คบกับแฟนมา2ปีกว่า ตอนเรียนมหาลัยกับตอนทำงานเค้าก็มาหาเราทุกอาทิตย์ แต่พอเราจบเราก็พยายามหางานไกล้ๆแฟน  เพราะคิดว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันสักที แต่แฟนก็ชัดเจนตั้งแต่แรกแล้วว่าถ้าได้งานไกล้กันก็ดี เค้าจะไเค้าจะได้มาหาเราบ่อยๆได้ แต่เค้ามาอยู่กับเราไม่ได้ เพราะเค้าจะอยู่กับเพื่อนเค้า เราก็ยังพยาเราก็ยังพยายามขึ้นลงต่างจังหวัด-กรุงเทพ บ่อยมาก เพราะต้องมาสัมภาษงาน แต่เราก็ไม่ได้สักที่ เเล้วเงินเราก็เริ่มหมดลงทุกที เราเลยมาทำธุรกิจส่วนตัวกับพี่ชายที่ชลบุรี อยู่บ้านกับพี่ชาย ซึ่งทีแรกแฟนก็บอกว่าโอเค แต่ถ้าเค้ามีรถเค้าจะมาหาเราบ่อยๆได้ ไป-กลับก็ยังดี เพราะใช้เวลาในการเดินทางแค่ชั่วโมงครึ่ง เราก็ไมเราก็ไม่เป็นไร เดือนนึงเจอกันครั้งนึง จนตอนนี้แฟนมีรถแล้ว เค้าก็ยังจะมาแค่ตอนวันหยุดยาว ซึ่งมันไม่ได้มีทุกเดือน แล้วตั้งแต่ก่อนเรียนจบเราเคยตกลงกันว่า จะหางานไกล้ๆกัน แค่เขตชลแค่เขตชลบุรี-ปริมลฑล เเล้วเราจะอยุ่ด้วยกัน ช่วยกันสร้าง ไปกลับได้สบายๆ แต่พอถึงเวลาจริงๆ มันไม่เป็นแบบนั้นสักอย่าง เราคุยเรื่องเราอยากอยุากับเค้า เราอยากอยุ่กับคนที่เรารัก เค้าก็ไดเค้าก็ได้แต่บอกว่ามันยังไม่ถึงเวลา มันยังไม่ได้ แต่ถามว่าแล้วต้องเมื่อไร ต้องยังไงต้องยังไงบ้าง เค้าก็ไเค้าก็ไม่มีคำตอบ บอกเราว่า ถ้าปีนี้ไม่ได้โบนัสจะลาออกไปหางานไกล้ๆเรา ประเด็นคือแล้วถ้าได้โบนัสล่ะ คือเราคิดว่าถ้าคนมันอยากอยุ่ คนมันคิดถึงกันจริงๆ มันต้องพยายามทำอะไรสักอย่างเพื่อให้เรารับรุ้ว่าเค้าพยายาม แล้วงานทีแล้วงานที่ชลบุรีคือเยอะมากตำแหน่งเค้าก็มีเยอะ ส่วนใหญ่หลส่วนใหญ่หลายๆบริษัทก็มีสวัสดิการไม่ได้ต่างกันมาก ก็มีโบนัสเหมือนกัน ถ้าเค้าอยถ้าเค้าอยากอยุ่กับเราจริงๆ เค้าควรทำอะไรสักอย่าง แต่นี่ไม่เลน เค้าเฉยๆ บอกอะไรให้เราหวัง แต่ก็ต้องผิดหวังมาตลอก เราไม่รุ้ได้เลยว่าเราจะได้อยุ่ด้วยกันเมื่อไร อีกนานแค่ไหน คือเราก็ไม่อยากใช้ชีวิตคนเดียว เราไม่อยากไปไหนคน้ดียวบ่อยๆ มันมีบางมุมที่เราก็อ่อนแอไง ถ้าเราต้อถ้าเราต้องเข้มแข็งขนาดนั้นเราจะมีแฟนไปทำไม เวลาเราบอกคิดถึง ก็คือเราคิดถึงจริงๆอยากเจอ ไม่ใช่คิดถึงแค่ลมปาก มันสัมผัสไม่ได้เลย เราไม่รุ้เราไม่รุ้ว่าเราจะต้องยังไงต่อไป ควรจะรอต่อไปเรื่อยๆทั้งๆที่ไม่รุ้ว่าจะมีจุดหมายรึป่าวหรอ อายุก็มาอายุก็มากขึ้นๆ หรือจริงๆเค้หรือจริงๆเค้าไม่ได้อยากมีเราในขีวิตเค้าด้วยซ่ำ