เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือเราคบกับเเฟนมาได้สักพัก เเรกๆเขาเป็นคนที่ตามใจเรา ยอมเราทุกอย่าง พอมันผ่านช่วงหนึ่งมาเขาบอกว่ามีงานเยอะ ตอนเเรกเราไม่ยอม เรายอมรับว่างี่เง่ามากเพราะตอนคบกันครั้งเเรกเขามีเวลาให้เราตลอด เราเกือบจะเลิกกันช่วงหนึ่งค่ะ เเต่เราเป็ฝ่ายที่ง้อเขา บอกว่าเรายอมเพราะเรานิสัยเด็ก เราต้องยอมรับว่าเขาก็มีงานให้ทำำ เราเป็นฝ่ายที่ปรับเพื่อที่จะให้เขาสบายใจไม่ลำบากใจ  เขาก็สัญญา​ว่าจะเป็นเเบบเดิม เเรกๆก็ดีนะ เหมือนทุกอย่างจะเหมือนเดิม สักพักเขาก็เป็นเเบบเดิม เราร้องไห้เสียใจหนักมาก เเล้สเราซื้อของให้เขามาเอา เเต่เค้าไม่มาพอจะหมดวันที่เรานัดจู่ๆก็โทรมาบอกว่าไม่ได้ไปเอานะ เราอยากรู้​ว่าเขาต้องการอะไรกันเเน่
จนสุดท้ายเราเราถอยออกมาค่ะ เเต่เราไม่ได้ลบเพื่อนหรืออะไรเลย เเต่อยากรู้​ว่าเขาทำไมถึงยังมาไลค์​ มาส่องสตอรี่เราด้วย
#ถึงเเม้ว่าจะเจ็บมากเเต่สักวันเราคงเข้มเเข็ง​กว่าตอนที่เป็นอยู่​ตอนนี้