สวัสดีดีสมาชิกทุกคนคะวันนี้เรามีเรื่องจะมาระบายให้ฟังทนอ่านหน่อยอาจจะยาวไปนิด
        เรื่องมีอยู่ว่าตอนเราอยู่ประถมเรามีเพื่อนในกลุ่ม6คนสนิทกันมากเราเป็นหัวหน้ากลุ่มที่จะอยู่ด้วยกันปนะจำก็จะมี4คนเพรสะบ้านเราใกล้กันจำได้ว่าตอนนั้นมีความสุขมากเราบ้าๆๆบอๆทำตัวติ้งต๊องหัวเราะได้ทั้งวันเห็ยแค่นกบินผ่านก็พากันขำท้องแข็งแล้ว
        แต่ต่อมาพอจบป.6 ก็แยกย้ายกันไปโดยมีเพื่อนอีก4คนเข้าโรงเรียนเดียวกัน(นาง ก)(นาง ข)(นาง ค)
ปล. นามสมมุติ เราสนิทกับทั้งสามคน นาง ก เป็นพิเศษอย่าให้อยู่ด้วยกันงั้นชิบ ายแน่สนุกทั้งวัน พอขึ้นมา.1 นาง ก และ นาง ข ได้อยู่ห้องเดียวกัน(นาง ข)ขี้เอาแต่ใจตัวเองมากใครที่ให้ประโยชน์กับมันก็จะรักมากเป็นพิเศษเช่นเราส่วนใหญ่ตอนประถมเพื่อนจะติดเรามากเพราะเป็นหัวหน้ากลุ่ม) ส่วน นาง ค กับเราได้อยู่คนละห้อง 
        จนเรามีเพื่อนใหม่แรกๆเราคิดว่าทุกอย่างจะดีแต่ที่ไหนได้โครตเครียดในกลุ่มมีกัน 6 คนตอนนี้เราไม่ได้เป็นหัวหน้ากลุ่มละนะเพราะว่าเพื่อนที่เป็นกะเทยมันชอบเหยียดบูลี่รูปร่างหน้าตาละก็พากันนินทาเรากับเพื่อนอีกคนแล้วก็หัวเราะเราใช้เราไปซื้อนู้นซื้อนี้บังตับทุกคน(ยกเว้นหัวหน้า)ใครไม่ทำตามที่มันสั่งก็จะบอกแบบหางตาและปากใส่แล้วก็หัวเราะคิกคักกันอยู่สองคน แต่เราก็ยังโชคดีที่มีเพื่อนสนิทในกลุ่มอยู่คนหนึ่ง ตื่นเช้ามาวันไม่รู้จะทำไรรู้แค่ว่าไม่อยากไปโรงเรียนเบื่อพอพวกมันเหยียดรูปร่างเสร็จเพื่อนอีกสองคน้(นาง แดง กับ นาง ขาว)ชื่อสมมติก็จะมองแบบกูไม่ใช่คนอ่ะตอนนั้นคือกูอยากรองไห้ตะโกนดังๆว่าอี แม่เอ้ยอะไรนักหนาชีวิตกู ก็เลยเริ่มเป็นคนเงียบวันๆหนึ่งแทบจะไม่ได้ยิ้มกลายเป็นคนหน้าอมทุกข์มีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็เก็บเอาไว้คนเดียวทุกเรื่องบอกพอกับแม่ก็ไม่ได้เพราะไม่เคยเข้าใจอะไรเลยพี่สาวก็กดดันไม่เคยเข้าใจความรู้สึกอะไรก็เลยไม่เคยเล่าปัญหานี้ให้ใครฟัง
