ขอแทนตัวเพื่อนคนที่เราทะเลาะด้วยเป็น'เอ' และเพื่อนอีกคนคือ'บี' นะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเอทะเลาะกันค่ะ คือก่อนหน้านั้น เรากับเอและบีช่วยกันทำงานกลุ่มวิชาสังคมอยู่ค่ะ และเอค่อนข้างที่จะเครียดกับเรื่องในหลายๆเรื่อง ต่อมาเราและเอบีทำงานกันไปเรื่อยๆ เอเริ่มเกิดอาการไม่พอใจแล้วพูดขึ้นมาว่า "อะไรๆก็กูตลอด" หลังจากนั้นเอก็เดินออกไป เราก็เลยปล่อยไปค่ะ และต่อมาเรากับบีก็ทำงานกันต่อ จนเราถามบีว่า "ต้องเขียนบ้านเรือนตรงไหน" บีบอก "แกเขียนบ้านเรือนตรงนี้เลย เดี๋ยวค่อยเอาชื่อจังหวัดไปเขียนตรงนั้น" เราก็โอเคและเริ่มเขียน
เอก็เดินเข้ามาและก็ถามว่า "ทำไมถึงเอาบ้านเรือนไปเขียนตรงนั้น" เราจึงบอกไปว่า "ก็จะเอาเนื้อหาของบ้านเรือนมาเขียนตรงนี้ และก็ค่อยเอาจังหวัดไปเขียนตรงนั้นเพราะว่าเนื้อหาบ้านเรื่องมันเยอะ" เอก็เลยพูดขึ้นว่า "ทั้งๆที่กูวางแผนไว้แล้วนะ จะมาเปลี่ยนหรอ" เอเริ่มน้ำตาคลอด และก็เดินออกไปกับซีเพื่อนของเอ หลังจากนั้นเราและบีก็ทำงานกันต่อไปค่ะ
วันต่อมา
เราและบีมารร.ในตอนเช้า และถามเอที่กำลังนั้งทำงานกลุ่มอยู่ว่า "มีอะไรให้ช่วยไหม" เอตอบว่าไม่มี เราก็เลยนั้งกินข้าวค่ะ ซึ่งเอไม่คุยกับเราและบีเลยค่ะ ตอนนั้น บีมาเล่าให้ฟังว่าตัวเองไปวางกระเป๋าข้างๆเอ เอเห็นก็ย้ายกระเป๋าตัวเองหนีเลยค่ะ ซึ่งเราและบีก็เลยพากันตีโพยตีพายไปกันเองว่าเอโกรธเรื่องงาน
เราและบีเลยพากันปลีกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ซึ่งด้วยความที่เราใจร้อน เลยบอกไปว่า "ปล่อยให้มันร้าวฉ้านต่อไปเถอะ กูไม่รู้ต้องทำยังไงแล้ว" ซึ่งต่อมาในคาบเรียนที่4 เอคุยกับบีมากขึ้น แต่ไม่คุยกับเรา และต่อมาบีมาบอกเราว่า "เอไม่ได้โกรธเรื่องงาน แต่ไม่โอเคกับนิสัยของแกอ่ะ" ซึ่งเราเลยถามไปว่า"ทำไมมันไม่คุยกับแกล่ะ" บีเลยบอกว่า "ก็น่าจะเพราะฉันชอบให้ท้ายแกละมั่ง เออ่ะมันรำคาญเพราะตอนเช้านั้งอยู่ด้วยกันก็น่าจะมาปรับความเข้าใจกัน แต่รอแล้วก็ไม่มา เอก็เบื่อและรำคาญ และเบื่อที่แกบอกว่าจะปรับนิสัยตัวเอง แต่ก็ไม่ปรับสักที เอฟังจนเบื่อจะพูดแล้ว"
และหลังจากนั้นเราและเอก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยในวันนั้นค่ะ และอีกเรื่องค่ะ ในวันก่อนหน้านั้น เอเคยถามว่าปรับนิสัยตัวเองได้รึยัง เราก็ตอบไปว่ายังค่ะ ซึ่งเอก้ดูเบื่อเรามากๆค่ะ
บีบอกว่าเราใจร้อน และนิสัยไม่ดี บีบอกว่าบีสังเกตุจากตอนที่เราพูดว่า "ปล่อยให้มันร้าวฉ้านต่อไปเถอะ กูไม่รู้ต้องทำยังไงแล้ว" และบียังบอกอีกว่า เราเป็นที่ชอบหนีปัญหา เพราะมีปัญหาทีไร เราก็บอกว่า อยากย้ายห้อง อยากย้ายไปนั้นไปนี้ บีบอกเราอีกว่า "เออาจจะเริ่มทนไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นแกก็ต้องออกจากกลุ่ม เพราะนิสัยของแกไม่เข้ากับตัวเอ และเพื่อนๆในกลุ่ม ซึ่งเค้าเองก็ไม่ค่อยชอบแกเท่าไหร่เหมือนกัน " และบีก็บอกว่าเราน่าสงสารอยู่เหมือนกันค่ะ เพราะว่าเอในตอนนี้เหมือนคุมทุกอย่างไว้หมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อนในกลุ่ม และก็ทางออกของปัญหานี้ เหมือนเอมองเราออกหมดเลยค่ะ ว่าตัวเราจะทำอะไรและผลลัพธ์มันออกมาแบบไหน ซึ่งบีบอกว่าเอสังเกตุเราและคนอื่นอยู่ตลอดเวลา จนเรียกได้ว่ามองออกหลายคนเลยค่ะ
