ผลการแข่งของสัปดาห์นี้
ทีมที่ต้องยิ้มกรุ่มกริ่มที่สุด คงหนีไม่พ้นแฟนแมนยู เลสเตอร์ และสเปอร์สแน่นอน
ด้วยความที่ตัวเองเก็บ 3 แต้มได้
และคู่แข่งกับคู่อริทำแต้มหลุดมือกันหมด
โดยเฉพาะการแบ่งแต้มของเต็ง 1 ร่วมทั้ง 2 ทีม
เลสเตอร์จะได้ครองจ่าฝูงไปจนกว่าจะหมดสัปดาห์ของทีมชาติ
ส่วนแมนยูถ้าเก็บ 3 แต้มในนัดตกค้างได้สำเร็จ ในทางทฤษฏีแล้ว แต้มจะยังไม่ห่างจากพื้นที่การลุ้นแชมป์
ถึงในทางปฏิบัติ มันจะดูอึดอัดและยากเย็นไปหน่อย กับการที่ต้องทนมองหน้าโอเล่ในตำแหน่งหัวเรือใหญ่แห่งทัพปีศาจ
พูดแล้วก็ถอนหายใจซัก 3 เฮือก..
คู่ที่ 3 ของสัปดาห์สุดท้ายก่อนเข้าฟีฟ่าเดย์
เอฟเวอร์ตันเปิดบ้านเจอแมนยู
ที่วันนี้ท่านโอเล่ของเรา ตัดสินใจพักป๊อกบาไปนั่งหน้าดำที่ม้านั่งสำรอง
ซึ่งแนวทางการเล่นของเอฟเวอร์ตันในฤดูกาลนี้ เป็นแนวทางที่แมนยูชอบ
คือการเล่นที่เน้นครองบอลเข้าทำ
เอฟเวอร์ตันครองบอลได้มากกว่า
แต่เกมรุกดูจืดชืดมาก สร้างจังหวะอันตรายใก้แนวรับแมนยูได้ไม่มากนัก
อันนี้ผมว่าอยู่ที่สภาพจิตใจนะ
เพราะดันพลาดมา 2 ติด ทั้งๆที่ตัวเองเคยมีความมั่นใจมากในต้นฤดูกาล
ส่วนการเสียริซาลิซอนไป ไม่ใช่ปัญหาหรอก
เพราะเบอร์นาร์ด ก็ทดแทนได้ดี และดีมากด้วยสิ ในการเล่นริมเส้นซ้ายคอยใช้ความไวป่วนแนวรับแมนยู
ส่วนแมนยู การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเลย คือ การไม่มีป๊อกบาในแดนกลาง
ทำให้การผ่านบอลง่ายขึ้น และลื่นไหลขึ้น
และนักเตะสไตล์ที่แมนยูควรมีเพิ่มคือ มาต้า
การเคลื่อนที่ เซ้นบอล และความเข้าใจเกมของเขาทำให้บรูโน่ จ่ายบอลง่ายขึ้น
เนี่ย.. ถ้าหวังจะให้บรูโน่ดึงประสิทธิภาพและยกระดับทีมได้ มันต้องมีผู้เล่นแบบนี้
ถึงมาต้าจะไม่ได้โดดเด่นมาก แต่การเคลื่อนที่ของเขา มันเปิดช่องให้เพื่อนได้อะ
ส่วนจังหวะที่น่าด่าบุพการีมาก คือจังหวะที่ลินเดอเลิฟส่งคืนให้เด เกอา จนเด เกอาเกือบเอาตัวไม่รอด
