ตามหัวข้อเลยค่ะ บ้านเราค่อนข้างจะมีฐานะและหน้าตา(และมีคนรู้จักเยอะ) เลยอยากให้เราคบแฟนที่มีฐานะเท่าๆกันจะได้เป็นหน้าเป็นตาให้ครอบครัว แต่เราอึดอัดค่ะ เราไม่สามารถหาให้แม่ได้ /เราแค่อยากได้ความรักและความสบายใจจากเขา เขาไม่จำเป็นต้องรวยเลยในความคิดเรา/ แต่สำหรับแม่เรามันไม่ใช่ ก่อนเราจะคบใครเราก็ต้องคุยและศึกษาใจกันนานๆก่อนจะตัดสินใจคบกัน แต่พอแม่เรารู้ว่าเราคุยกับใครแล้วไม่ได้ดั่งที่แม่หวัง ก็จะสั่งให้เราเลิกคุยทันที เราเสียใจมากโดนหลายครั้งจนเป็นโรคซึมเศร้าแต่ยังไม่ถึงขั้นรุนแรงมาก ไม่กล้าคุยกับใคร ไม่กล้ามีแฟน ไม่กล้าที่จะรักใคร 

เรารู้ว่าความรักมันกินไม่ได้ แต่มีเงินก็ใช่ว่าจะมีความสุขไปซะทุกอย่าง เราควรคิดยังไงดีคะ กลับมาบ้านก็กลับมานอนโง่ๆฟังเพลง ไม่มีคนที่คอยระบายว่าวันนี้เป็นยังไงบ้าง เหนื่อยไหม กินข้าวหรือยัง เราแค่ต้องการใครสักคน มันผิดหรอคะที่เราแค่อยากมีความรัก