สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะคะว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ 
คือเรากับแฟนคบกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยค่ะ แฟนเราเป็นคนที่เชื่อฟังพ่อแม่มาก เค้าาเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย แล้วต้องส่งเงินให้พ่อแม่ใช้ทุกเดือนค่ะ เพราะต้องช่วยส่งน้องเรียน (แฟนเรามีน้อง 3 คน แฟนเราเป็นพี่คนโต รวมเป็น 4 คนค่ะ) แรกๆเราก็คิดว่าเป็นสิ่งที่ดีค่ะ ที่แฟนเราเป็นคนกตัญญู และเชิ่อฟังพ่อแม่ เวลาไปทานข้าว ก็ผลัดกันเลี้ยงค่ะ แต่หลังๆมา ส่วนใหญ่จะเป็นเราที่จ่ายค่ะ เพราะการเงินแฟนเริ่มแย่ เราจ่ายทุกอย่างค่ะ ตั้งแต่ค่าหอพัก ค่าน้ำค่าไฟ (ตอนนั้นเรายังขอเงินจากที่บ้านอยู่ค่ะ) แม้แต่เสื้อผ้าแฟน รองเท้า หรือ ของใช้ เราก็ซื้อให้ค่ะ เพราะอยากให้แฟนใช้ของดีๆ เราอยากไปเที่ยวไหนกับแฟนก็ไท่เคยได้ไปเหมือนชาวบ้านเขาค่ะ เพราะด้วยความที่แฟนไม่มีตัง แล้ะเชื่อฟังพ่อแม่มาก แต่เราก็ยังคิดว่าไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวรอโตกว่านี้คงได้ไปแหละ จนเราเรียนจบ เรากับแฟนก็แยกย้ายค่ะ เพราะมาเรียนต่างจังหวัดกันทั้งคู่ เราว่างงานอยู่บ้านเป็นปีเลยค่ะ พอตั้งหลักได้ ก็ข้ามาทำงานที่ กทม. เราชวนแฟนมาทำงานด้วยกันก็ไม่มาค่ะ เพราะพ่อแม่ไม่ให้มา เราก็คิดว่าโอเค ไม่เป็นไร แต่พ่อแม่เค้ารู้นะคะ ว่าคบอยู่กับเรา พอถึงวันหยุดเราก็อยากให้แฟนมาหาบ้าง เพราะไม่ได้เจอกันเป็นปีเลย ตั้งแต่เรียนจบ แต่ก็มาไม่ได้อีกตามเคยค่ะ เพราะพ่อแม่ไม่ให้มา (เราอยู่ กทม. แฟนเราอยู่พัทยา) ด้วยความที่อยากเจอแฟนมาก เราเลยเป็นฝ่ายไปหาเค้าค่ะ พ่อแม่เค้าก็ต้อนรับเราดีๆ ช่วงแรกๆที่เราไป เราไปเปิด รร. นอนค่ะ เพราะบ้านแฟนอยู่กันหลายคนมาก ละนอนรวมๆกันเป็นห้องเดียวค่ะ พอไปครั้ง 2-3 พ่อแม่แฟนอยากให้เราประหยัดตัง เลยชวนมานอนที่บ้านค่ะ ด้วยความที่เราไม่อยากขัด เลยยอมมานอนด้วยค่ะ คือนอนเรียงกัน 7 - 8 คนเลยค่ะ เป็นบ้านชั้นเดียว และไม่ได้กั้นห้อง บ้านหลังเล็กๆ แต่เราก็ยิมมาอยู่ค่ะ พอเริ่มสนิทกับที่บ้านแฟน เขาก็เริ่มกล้ายืมเงินเราค่ะ แต่จะให้แฟนเป็นคนมาคุย เราก็ให้ยืมค่ะ ทีละพันสองพัน และไม่ค่อยได้คืนตามกำหนดค่ะ แต่เราไม่อยากมีปัญหาเลยไม่พูดอะไร มีปัญหางวดรถก็วิ่งหาเรา ค่าบ้านก็วิ่งหาเรา เงินเดือนแฟนเรา 13,000 แม่เค้าขอเดือนละ 10,000 ค่ะ ส่วนตัวเราคิดว่าให้เยอะเกินไปค่ะ พ่อแม่เค้าเป็นคนชอบสร้างหนี้ ใช้เงินเปลืองค่ะ บริหารเงินไม่เป็น เคยยืมเงินเราและทำมห้เราเดือดร้อนหลายครั้งต่อหลายครั้งค่ะ เราบ่นให้แฟนฟังก็แล้ว เค้าก็บอกเดี๋ยวจะคุยกับแม่ แต่เค้าไม่เคยชนะพ่อแม่เค้าเลยค่ะ ในบรรดาลูก 4 คน เค้าคือคนที่ลำบากที่สุด ต้องหาเงินเรียนเองตั้ง ม.