Pʜᴜᴋᴇᴛ Oʟᴅ Tᴏᴡɴ  

เดินเที่ยวเมืองเก่าภูเก็ต เตร็ดเตรกับตึกชิโนหลากสี
   เมื่อมีใครสักคนพูดถึงภูเก็ต แน่นอนว่า100 ทั้ง 100 ก็ต้องนึกถึงทะเลสวยเป็นอันดับแรก และ ที่เที่ยวทางธรรมชาติ เป็นอันดับต้น ๆ เมื่อนึกถึงเมืองที่ชื่อว่า "ภูเก็ต" แต่จะมีสักกี่คนที่นึกถึง สถาปัตยกรรมเก่าแก่ ของ จังหวัดภูเก็ต และ ถ้าลงลึกไปอีกว่า สถาปัตยกรรมของ จังหวัดภูเก็ตมีอะไรบ้าง นั้นแหละครับ บางคนก็นึกออก บางคนก็นึกไม่ออก เหมือนผม ที่มาภูเก็ตแรก ๆ ก็นึกถึง ทะเล หาดทราย สารลม และ บิกินี่ เอ๊ย!! สองเรา คนรักเมียอย่างผมก็ต้องนึกถึงแต่หน้าเมียอันเป็นที่รักสิครับ จะไปดูทำไม บิกิน่ง บิกินี่ ที่เดินกันขวั่กไขว่ ริมหาดปางตอง แถวถนนบางลา ไม่มีหรอกครับ อยู่ตรงไหนผมยังไม่รู้เลย!!
ครับ วันนี้ผมจะพาไปเดินเล่น ถนน เมืองเก่า ถนนตึกชิโน ในวันธรรมดากันครับ เดินไป กินไป ถ่ายรูปเล่นกันไป ชิลล์มาก ๆ ครับ เรียกว่า ทัวร์ครึ่งวัน Half day trip ก็ได้
การเดินทางมาก็ง่ายครับ
ถ้าเดินทางมาจากสนามบิน จะมีรถ Shuttle Bus มาส่งถึงที่หมายเลยครับ หรือ ถ้าเช่ารถขับมาเองก็ใส่พิกัดใน Google Map ว่า "ตึกโบราณสถาปัตยกรรมแบบชิโน-โปรตุกีส" หรือ "หลาดใหญ่" ก็ได้ครับที่เดียวกัน หรือ จะโบกรถโพถ้อง รถประจำทางท้องถิ่นมาที่ ถนนเมืองเก่าภูเก็ตก็ได้ ไหม่พรื้อ ไหม่พรื้อ...~
ที่พัก บริเวณรอบเมืองชิโนนี่ ที่พัก ราคาถูกเยอะมากครับ ทั้งโรงแรมอย่างดี หรือ โฮสเทลราคาถูก ตกแต่งแนว ๆ มีตั้งแต่ คนละ 200บาท ถึง ห้องละ1-2พัน เลือกตามไลฟ์สไตล์ได้เลยครับ แต่ขอแจ้งว่าที่จอดรถหายากนิดนึงนะครับ
ปะ ไปเดินเล่นกันครับ

เพจ เมียพาไปไหนก็ไป
http://www.facebook.com/goingwithmywife

มารอบนี้ผมเลือกพักที่

" เอ้กกี้โก้ โฮเทล "

เพราะอยากจะได้ที่พักสไตล์โฮสเทล สะดวก เดินรอบๆเมืองเก่าได้ และ มีที่จอดรถปลอดภัย หาของกินง่าย

มีอาหารเช้าแบบ ชา กาแฟ ขนมปัง หยิบเอาได้จากตู้เย็น อารมณ์แบบนอนบ้านเพื่อน ตื่นมาก็เปิดฝาชี เปิดตู้เย็น หาอะไรกินเอาเอง

สนนราคาที่คืนละ 600 บาท นอนได้ 3 คน ห้องไม่ได้นอนสบายมาก แต่ก็ไม่แย่ครับ ตามราคา แต่ความสะดวกในการเดินทาง ผมค่อนข้างพอใจนะ