ผมไม่ได้ตำหนิลินเดอเลิฟนะ
แต่ตำหนิง แผงหลังที่ปล่อยให้ลินเดอเลิฟโดนบีบได้ ปล่อยให้เพื่อนต้องถูกบังคับให้ส่งไปที่ตัวเลือกเดียวได้ไง
ทั้งๆที่เขาขึ้นมาบีบแค่ 2 ตัว ตัวอื่นๆ แดนกลางก็สดรีนให้แล้ว
แค่แนวรับแมนยูอีก 3 เคลื่อนที่ฉีกออกไป แค่นิดหน่อยลินเดอเลิฟมันก็มีตัวเลือกให้ส่งเพิ่มขึ้นแล้ว
แต่ดันทำเหมือนว่า บอลออกจากเท้าชั้นแล้ว หลังจากนั้นไม่ใช่หน้าที่ชั้นหรอก แกเอาตัวรอดเองละกันนะ
และตัวเลือกเดียวที่ลินเดอเลิฟส่งได้ตอนนั้นก็คือ เด เกอา
นักเตะแมนยูหลายๆคนขาดเซ้นในอ่านเกมหรือเคลื่อนที่
ทั้งแนวรุกแนวรับ
ยิ่งแนวรุกนะ ถ้าแรซฟอร์ด มาร์กซิยัล พัฒนาจุดนี้ได้
และทำมันบ่อยๆเหมือนกับที่พวกเขาชอบโชว์ออฟ ชอบหวงบอล
มันจะช่วยให้เกมรุกมีมิติขึ้นมาอีก
เพราะถ้าเคลื่อนที่เยอะ ช่องก็จะเปิด เพื่อนก็รับส่งบอลง่ายและไม่ต้องฝืนครองบอลให้ต้องเหนื่อยเปล่าอีก
ถึงจะชนะเอฟเวอร์ตัน
ก็จริง
แต่ผมไม่เห็นความพัฒนาของสไตรเกอร์ตัวความหวังของทีมเลย
จะให้บรูโน่ทำงานหนักไปทุกเกม มันไม่ได้หรอก
ถ้าวันไหน บรูโน่เล่นไม่ออกล่ะ?
หรือบางที ถ้านักเตะแมนยูพัฒนาการเคลื่อนที่ได้มากกว่านี้
แค่โอเล่ก็อาจจะเพียงพอ ต่อการคว้าถ้วยซักใบ
3 แต้ม ลูปนรก หรือ3 แต้มของการฟื้นจากหลุม
ทีมที่ต้องยิ้มกรุ่มกริ่มที่สุด คงหนีไม่พ้นแฟนแมนยู เลสเตอร์ และสเปอร์สแน่นอน
ด้วยความที่ตัวเองเก็บ 3 แต้มได้
และคู่แข่งกับคู่อริทำแต้มหลุดมือกันหมด
โดยเฉพาะการแบ่งแต้มของเต็ง 1 ร่วมทั้ง 2 ทีม
เลสเตอร์จะได้ครองจ่าฝูงไปจนกว่าจะหมดสัปดาห์ของทีมชาติ
ส่วนแมนยูถ้าเก็บ 3 แต้มในนัดตกค้างได้สำเร็จ ในทางทฤษฏีแล้ว แต้มจะยังไม่ห่างจากพื้นที่การลุ้นแชมป์
ถึงในทางปฏิบัติ มันจะดูอึดอัดและยากเย็นไปหน่อย กับการที่ต้องทนมองหน้าโอเล่ในตำแหน่งหัวเรือใหญ่แห่งทัพปีศาจ
พูดแล้วก็ถอนหายใจซัก 3 เฮือก..