ต้น ทั้งๆที่น้องๆของเค้ามีหน้าที่เรียนอย่างเดียวค่ะ เราคิดจะดลิกกับแฟนอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็สงสารค่ะ ทั้งรักด้วยแหละ จนช่วงโควิดที่ผ่านมา เราทั้งคู่ตกงาน เราก็กลับไปอยู่บ้านค่ะ พ่อแม่เราผู้ที่ไม่เคยขออะไรจากเราและไม่ทำให้เราเดือดร้อน ก็ให้เงินเราใช้ค่ะ จริงๆที่บ้านเรามีฐานะปานกลาง และพ่อแม่ก็ยังทำงานอยู่ เงินเดือนไม่ค่อยเยอะ แต่ก็บตังเก่งมากค่ะ ง่ายๆคือบริหารเงินเก่งและไม่มีหนี้ ในขณะที่ต่างคนก็เจอวิกฤติ แฟนเราก็ไม่วายมายืมตังเราให้พ่อแม่เค้าค่ะ เราแบบ เห้ย!! พ่อแม่เค้าคิดว่าเราจะเอาตังมาจากไหนให้ยืมเยอะแยะ แต่ก็ไม่ได้ให้ยืมนะคะ พอโควิดเริ่มซา เราก็คิดว่าจะเข้าไปทำงานที่ กทม ค่ะ แต่พ่อแม่ก็ยังแอบห่วง สุดท้ายก็ยอทให้เราไป กทม. พร้แมกับเงิน 1 ก้อนค่ะ แฟนเราก็อยากไปทำงาน กทม. ด้วย แต่ขอเก็บเงินให้ได้ก่อนก้อนนึง ระหว่างที่เรารองานที่ กทม เรียกสัมภาษณ์เลยตัดสินใจไปบ้านแฟนค่ะ ไปคราวนี้ แฟนเราไม่มีงานไม่มีเงิน แต่ที่บ้านเค้าทำธุระกิจประมงค่ะ เค้าเลยไปช่วยที่บ้านเค้าเพื่อหวังจะได้ส่วนแบ่ง บางวันเราก็ไปช่วยค่ะ แต่เงินที่พ่อแม่เค้าได้มาทุกวันจะหมดไปกับอาหารการกิน และให้เงินน้องๆเค้าไป รร. จึงทำให้แฟนเราไม่ได้ส่วนแบ่งค่ะ ระหว่างนั้น แฟนเราใช้เงินกับเรา (เงินที่พ่อแม่เราให้มา) จนวันนึงพ่อแม่และญาติๆแฟนเราเอ่ยปากคุยกับเราว่า "เนี่ย ถ้าเรายอมลงทุนซื้ออุปกรณ์ประมงพวกนี้มาเป็นของตัวเอง เงินที่ได้มาทั้งหมดก็จะเป็นของเรากับแฟนเบย ไม่ต้องแบ่งใคร วันนึงได้วันละเท่านั้น เท่านี้ อยู่ได้สบายเลย" ตอนแรกเราก็ไม่ค่อยอินค่ะ เพราะเราเห็นพ่อแม่เค้า รวมถึงญาติๆของเค้า มีหนี้กันทุกคน ทุกๆวันคิดแต่เรื่องยืมเงิน เราเลยแค่ฟังไว้เฉยๆ แต่ก็โดนเค้าพูดกรอกหูทุกวันค่ะ พร้แมทั้งแฟนเรายังบอกอีกว่าจะตั้งใจหาเงิน จะอดทน จะมำให้ได้ เราเลยยอมในที่สุดค่ะ เอาเงินส่วนที่พ่อแม่ให้มา ไปลงทันให้แฟนค่ะ จนตอนนี้เงินหมดเกลี้ยง วันนี้แม่แฟนเดินมาคุยกับเราค่ะ คุยตอนที่เราอยู่คนเดียว แฟนเราไม่อยู่ เค้าบอกว่า ช่วงนี้เค้ามีภาระ จะเอาอุปกรณ์แฟนเราไปใช้ก่อน เพื่อที่เค้าจะได้เร่งใช้หนี้ ละคือเราหมดตัวแล้วอะ ทำไมเค้าถึงเป็นคนแบบนี้ มาให้เราเดือดร้อนกับสิ่งที่เราไม่ได้เป็นคนก่อ เราคิดอยสกเลิกกับแฟนอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็เพราะรักแหละค่ะ แต่ถึงเลิก ตอนนี่ก็คงไม่ทันแล้ว เราไม่ปัญญาไปไหนแล้วค่ะ เพราะเราไม่มีตัง รู้สึกคิดผิดมากเลยค่ะ ที่มาที่นี่ ใครพอจะมีทางออกให้เรามั้ยคะ เรามืดแปดด้านเลยค่ะ