เมื่อเก็บของเรียบร้อย ก็ไปครับ ถ้ามีเวลาไม่มาก ก็เลือกมาเดินเล่นที่นี่ได้เลย ถนนถลาง ในย่านเมืองเก่า

เมื่อพูดถึงสถาปัตยกรรมเก่าแก่ของภูเก็ต ผมก็นึกถึงเมีย เอ๊ย!! นึกถึงตึกสถาปัตยกรรมจีน-โปรตุเกส คือรูปแบบของสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานกันระหว่างตะวันออกและตะวันตก คือ โปรตุเกส จีน และมาเลย์ ในแหลมมลายู หรือ ที่ชาวภูเก็ตเรียกกันว่า ตึกชิโน (ย่อมาจาก ชิโน โปรตุกีส)

มีการก่อสร้างมาตั้งแต่สมัย รัชกาลที่5 ช่วงที่ชาวโปรตุเกสได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานและทำการค้ากันอย่างคึกคัก

ซึ่งตึกชิโนโบราณเหล่านี้ มีอยู่หลายประเทศที่มีการอยู่อาศัยของชาวโปรตุเกส แต่ หลาย ๆ ที่ก็เก่าและ ทรุดโทรมไปตามการเวลา

ก็เหลือแต่ที่ ภูเก็ต เรานี่แหละครับที่ยังมีจำนวนมากและสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศไทย

ร้านค้า และ คาเฟ่ สวย ๆ เยอะมากกกกกกกก สาวกคาเฟ่มา ต้องมีตาลาย เลือกเข้าไม่ถูกกันบ้างแหละ

เดิน ๆ มาก็เริ่มหิวแล้วครับ แวะหาอะไรรองท้องกันก่อน

ใครที่คิดว่าภูเก็ต ค่าครองชีพสูง ต้องคิดใหม่นะครับ อาหารราคาไม่แพงเลย ข้าวจานละ 40-50 ก็เยอะครับ 

ผมว่าขึ้นอยู่กับการศึกษาข้อมูลก่อนมาเที่ยวด้วยก็ส่วนนึงนะครับ สำหรับผม มาภูเก็ตแต่ละครั้ง 2-3คน 

หมดกันวัน ๆ นึงรวมทุกอย่างทั้งที่พัก และ ค่าเดินทาง ก็อยู่ประมาณวันละ1พันบาท ตกคนละ 3-500 บาทครับ

ร้านผัดหมี่ฮกเกี้ยน 

อาหารท้องถิ่น ขึ้นชื่อ ของ ภูเก็ต ผมไม่เคยกินก็เลยปรี่เข้าไปลองสักหน่อยครับ

ราคาโอเคเลยครับ

  

มื้อนี้โดนไปคนละ 80บาท 

ป้ะ มีแรง ลุยต่อ ลุยเที่ยว? หึ ลุยหาของหวานล้างปาก 5555+

ผมชอบที่นี่เพราะมันมีร้านดั้งเดิม คลาสสิค คลาสสิค หลาย ๆ ร้านยังคงอยู่ครับ

ที่ถนนเส้นนี้ สตรีทอาร์ตเยอะมากครับ

อิ่มแล้วก็เดินย่อยก่อนครับจะได้กินเพิ่มได้อีก 555+

ร้านขายชุดแต่งกายประจำท้องถิ่นที่เรียกกันว่า บาบ๋า - ย่าหยา 

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชุดไหนเรียกยังไง รู้แต่ว่าผมเรียก บาบ๋า-ย่าหยา เหมือนกันหมด 555+ 

อันนี้รบกวนถามผู้รู้อีกทีนะครับ ผมไม่ชัวร์ข้อมูลเท่าไหร่ อ่านในกูเกิ้ลก็ยังงง 

ทำรีวิวตอน เที่ยงคืนเมียก็หลับแล้ว จะปลุกมาถามผมก็เกรงว่าจะได้นั่งฟังนางบ่นทั้งคืน

เอาเป็นว่า หยวน ๆ ให้ผมละกันครับเรื่องแต่งตัว เพราะถ้าผมรู้เรื่องเสื้อผ้าสตรีเป็นอย่างดี ทุกวันนี้ผมคงไม่ได้มีเมีย....

