เพ้อเจ้อ เจ้าค่ะ

โตขึ้นหน่อยนะ Be grown up !! เลิกโหยหาร้องคร่ำครวญถึงอดีตได้แล้ว มันผ่านไปแล้ว
หมดยุคของการเชื้อเชิญโรงงานต่างชาติมาตั้งฐานการผลิตในประเทศ
ที่มาสูบเลือดสูบเนื้อเผาผลาญทรัพยากรของประเทศ มาทิ้งมลภาวะให้กับท้องถิ่น
เพื่อแลกกับค่าจ้างแรงงานรายวัน

ไทยเราตกหล่มตรงนี้มา 30-40ปีแล้ว มันหมดยุคแล้ว มันล้าสมัยไปแล้ว
เราต้องก้าวหน้าเดินต่อไป ต้องเสกเงินจากอากาศ ต้องสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์ที่มี
ต้องสร้างแบรนด์ ต้องยกระดับคุณภาพ ต้องสร้างความประทับใจ ภาคภูมิใจที่ใช้สินค้าที่เมดอินไทยแลนด์
ต้องใช้ศักยภาพที่เรามี ใช้ความสามารถที่เราถนัด ใช้สิ่งที่เป็นจุดเด่นของเราในการตีตลาดโลก
อาทิ ด้านการบริการ ด้านการท่องเที่ยว ด้านสุขภาพ ด้านอาหารและผลิตภัณฑ์เกษตร ฯลฯ

โลกกำลังหมุนเปลี่ยนไป แต่เวียดนามยังปลื้มปีติ ที่มีโรงงานข้ามชาติแห่กันไปลงทุน ซึ่งแม้จะสร้าง GDP ให้โตพุ่งพรวด
แต่สุดท้ายก็จะพบว่า มันไม่ยั่งยืน ไม่ได้สร้างอะไรให้กับชาติ นอกจากทรัพยากรที่เสียไป มลพิษที่เพิ่มขึ้น
เวียดนามกำลังจะเดินย่ำเท้าซ้ำรอยไทยแลนด์เมื่อ 30-40ปีก่อน นั่นแปลว่า เขาล้าหลังเราขนาดนั้นเลยทีเดียว

ในขณะเดียวกัน ไทยก็ต้องเร่งสปีดขยับหนีออกไป ก้าวข้ามชั้นไปสู่ประเทศที่พัฒนาแล้ว ตามรอยญี่ปุ่น ไต้หวัน เกาหลีใต้
ปล่อยให้เวียดนามจมปลักกับภาพลวงตาไปก่อน ซึ่งอีก 30ปีข้างหน้า เวียดนามก็คงจะได้บทเรียน กระจ่างแจ้งในใจ
และคิดทำแบบเดียวกับที่ไทยเรากำลังจะทำอยู่ตอนนี้