คู่ที่ 3 ของสัปดาห์สุดท้ายก่อนเข้าฟีฟ่าเดย์
เอฟเวอร์ตันเปิดบ้านเจอแมนยู
ที่วันนี้ท่านโอเล่ของเรา ตัดสินใจพักป๊อกบาไปนั่งหน้าดำที่ม้านั่งสำรอง
ซึ่งแนวทางการเล่นของเอฟเวอร์ตันในฤดูกาลนี้ เป็นแนวทางที่แมนยูชอบ
คือการเล่นที่เน้นครองบอลเข้าทำ
เอฟเวอร์ตันครองบอลได้มากกว่า
แต่เกมรุกดูจืดชืดมาก สร้างจังหวะอันตรายใก้แนวรับแมนยูได้ไม่มากนัก
อันนี้ผมว่าอยู่ที่สภาพจิตใจนะ
เพราะดันพลาดมา 2 ติด ทั้งๆที่ตัวเองเคยมีความมั่นใจมากในต้นฤดูกาล
ส่วนการเสียริซาลิซอนไป ไม่ใช่ปัญหาหรอก
เพราะเบอร์นาร์ด ก็ทดแทนได้ดี และดีมากด้วยสิ ในการเล่นริมเส้นซ้ายคอยใช้ความไวป่วนแนวรับแมนยู
ส่วนแมนยู การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเลย คือ การไม่มีป๊อกบาในแดนกลาง
ทำให้การผ่านบอลง่ายขึ้น และลื่นไหลขึ้น
และนักเตะสไตล์ที่แมนยูควรมีเพิ่มคือ มาต้า
การเคลื่อนที่ เซ้นบอล และความเข้าใจเกมของเขาทำให้บรูโน่ จ่ายบอลง่ายขึ้น
เนี่ย.. ถ้าหวังจะให้บรูโน่ดึงประสิทธิภาพและยกระดับทีมได้ มันต้องมีผู้เล่นแบบนี้
ถึงมาต้าจะไม่ได้โดดเด่นมาก แต่การเคลื่อนที่ของเขา มันเปิดช่องให้เพื่อนได้อะ
ส่วนจังหวะที่น่าด่าบุพการีมาก คือจังหวะที่ลินเดอเลิฟส่งคืนให้เด เกอา จนเด เกอาเกือบเอาตัวไม่รอด
ผมไม่ได้ตำหนิลินเดอเลิฟนะ
แต่ตำหนิง แผงหลังที่ปล่อยให้ลินเดอเลิฟโดนบีบได้ ปล่อยให้เพื่อนต้องถูกบังคับให้ส่งไปที่ตัวเลือกเดียวได้ไง
ทั้งๆที่เขาขึ้นมาบีบแค่ 2 ตัว ตัวอื่นๆ แดนกลางก็สดรีนให้แล้ว
แค่แนวรับแมนยูอีก 3 เคลื่อนที่ฉีกออกไป แค่นิดหน่อยลินเดอเลิฟมันก็มีตัวเลือกให้ส่งเพิ่มขึ้นแล้ว
แต่ดันทำเหมือนว่า บอลออกจากเท้าชั้นแล้ว หลังจากนั้นไม่ใช่หน้าที่ชั้นหรอก แกเอาตัวรอดเองละกันนะ
และตัวเลือกเดียวที่ลินเดอเลิฟส่งได้ตอนนั้นก็คือ เด เกอา
นักเตะแมนยูหลายๆคนขาดเซ้นในอ่านเกมหรือเคลื่อนที่
ทั้งแนวรุกแนวรับ
ยิ่งแนวรุกนะ ถ้าแรซฟอร์ด มาร์กซิยัล พัฒนาจุดนี้ได้
และทำมันบ่อยๆเหมือนกับที่พวกเขาชอบโชว์ออฟ ชอบหวงบอล
มันจะช่วยให้เกมรุกมีมิติขึ้นมาอีก
เพราะถ้าเคลื่อนที่เยอะ ช่องก็จะเปิด เพื่อนก็รับส่งบอลง่ายและไม่ต้องฝืนครองบอลให้ต้องเหนื่อยเปล่าอีก
ถึงจะชนะเอฟเวอร์ตัน
ก็จริง
แต่ผมไม่เห็นความพัฒนาของสไตรเกอร์ตัวความหวังของทีมเลย
จะให้บรูโน่ทำงานหนักไปทุกเกม มันไม่ได้หรอก
ถ้าวันไหน บรูโน่เล่นไม่ออกล่ะ?
หรือบางที ถ้านักเตะแมนยูพัฒนาการเคลื่อนที่ได้มากกว่านี้
แค่โอเล่ก็อาจจะเพียงพอ ต่อการคว้าถ้วยซักใบ