ตั้งแต่โควิดมาเราหยุดงานมาจนบัดนี้ได้7เดือนแล้วเพราะบริษัทให้พนักงานทุกคนหยุดหมด เราก้อมาอยู่กับพ่อแม่ แต่มันจะช่วงหนึ่งที่เราไปทำงานพาร์ทไทม์ประมาน3เดือน แต่ตอนนี้หมดสัญญาไปแล้ว เราก้อกลับมาอยู่ว่างงานที่บ้านกับพ่อแม่อีก ปัญหาคือเวลาเราอยู่กับเค้า แล้วเราทำอะไรไม่ถูกใจเค้า เค้าจะชอบต่อว่าเราแบบเพราะเราทำแบบนั้นแบบนี้สิ ถึงได้ตกงานแบบนี้ เราเครียดมากเพราะเค้าจะชอบพูดว่าเราชอบใช้ชีวิตแบบตามใจตัวเอง เค้าจะชอบพูดแบบตัวเองว่างงานอยู่แต่ยังใช้เงินยังกะลูกคนรวย เรายอมรับว่าบางทีเราก้อใช้จ่ายในสิ่งที่ทำให้เราสบายใจบ้างเช่น ไปเข้าคอร์สออกกำลังกายที่เสียเป็นครั้งเปนคราวซึ่งเดือนหนึ่งเราไปเล่นแค่1-2ครั้งต่อเดือน(ค่าคอร์สคิดเปนต่อครั้ง) เราเองก้อกำลังหางานอยู่แต่ยังไม่มีที่ไหนเรียกสัมภาษณ์เลย เราก้อบอกกับเค้าว่าเรากำลังเร่งหางานอยู่ แต่เค้ากลับบอกว่าเค้าไม่ได้เร่งให้เราหางาน แต่เค้าอยากให้เราใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แต่ใจจิงที่เราอยากได้งานเพราะเราไม่อยากทนอยู่ในสภาพแบบว่างงานแล้วกลายเปนว่าสายตาที่เค้ามองมาที่เราคือเราว่างงาน เราไร้คุณค่า ถึงแม้เค้าจะไม่เร่งเราแต่เราอยากทำยังไงก้อได้ให้ตัวเราไม่ต้องอยู่เพื่อทนหรือแคร์สายตาพ่อแม่ว่าเราอายุมากแต่ตกงาน