เราแอบชอบนแก่ค่ะ เขาเป็นรุ่นพี่ที่แก่กว่าเรา 13 เรา 25 เขา 38
คือเป็นคนที่เกิดกันคนละยุคเลย ต่างกันมาก

เคยมีคนเล่ามาสมัยหนุ่มเขาก็ทรงนักเลงอารมณ์แบบเด็กช่าง ประมาณนั้น
แต่ตอนนี้ คือเขาเป็นสุภาพบุรุษมากๆ คือเทคแคร์คนดีมาก เห็นอกเห็นใจ ปากหนัก ถนอมน้ำใจคน ขี้เกรงใจ ไม่เคยใช้งานใคร ถ้าจะทำอะไรจะทำเอง ไม่เคยว่าใครเลย เป็นคนยุติธรรมและเที่ยงตรงมากๆ

ออกจะติดเป็นคนนิ่งๆเฉื่อยๆ บางครั้งดูอมทุกข์นิดๆ 

เราชอบเขามากๆๆๆ แต่เพราะเราต่างจากเขามากๆ ตั้งแต่อายุ ความคิดทัศนคติ 

เขาเป็นสุภาพบุรุษใช่มั้ย แต่เราอ่ะนางมาร คือนางมารร้ายที่หลุดจากละครหลังข่าวเลยแหละ 

เขาเป็นผู้ใหญ่เขาจะใจเย็นเหมือนน้ำแข็ง มีปัญหาอะไรจะค่อยๆแก้ค่อยๆคุยกัน รักษาน้ำใจกัน แต่เรานี้เด็ก ความเป็นเด็กคือพังเป็นพังเลย

เขาจะทำอะไรก็วางแผนเหมือนค่อยๆปูรากฐานอะไรทำนองนั้น บางครั้งทำให้ดูเหมือนเขาเอื่อยเฉื่อย

ส่วนเราใจร้อน ต้องเห็นผลเร็วๆ

บางครั้งเราแอบคิดเหมือนกัน เขาคุยกับทุกคนได้ปกติ แต่กลับเราเขาชอบทำเหินห่าง เหมือนไม่สนใจ ทั้งๆที่กับคนอื่นออกจะรักษาน้ำใจแท้ๆ

เขาเคยพูดว่า เขาต้องรักษาระยะห่างกับเราไว้ จะมาคุยกับเรามากไม่ได้มันไม่เหมาะสม คือเราก็งงว่าไอ้คำนี้หมายถึงอะไรว่ะ

หรืออาจเป็นเพราะเราไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกสเป็คคนรุ่นนี้ก็ได้ 

แต่จะทำไง แอบชอบเขาแล้ว รู้ว่ามองจากความต่างราวฟ้ากับหลุมดำขนาดนี้ไม่น่าเป็นไปได้ อยู่ใกล้กันมากคงตีกัน แต่เรายังไม่อยากยอมทั้งๆที่ยังไม่ได้ลอง 

อยากขอฟังประสบการณ์และวิธีมัดใจผู้ชายแบบนี้หน่อยคะ