        พอจบมา.1จะขึ้นม.2โครตดีใจเหมือนได้ขึ้นมาจากนรก เราได้แยกห้องกันแต่ละคนก็อยู่คนละห้องแต่มีเพื่อนชื่อ นาง แดง เราอยู่กลุ่มเดียวกันก็จริงแต่ไม่เคยคุยกันเลยไม่สนิทตอนรรประกาศชื่อคิดว่าคงต้องหาเพื่อนใหม่ แต่ก็คิดในใจว่าอยากน้อยก็ได้อยู่กับคนรู้จัก จนอยู่กันมาเรื่อยๆตอนม.2ก็มีเพื่อนในกลุ่ม4คน มีเรา นาง แดง และก็เพื่อนที่เผ็นกะเทยแต่คนละคนนะคะ และเพื่อนผู้หญิงอีกคนหนึ่ง รู้สึกว่าตอน ม.2,3 มีความสุขแบบบอกไม่ทุกส่วนใหญ่เพื่อนจะติดนาง แดง แต่เราก็มีคาวมสุขเล่าทุกอย่างให้ฟังกลายเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดเลยตอนนั้นพอจบม.3 จะขึ้นมา.4 เราก็เลยตกลงเรียน สายเดียวกัน มีเรา นาง แดง และก็เพื่อนกะเทย(เป็นคนตลก)
        ปล อย่าพึ่งออกคะไฮไลท์ยังไม่จบจุดสำคัญคือตรงนี้
        เพื่อนสมัยประถม(นาง ข)ยังจำกันได้นะคะเข้าสายเรียนเดียวกันเราก็ไม่ได้คิดอะไรยังคิดอยู่ว่าอยู่ด้วยกันคงสนุกแต่ฝันก็สลาย ปัจจุบันมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดความรู้สึกเราเหมือนตอนกลับไปอยู่ม.1ยังไงยังงั้นเพื่อนกะเทยที่ตอนอยุ่ด้วยกันตอนม.2,3 ก็กลายเป็นเหมือนเพื่อนกะเทยตอนเราเรียนอยู่ม.1ทุกอย่างเปลี่ยนไปจนเราไม่อยากมาเรียนตอนนี้มี เพื่อนในกลุ่มกัน4 คนมี นาง แดง นาง ข และก็กะเทย  แต่ทุกอย่างมันทำให้ไม่มีความสุขบูลี่หน้าตาเราหัวเราะเยาะเรา นาง แดง และก็ กะเทย ตอนอยู่ ม.2,3 ไม่เคยทำแบบนี้กับเราแต่พอตอนนี้เราท้อมากอยากลาออกแต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะพ่อกับแม่คงไม่ยอมไม่ได้เล่าเรื่องนี้กับ ใคร แม้กระทั่งนาง แดง ที่มีทุกเรื่องอะไรเราเล่าให้ฟังหมด ทุกอย่าฃมันเหมือนกลับไปเรียนตอนม.1ที่เราหมดกำลังใจ เพราะ นาง ข เอาแต่ยั่วยุ เหมือนสันดานทุกคนเริ่มออกเดินไปมาไหนก็เดินนำหน้ากันอยู่สามคนปล่อยเราเดินอยู่คนเดียว นาง ข พอเพื่อนอีกสองคนไม่สนใจ อยากเข้าห้องน้ำอยากไปไหนซื้อนู้นซื้อนี้ ก็ขอร้องอ้อนวอนให้เราไปส่งเราก็ไปให้ได้พออยู่ด้วยกันกลับไม่เห็นหัวไม่เหมือนตอนอยู่ประถมไม่เคยที่จะทำแบบนร้ ล่าสุดก็เกือบว่างมวยกันละ พอมันทำอะไรช้าเพื่อนอีกสองคนไม่รอเดินไปก่อนแต่เราก็รอมันเพราะด้วยกันมาตั้งแต่ประถมแต่กลับทำแบบนี้กลับเราไม่รู้จะทำยังไงละท้ออยากลาออก แต่ก็เป็นไปไม่คงต้องก้มหน้ารับกรรมอีก2 ปีก็จะจบมา.6ละ
      ขอบคุณนะคะใครที่อ่านถึงตรงนี้
ให้เราระบายสักหน่อยรู้สึกสบายใจขึ้นมานิดหนึ่ง