เหมือนต่างคนต่างเป็นความสบายใจของกันและกัน คุยมานานมาก1-2ปี(มีใจค่ะแต่ไม่มีสถานะ) เราพึ่งจะได้มีสถานะเป็นคนคุยเค้าได้5-6เดือนนี้เองค่ะ5555555เค้าเหมือนคนหวงสถานะค่ะ(หรือเราคิดไปเอง) เค้าไม่เคยมีคนคุยเป็นจริงเป็นจังแบบนี้มาก่อน ยิ่งเป็นสถานะแฟนยิ่งหวง เค้าเคยบอกว่าสถานะแฟนมันสำคัญมากเลยนะ
แต่พอได้สถานะคนคุยคนแรกนี้มาปุ๊ป เอาเรื่องเลยค่ะ เหมือนแฟนมาก หึง หวง คุยก็คือคุยคนเดียวห้ามมีกิ๊กก๊อกกับคนอื่น ใครทักมาต้องบอก จนแบบบางทีเราว่ามันเยอะเกินกับบางเรื่อง(แต่เค้าก็แฟร์นะคะเราก็เยอะกับเค้าคืนได้ แต่เราไม่รู้ว่าจะไปเยอะกับเค้าเรื่องอะไร ก็เลยดูเหมือนเราโดนเค้าเยอะใส่ฝ่ายเดียวแงงงๆๆๆๆแต่เรายอมค่ะ) คือเราชอบนะคะที่เค้าทำตัวเหมือนแฟน มันรู้สึกว่าเค้าชอบเราเค้าหวงเรา555(เขิน) แต่แบบถ้าเราเป็นแฟนกันไปเลยไม่ได้หรอ(อันนี้ได้แค่คิดค่ะ) 
เค้าเคยบอกว่าคุยกันไปเรื่อยๆ รอเรียนจบก่อนมั้ยล่ะ รอได้ป่าว ถ้ารอไม่ได้ก็ไปแยกย้าย(เจ็บค่ะ555แต่ปกติเราคุยกันแบบฮาร์ดคอค่ะ ไม่ใช่คู่ที่หวานเลยไม่ได้คิดอะไรมากกับคำนี้แต่คิดค่ะ) แล้วเค้าก็บอกอีกว่า ถ้าเรียนจบแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าคบเลยนะ จะว่าอะไรมั้ย เราได้ยินแบบนั้นเราท้อมากเลยค่ะ อยู่ดีดีก็รู้สึกเหมือนว่าเค้าไม่ได้ชอบเราขนาดนั้นTT แต่ยังไงเราก็ยังชอบเค้ามากๆอยู่ก็ยังอยากมีเค้าอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ค่ะ เหมือนปลายทางมันจางมากๆๆๆ โอเคเรากับเค้าเหมือนต่างคนต่างมีแค่กันนะ การกระทำคำพูดคำจาของเค้าก็คือแคร์เรา ใส่ใจเรา เราเชื่อใจเค้าค่ะ เค้าก็เชื่อใจเรา...
หรือว่าบางทีการเป็นแบบนี้ตอนนี้มันดีแล้วใช่มั้ยคะ เราหมกหมุ่นกับเรื่องสถานะมากเกินไปใช่มั้ยคะ

ใครเคยมีเรืองแบบนี้แชร์ได้นะคะ อยากรู้ว่าตอนจบเป็นแบบไหนกันบ้าง5555 ไม่อยากเอาเรื่องคนอื่นมาคิดมากเลยค่ะ แต่คิดอยู่