คินดะอิจิ 37 - การกลับมาของ "คินดะอิจิ ฟูมิ" ในฐานะนักสืบควบนักเขียนนิยาย และคดีฆาตกรรมกลางงานรับรางวัลนักเขียน!

จากบทก่อน คินดะอิจิ ฟูมิ (29)
น้องสาว (ลูกพี่ลูกน้อง เป็นลูกสาวของอา) จอมแก่นสมัย 20 ปีก่อนของตาลุงฮาจิเมะมาปลุกถึงห้องในเช้าวันเสาร์
"เธอเนี่ยนะ...ทำงานนักสืบ แล้วยังเขียนนิยายแนวเดียวกันอีก
ถามจริง...เอาข้อมูลลูกค้ามาเขียนป่ะเนี่ย"
คุณลุงแซวปนค่อนแคะ
"เปล่า...! ก็แค่คดีที่นายเคยเจอสมัยเรียนก็พอแล้วล่ะ"
"เย้ย...! ไม่เอาดิ"
"น่า...น่า ฉันว่าฉันเกลาเนียนกริ๊บน่า"

จากนั้นน้องสาวก็มาโม้ให้ฟังว่านิยายเขียนเล่นของตนที่ส่งไปได้รับรางวัลชมเชย (ที่ 3 จากงานที่ได้รางวัล)

ณ งานรับรางวัล
ผู้คนมาร่วมกันขวักไขว่ชุกชุม
แน่นอนว่าจะขาดคุณลุงและรุ่นน้องไม่ได้
"ถ้าคราวนี้ไม่เกิดอะไรขึ้นก็คงจะดีเนอะ..."
"พูดอะไรอย่างงั้นเล่า!"
คุณลุงห้ามรุ่นน้องแทบไม่ทัน
จออันใหญ่ของงานมีการเปิด PV (วิดีโอเปิดตัว) นักเขียนที่ได้รับรางวัลทั้งสามคนของงานในคราวนี้
โดยเริ่มจากท้ายมาแรก จึงเปิดด้วยน้องสาวของฮาจิเมะ
พนักงานบริษัทหญิง (บังหน้านักสืบ(?)) เจ้าของนามปากกา คาเนดะ ฮิฟูมิ อายุ 29 ปี
ผู้เขียน "คดีฆาตกรรมตำนานฮิโนคาวะ"
ต่อมาเป็นเจ้าของผลงาน "และแล้วใครบางคนก็หายไป"
นักศึกษาสาวอายุ 19 ปี คณะอักษรศาสตร์ ภาควิชาวรรณคดี ฟุยุกิ อกาธ่า
ได้รับรางวัลอันดับที่สอง
"เด็กคนนี้อายุแค่ 19 เอง
เก่งจังแฮะ"
"ผู้หญิงน่ะ...ดูแค่ภายนอกไม่ได้นะคะ หัวหน้า"
"ฮาจิเมะ! ทางนี้"
ระหว่างนั้นเอง...คุณน้องก็ปรากฏตัว พลางกวักมือเรียก
"เอ๋...แล้วคุณคือ"
ฟูมิทัก
"ฮายามะ มาริน เป็นรุ่นน้องของหัวหน้าคินดะอิจิค่ะ"
รุ่นน้องสาวยื่นนามบัตรให้อย่างแข็งขัน
"หืม...รุ่นน้องเหรอ"
น้องสาวเหลือบมองพี่ชายด้วยสายตาแปลกๆ
(อึก...ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ แต่ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องดีแน่ๆ)
ฮาจิเมะไม่ไว้วางใจ
เพราะนักเขียนรางวัลมาอยู่ตรงนี้ ที่นี่เลยกลายเป็นศูนย์กลางผู้เกี่ยวข้อง
คนที่ดูก็รู้ว่าจะมีบทบาทแน่นอนเริ่มมารวมตัวกัน เริ่มต้นด้วย บก. ของงานนี้
มิโนดะ เอย์สึเกะ (35)
นักเขียนนิยายลึกลับ กรรมการตัดสิน ในงานประกวดครั้งนี้
มามิยะ ริอิจิ (52)
ฟุยุกิ อกาธ่า (19) นักศึกษาสาวเจ้าของรางวัลที่สอง
ผู้เคยอ่านผลงานของกรรมการตัดสินมาก่อน

"คุณฟูมิ...!"
"อ้าว คุณยูโตะ"
"กำลังคุยกับใครอยู่เหรอครับ"
นักเขียนนิยายลึกลับ โอมิโนะ ยูโตะ (29) เอ่ยถาม
"ผมมาจากบริษัทโอโตวะ คินดะอิจิ ฮาจิเมะ แล้วก็เป็นพี่ชายของเธอคนนั้นด้วยครับ"
"ฮายามะ มาริน จากที่เดียวกันค่ะ! คุณใช่นักเขียนเรื่อง สำนักงานนักสืบจินไน ใช่รึเปล่าคะ"
"เอ่อ...ฝากตัวด้วยนะครับ ไม่ทราบว่าคุณพี่ทราบหรือยัง
แต่ผมคือคนที่กำลังคบหากับคุณฟูมิอยู่ครับ"
"แหะๆ~♥"
ชายหนุ่มบอกอย่างขัดเขิน ฟูมิหัวเราะเล็กน้อย
"เฮ้ย! อ-เอาจริงดิ"
พี่ชายผงะออกนอกหน้ามาก น้องสาวเรา สละโสด แล้วเรอะ
ทาง PV บนจอใหญ่ยังคงฉายต่อไป
คราวนี้ถึงตานักเขียนผู้ชนะเลิศงาน เซโตะคุระ เรียว อายุ 34 ปี
พนักงานร้านสะดวกซื้อ ชื่อผลงานคือ "คดีฆาตกรรมต่อเนื่องแห่งอายาเสะ"
"นายหน้าตาบอกบุญไม่รับคนนี้เนี่ยนะ...
ไม่ใช่แค่ผู้หญิงแล้วมั้ง ที่มองแต่ภายนอกไม่ได้น่ะ"
ฮาจิเมะนินทาคนบนจอ
คนบนจอเงยหน้าจากชั้นสินค้าที่ตนเองจัดมามองกล้อง

