จากวันนี้อีกไม่ถึงเดือนจะปิดเทอมปี 4 เทอม 1 แล้วค่ะ
เพื่อนจะแยกย้ายกันหมดแล้ว แยกไปฝึกสหกิจกันคนละที่
รู้สึกใจหายมาก ด้วยความสาขาเราไม่ใหญ่มาก 50 กว่าคน เลยให้ความรู้สึกแบบอยู่เป็นห้องตอนมัธยมเลยค่ะ แล้วรู้จักกันหมด สนิทกันค่อนข้างมาก ออกพื้นที่ไปเที่ยว ไปทัศนศึกษาด้วยกันบ่อย
เรียนหนัก เที่ยวหนักกว่า ผ่านด้วยกันมาหมด
ช่วงนี้บางวิชาจะปิดคอร์ส อาจารย์ก็บอกจะเลี้ยงข้าว มีปาร์ตี้เล็ก
พอถึงเวลานี้แล้วรู้สึกเหงา เศร้าแบบบอกไม่ถูก แงงงคิดถึงเพื่อนมากๆๆๆๆ คิดถึงมหาลัย คิดถึงอาจารย์
บางทีรู้สึกเหมือนการจะต้องโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ ใช่มั้ยคะ เราควรทำไงถึงจะรู้สึกอาลัยอาวรณ์น้อยลง เข้มแข็งมากขึ้นคะ ฮือออออออ
เดือนหน้าจะปิดเทอมสุดท้ายแล้ว รู้สึกเศร้ามากเลยค่ะ
เพื่อนจะแยกย้ายกันหมดแล้ว แยกไปฝึกสหกิจกันคนละที่
รู้สึกใจหายมาก ด้วยความสาขาเราไม่ใหญ่มาก 50 กว่าคน เลยให้ความรู้สึกแบบอยู่เป็นห้องตอนมัธยมเลยค่ะ แล้วรู้จักกันหมด สนิทกันค่อนข้างมาก ออกพื้นที่ไปเที่ยว ไปทัศนศึกษาด้วยกันบ่อย
เรียนหนัก เที่ยวหนักกว่า ผ่านด้วยกันมาหมด
ช่วงนี้บางวิชาจะปิดคอร์ส อาจารย์ก็บอกจะเลี้ยงข้าว มีปาร์ตี้เล็ก
พอถึงเวลานี้แล้วรู้สึกเหงา เศร้าแบบบอกไม่ถูก แงงงคิดถึงเพื่อนมากๆๆๆๆ คิดถึงมหาลัย คิดถึงอาจารย์
บางทีรู้สึกเหมือนการจะต้องโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ ใช่มั้ยคะ เราควรทำไงถึงจะรู้สึกอาลัยอาวรณ์น้อยลง เข้มแข็งมากขึ้นคะ ฮือออออออ