เดินมาเจอร้านโรตี ที่เค้าเลื่องลือกันว่า อร่อย คนดัง ทั้งใน และ ต่างประเทศต่าง เดินทางมาเพื่อกินที่นี่

จริงๆคือ เพื่อนเมียผมที่แคนาดาแนะนำมา ในขณะที่ผมอยู่ไทย แต่ผมไม่รู้จัก 5555+

คนเยอะมากครับ ทั้ง ๆ ที่ด้านนอก คนก็ไม่ได้เยอะ ไม่มีที่นั่ง คงต้องจัดใส่ถาดกระดาษ

อร่อยครับ อร่อยจริง สมคำล่ำลือ โดยเฉพาะชาโคล กรอบนอกนุ่มใน เข้ากันกับเนยนมดีมากครับ ไม่ควรมาทำรีวิวตอนนี้จริงๆ..

เดินไปกินไป กินๆเดินๆเพลิดเพลินเลยทีเดียว

เดินดุไปเรื่อยเปื่อยครับ แต่รู้สึกว้าว ตลอดทาง ไม่เบื่อเลย 

ผมชอบร้านโทรศัพท์ร้านนี้ครับ ในตู้โทรศัพท์ คือเป็นโทรศัพท์รุ่นเก่า ๆ พวก 3310 8250 อีริคสัน ที่เคยใช้สมัยวัยรุ่น ไม่เห็นนานแล้วครับ

เดินมาเรื่อยๆ ก็เจอ ภาพนกอินทรีย์ อยู่ข้าง ๆ เต่าแดง ในรูปมีทั้งสัญลักษณ์และสีสันของขนมต่าง ๆ วาดโดย ศิลปิน รักกิจ

ถนมเส้นนี้สตรีทอาร์ทเยอะดีครับ

“เด็กสามตาหน้าบึ้ง” หรือ “น้องมาร์ดี” 

คือผลงานสตรีตอาร์ตของ Alex Face นักพ่นกราฟิตี้ชื่อดัง ชื่อเต็มๆคือ พัชรพล แตงรื่น

คุณ Alex Face เนื่ยนะครับเค้ามักจะพ่นรูปวาดที่เป็นตัวแทนลูกสาวของเค้าก็คือ น้องมาร์ดี (ต้นแบบ)

ภาพนี้ครับเป็นภาพที่น้องมาร์ดี ใส่ชุดขนมเต่าสีแดง ที่นิยมใช้ไหว้เจ้าที่ภูเก็ต

เพราะคนภูเก็ตเชื่อว่าขนมเต่าเนี่ยะครับถ้าทานแล้วจะทำให้มีอายุยืนยาวเหมือนเต่า(ผมคิดว่าคงจะแค่เปรียบเปรย)

ซึ่งใช้ไหว้เจ้าในช่วงเทศกาลพ้อต่อ (เทศกาลสำคัญของภูเก็ต) 

ถูกผิดวานผู้รู้ช่วยแจ้งทีนะครับ เพราะผมก็หาข้อมูลเอาจากกูเกิ้ล แหะๆ

ในนี้ยังมีศิลปะอื่นๆอยู่ด้วยครับ

ก่อนจะเดินเข้า ซอย รมณีย์ เป็นซอยที่เชื่อมถนนถลางและถนนดีบุก เพื่อการสะดวกในการเดิน 

และ ซอยนี้ ในครั้งอดีต ยังเคยเป็น ซอยโคมแดง อีกด้วยครับ แต่ที่แน่ ๆ มันคือที่ตั้งร้านที่เป็นจุดมุ่งหมายหลักๆในการมาวันนี้ครับ

ใช่ครับ...ไม่พ้นของกินหรอกครับ 5555+