.
.


เฮือก...!
"เอ่อ...ดูจะเป็นคนแปลกๆนะคะ"

(ในตอนนั้น...ผมไม่รู้เลยสักนิด
นัยน์ตาอันดำมืดและไร้แววของนายเซโตะคุระบนจอที่ขึ้นฉายอยู่นั้น...)
(เป็นดวงตาของ "นักเขียน" หรือ "อาชญากร" กันแน่นะ...?)

"เอ่อ...คือเป็นเรื่องแล้วครับ"
บก.มิโนดะพูดกับกลุ่มคนสำคัญเป็นการภายใน
"เราติดต่อคุณเซโตะคุระที่ได้รางวัลไม่ได้เลยครับ อีก 20 นาทีเราจะเริ่มการมอบกันแล้ว..."
"เอ๋..."
ฮาจิเมะและมารินร้อง
แขกในงานส่งเสียงแซ่ดซ่าด ฮาจิเมะและมารินไม่เข้าใจจึงหันมองต้นเสียง
จอภาพที่ควรจะฉายภาพวิดีโอเปิดตัวผู้รับรางวัลและรายละเอียดไปเรื่อยๆ
กลับฉายภาพอาคารทรุดโทรมสูงสามชั้น ท่ามกลางฉากหลังสลัวดูไม่ออกว่าเป็นพระอาทิตย์ขึ้นหรือตกกันแน่
ขอบภาพเป็นเสาไฟฟ้าติดข้อความ "คลีนิกเด็กอายาเสะ"
ภาพถูกตัดไปเป็นทางเดินสกปรกเปรอะไปด้วยคราบ
"เหมือนในหนังสยองขวัญเลย ตื่นเต้นจัง...!"
ฟูมิประทับใจ
"หนังสั้นหรืออะไรล่ะเนี่ย"
มามิยะ กรรมการของงานหันไปหาบก. แต่ก็ดูชอบใจ
"ม-ไม่ทราบสิครับ นี่ไม่ใช่ที่เราเตรียม..."
ภาพเปลี่ยนไปโดยไม่ทันให้ใครตั้งตัว
ปรากฏร่างชายแปลกหน้าถูกมัดมือ ปาก และขาจับขดอยู่ในอ่างอาบน้ำในห้องน้ำไร้การดูแล
กำลังมองกล้องมาด้วยความหวาดกลัวเต็มประดา
หลายคนเริ่มไม่ขำ เมื่อเห็นภาพดังกล่าว ก่อนที่มือคนถ่ายสวมถุงมือจะหยิบมีดปลายแหลมขึ้นมา
ฉึก...!
"กรี้ด...!" "เฮ้ย...!"
แขกเหรื่อหวีดร้องด้วยความหวาดกลัว ปลายแหลมถูกเสียบเข้าไปยังร่างไร้การขัดขืน
ดึงออกมา ก่อนแทงลงไป ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเกิดเสียงเนื้อทะลุดังเสียดไปทั่วงาน
ฉึก ฉึก ฉึก...!
วูบ...!
แวบ...!
ท่ามกลางความมืดมิดสีดำของจอภาพ ปรากฏแสงสว่างเป็นตัวอักษร "อา" (อะ)
(ร-หรือว่า...!)
คุณลุงเกิดความคิดบางอย่าง
"คดีฆาตกรรมต่อเนื่องแห่งอายาเสะ"
"เห..."
มารินงง เมื่อจู่ๆหัวหน้าก็พูดชื่อนิยายรางวัล

"นี่น่ะ...เป็นแค่การเริ่มต้นของคดีฆาตกรรมต่อเนื่องตามนิยาย
'คดีฆาตกรรมต่อเนื่องแห่งอายาเสะ' ยังไงล่ะ!"
คุณลุงหันมามองผู้เกี่ยวข้องพร้อมประกาศกร้าว

..........................
Talk :
เป็นยังไงบ้างครับ สำหรับการเปิดคดีใหม่อย่างไม่ทันให้ซุ่มให้เสียงเลย
เด็กแสบประจำเรื่องของเราโตเป็นสาววัยใกล้สามสิบ แถมมีแฟนแล้วอีกต่างหาก เหลือเชื่อ
แล้วความรักของคุณพี่ชายล่ะครับ ไม่คิดจะคืบหน้าตามน้องสาวไปบ้างเหรอ
คดีฆาตกรรม (ดูท่าจะมีต่อเนื่อง) สตาร์ท! ใครจะอยู่ใครจะไป ให้คุกกี้ทำนายกัน
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่