค้าเผลอๆ  วันนึงเราลงมาจากรถเเล้วมาสายเพื่อนๆก็ทักทายเราพูดกับเราคนอ

เมื่อวานพ่อเรามาเราเข้าไปสวัสดีพ่อเเล้วก็รีบขึ้นบนบ้าน พ่อก็ขึ้นตามเรามาบอกเรามีอะไรรึป่าวเหมือนหลบหน้าพ่อ เราไม่ได้หลบนะทุกคนเเต่เราอายไม่รู้จะทำตัวยังไงดี เราชอบเป็นเเบบนี้กับผู้ใหญ่มาก หลบสายตา หลบ

คือเราเเอบชอบรุ่นพี่คนนึง เวลาเจอพี่เขาตอนช่วงเเรกๆ พี่เขาไม่รู้จักเรา พี่เขารู้เพราะเพื่อนพี่เขาบอกว่าเราชอบ เเละเพื่อนเราบอก เเล้วถามพี่เขาว่า รู้จักเรายัง พี่เขาก็บอกว่ารู้จักเเล้วหันมายิ้มให้เรา

เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่ไม่กล้าสบตาหรือคุยกับผู้ชายแปลกหน้า เดินสวนกับผู้หญิงก็ไม่เป็นอะไรนะ แต่พอเป็นผู้ชาย ไม่ว่าหน้าตาดีหรือไม่ดี ก็ไม่กล้ามองอ่ะ ไม่รู้เป็นอะไร แม้กระทั่งเพื่อนในชั้นเรียน เรายังไม่ก

คือเราชอบคนๆนึงอ่ะค่ะอายุเยอะกว่าเรา4ปีเขาเป็นคนที่ใช้คำว่าน่ารักได้เปลืองมากเลยคืิอเรื่ิองราวตอนนั้นมันมีอยู่ว่าคือตอนนั้นเป็นตอนเปิดเทอมเเรกๆพี่เขาก็จะดูมีความตะเร้กตะน้อยน่ารักๆๆ นั่นเเหละค่ะ ที่นี

เราชอบพี่ที่ทำงาน ก็ขอเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คครั้งเเรกไม่รับก็ยกเลิกคำขอ ขอครั้งที่2ก็ไม่รับก็เลยยกเลิกอีก  พอนี้เราคิดว่าน่าจะจำไม่ได้เลยลองเปลี่ยนรูปโปรไฟล์  สักพักรับเป็นเพื่อน🤣 เราไม่เเน่ใจว

คือเราคิดว่าตัวเองน่าจะชอบเพื่อนสนิทอ่ะค่ะ เเต่เพื่อนกันเป็น ผญ เหมือนกัน เราไม่ชอบเวลานางไปสนิทกับคนอื่น เราไม่ชอบที่นางไปหวี๊ด ผช เราไม่ชอบที่มีคนมาจีบนาง เเต่เราก็ทำไรไม่ได้ เรารู้สึกเเบบนี้มาประมา

ส่วนตัวเเล้ว โคตรจะงี่เง่าขั้นสุดไม่มีใครเเทบได้ รู้ทั้งรู้นะ เเต่ก็ไม่ปรับสักที…เราเป็นคนขี้งอนเรียกง่ายๆคือเครียดง่าย เรารู้ว่าเราเเย่เเต่ นิสัยเเบบนี้เเก้ยากจริง บางครั้งเพื่อนเเค่หยอกเล่น เ

คืองี้ เราคุยกะ คนชื่อ ก เค้ามาขอไลน์ เราเเหละเเต่เราไม่ให้ให้เฟสน่ะ ช่วงนั้นก็ไม่มีใครคุยด้วยแหละ เราก็เลยคุยกะ คนนี้ ทุกอย่างมันก็มาเรื่อยๆ จนเราชอบเค้าเอามากๆๆ ตั้ง 6 เดือน คุยกันโทรหากันตลอด เป็นก