ไม่ใช่รำพึงในป่าช้า ใม่ใช่รำพึงในสุสานคนเป็น ไม่ใช่รำพึงในสวนหน้าบ้านของใคร ไม่ใช่รำพึงในห้องหัวใจของใคร  แต่เป็นการรำพึงในสวนสาธารณะ นิยาม  ความหมายของข้าพเจ้าอย่างแท้จริง
 
             จะว่ากันตรง ๆ ก็ไม่รู้หรอกว่า ทำใมท่าน  Ken Hensley  ของวง ถึงอยากไปด้อม ๆ มอง ๆ ในสวน  แถมยังให้   David Byron  นักร้องนำของวง ร้องด้วยเสียงแบบหลบเสียง ให้เสียงออกสูง ๆ ผิดธรรมชาติ แบบหลอน ๆ   อีกต่างหาก ทำให้เพลงนี่มีความแปลกประหลาด ต่างไปจากเพลงอื่น ๆ ของวงเป็นอย่างมาก

            วง  Uriah heep เป็นวงที่ต่างจากวงร่วมสมัย พอสมควร  เพลงฟังไม่ยาก คอร์ดไม่ซับซ้อน  ทำนองไพเราะ แซบ  คีย์บอร์ดโดดเด่น แต่ก็ไม่ลืมเสียงเบส กีตาร์ กลองและเสียงร้อง ที่ลงตัว  มีเพลงเพราะๆ มากมาย
 
             แต่ที่แปลกคือ เพลง   The Park ไม่ได้ถูกออกมาเป็นซิงเกิ้ล (ถ้าจำไม่ผิดนะ) ในขณะที่  Lady in Black   จากอัลบัมชุดนี้ถูกออกเป็นซิงเกิ้ล    เรียกว่าได้รับความนิยมมากกว่า ทั้งที่สองเพลงนี่ไม่มีใครด้อยกว่ากันเลย
 
             และแน่นอนว่า ข้าพเจ้า ก็ไม่ได้สนใจไปหาความหมาย ที่มา ที่ไปอย่างแท้จริง ของบทเพลง ว่ามันมีที่มายังไง…กะซางมันเถาะ! … เพราะเข็ดเขี้ยวกับการถูกทรยศ   จากพวกแต่งเพลงมากมายหลายครั้ง  พวกนี้  ฮา  วัฒนธรรมที่ต่างกัน
 
             แต่ที่แน่ ๆ ฟังเพลงแล้ว ฟังออกไม่ออก รู้เรื่องไม่รู้เรื่อง ก็ช่างประไร

             ขอให้ฟังแล้ว มีความสุข...   ชอบ...  ม่วน...  มัก... กับการฟัง ก็พอแล้ว สำหรับข้าพเจ้า ในโลกนี้มีหลายเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องเข้าใจ.. ก็ทำให้เราสุขใจได้เพียงกับรับรู้ด้วยใจ...นั่นละคือชีวิต ที่ไม่จำเป็นต้องไปรู้ ไปเข้าใจหมดทุกเรื่อง  เด้อครับ
 
            ดนตรีเป็นภาษาสากล ที่ไม่แบ่งชนชั้นในการฟัง