เราช่วยที่บ้านทำงาน ตั้งแต่เราจบ ม.3 ( เขาพยายามขยั้นขยอให้เราออกตั้งแต่ ม.2 ) ทำมาหากินทุกอย่าง จนได้บ้าน ได้รถ ได้ที่ดิน ได้ทุกอย่างที่เค้าอยากได้ แต่เราขออะไรเขาไม่เคยให้อะไรเราเลย เอาแต่บอกเราว่า เดี๋ยวก็ได้ๆ แต่ก็ไม่เคยได้ เราต้องเก็บเงินซื้อเองทุกอย่าง 
 จนกระทั่งวันนึง ลูกชายญาติคนนึง เขาต้องการเงินเพื่อเอาไปใต้โต๊ะเกี่ยวกับราชการ พ่อแม่เรา ก็หอบเงินไปให้เค้ายืม เงินไม่พอก็ไปกู้เงินดอกมาให้เค้าก่อน ช่วยเค้าทุกอย่าง ยอมกู้แม้กระทั่งเงินดอก เพื่อคนๆนี้ เห้ย! เราลูกปะ เราช่วยทุกอย่าง เป็นเสาหลักให้ จนมีบ้านมีรถอ่ะ แต่ แมร่ง!! ไม่เคยเห็นหัว แมร่งโคตรอึดอัดอ่ะ ระบายกับใครก็ไม่ได้ 
  ทำดีย่อมได้ดี มันไม่จริงหรอก