เราคบกับรุ่นพี่อยู่คนนึงแรกๆเขาดีมากช่วงหลังปีใหม่ปีที่แล้วต่างคนต่างเปลี่ยนไปทะเลาะกันทุกวันทำให้ตั้งแต่วันนั้นทุกครั้งที่ทะเลาะมีแต่ร้องไห้เรียกง่ายๆก็คือไม่มีความสุขในช่วงนั้นแต่เราก็ไม่เคยเลิกกับเขาได้เลยเราเป็นคนคิดมากกับทุกๆเรื่องเป็นคนที่แคร์ทุกคำพูดของทุกคนเขามักพูดในสิ่งที่เขาทำให้เรารู้สึกผิดเขาไม่เคยบอกว่าเราผิดแต่เหมือนเขาทำให้เรารู้สึกผิด  เราทำร้ายกันและกันเขาทำร้ายเราทางการกระทำเราทำร้ายเขาทางคำพูด จนไม่มีใครรักษาความรู้สึกเลยเราเคยคิดว่าเลิกกันไปจะได้จบๆแต่เรารักเขาเราเลยเลือกที่จะไม่เลิกเราเคยปรับความเข้าใจกันแต่เขาก็เป็นเหมือนเดิมจนวันนึงเรามีเพื่อนคนนึงที่รักเพื่อนมากเป็นห่วงมาก (แทนเพื่อนว่าเอนะคะ)(เพื่อนเรามีสิ่งที่มองไม่เห็นอยู่ด้วย)เพื่อนคนนั้นถามเราว่าเรามีไรที่ได้บอกมั้ยเราเป็นคนที่ความจำไม่ค่อยดีด้วยเราเลยไม่รู้ว่าเรื่องอะไรที่ผ่านมาเราคิดแค่ว่าเพื่อนเรารู้อยู่แล้ว เพื่อนคนนั้นทักเราว่าแฟนของเรา"คบกับเราเพราะเงิน คบซ้อน หมดรักไปนานแล้ว"เอบอกอีกว่าทุกวันนี้ที่เขาอยู่ด้วยเพราะเขาหวังแค่เงินของเราซึ่งเราเคยมีความคิดแบบนี้แต่เราก็ไม่อะไร เอบอกว่าอยู่กับเขาก็มีแต่ความไม่มีใครเอารวมถึงพ่อเราด้วยเหมือนกับว่ายิ่งคบกับเขาอยู่แบบนี้ไม่เลิกเราก็จะมีแต่ความทุกข์ความใช่เราค่อนข้างทุกข์เวลาทะเลาะกันเราไม่อยากมีปัญหาเราเลือกไม่ได้ระหว่างเพื่อนกับแฟนไม่ใช่ว่าเราไม่เชื่อนะเราค่อนข้างเชื่อในระดับนึง เราแค่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อเพื่อนเรารักทั้งเพื่อนและแฟนเลยนะเราไม่อยากเลือกสิ่งใดสิ่งนึง ถ้าเราเลือกสิ่งไหนเราก็จะรู้สึกผิดกับสิ่งที่เพื่อนเตือนแต่เราไม่ได้ทำตามเราคิดนะเราฟังแต่เราไม่ทำ เราคุยกับแฟนเราแล้วสำหรับเรื่องนี้แต่เขาให้เราโกหกว่าเราเลิกกันแล้วเราบอกว่าให้กลับไปเป็นพี่น้องอหมือนเดิมเขาก็ยอม เขาบอกเขาจะรอเราจนกว่าเราจะพร้อมจนกว่าทุกอย่างจะดีขึ้นเราไม่อยากเสียไปทั้ง2ฝ่ายเราแคร์มากๆ เราควรทำยังไงต่อไปดีเราเลือกไม่ได้แล้วเราก็ไม่อยากเลือกจริงๆ #หากงงต้องขออภัยด้วยนะคะไม่ถนัดเล่าแบบพิมพ์ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ😞😢