คือเราอยากสอบถามทุกคนค่ะ ว่ามีวิธีแก้นิสัยเสียของตัวเองมั้ยคะ บีแนะนำว่าให้ลองเงียบแล้วก็สังเกตุตัวเองดู แต่เราก็สังเกตุตัวเองไม่เป็นเลยค่ะ
ทุกคนพอจะมีวิธีแก้นิสัยเสียของตัวเอง และการปรับความเข้าใจกับเอไหมคะ(ซึ่งบีแนะนำว่า ตอนนี้การเข้าไปปรับความเข้าใจอาจจะสายไปแล้ว ให้ลองเปลี่ยนตัวเองให้เอเห็นจะดีกว่า)
อยากได้คำแนะนำเรื่องเพื่อนค่ะ และเรื่องการสังเกตุนิสัยด้านแย่ของตัวเอง
เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเอทะเลาะกันค่ะ คือก่อนหน้านั้น เรากับเอและบีช่วยกันทำงานกลุ่มวิชาสังคมอยู่ค่ะ และเอค่อนข้างที่จะเครียดกับเรื่องในหลายๆเรื่อง ต่อมาเราและเอบีทำงานกันไปเรื่อยๆ เอเริ่มเกิดอาการไม่พอใจแล้วพูดขึ้นมาว่า "อะไรๆก็กูตลอด" หลังจากนั้นเอก็เดินออกไป เราก็เลยปล่อยไปค่ะ และต่อมาเรากับบีก็ทำงานกันต่อ จนเราถามบีว่า "ต้องเขียนบ้านเรือนตรงไหน" บีบอก "แกเขียนบ้านเรือนตรงนี้เลย เดี๋ยวค่อยเอาชื่อจังหวัดไปเขียนตรงนั้น" เราก็โอเคและเริ่มเขียน
เอก็เดินเข้ามาและก็ถามว่า "ทำไมถึงเอาบ้านเรือนไปเขียนตรงนั้น" เราจึงบอกไปว่า "ก็จะเอาเนื้อหาของบ้านเรือนมาเขียนตรงนี้ และก็ค่อยเอาจังหวัดไปเขียนตรงนั้นเพราะว่าเนื้อหาบ้านเรื่องมันเยอะ" เอก็เลยพูดขึ้นว่า "ทั้งๆที่กูวางแผนไว้แล้วนะ จะมาเปลี่ยนหรอ" เอเริ่มน้ำตาคลอด และก็เดินออกไปกับซีเพื่อนของเอ หลังจากนั้นเราและบีก็ทำงานกันต่อไปค่ะ
วันต่อมา
เราและบีมารร.ในตอนเช้า และถามเอที่กำลังนั้งทำงานกลุ่มอยู่ว่า "มีอะไรให้ช่วยไหม" เอตอบว่าไม่มี เราก็เลยนั้งกินข้าวค่ะ ซึ่งเอไม่คุยกับเราและบีเลยค่ะ ตอนนั้น บีมาเล่าให้ฟังว่าตัวเองไปวางกระเป๋าข้างๆเอ เอเห็นก็ย้ายกระเป๋าตัวเองหนีเลยค่ะ ซึ่งเราและบีก็เลยพากันตีโพยตีพายไปกันเองว่าเอโกรธเรื่องงาน
เราและบีเลยพากันปลีกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ซึ่งด้วยความที่เราใจร้อน เลยบอกไปว่า "ปล่อยให้มันร้าวฉ้านต่อไปเถอะ กูไม่รู้ต้องทำยังไงแล้ว" ซึ่งต่อมาในคาบเรียนที่4 เอคุยกับบีมากขึ้น แต่ไม่คุยกับเรา และต่อมาบีมาบอกเราว่า "เอไม่ได้โกรธเรื่องงาน แต่ไม่โอเคกับนิสัยของแกอ่ะ" ซึ่งเราเลยถามไปว่า"ทำไมมันไม่คุยกับแกล่ะ" บีเลยบอกว่า "ก็น่าจะเพราะฉันชอบให้ท้ายแกละมั่ง เออ่ะมันรำคาญเพราะตอนเช้านั้งอยู่ด้วยกันก็น่าจะมาปรับความเข้าใจกัน แต่รอแล้วก็ไม่มา เอก็เบื่อและรำคาญ และเบื่อที่แกบอกว่าจะปรับนิสัยตัวเอง แต่ก็ไม่ปรับสักที เอฟังจนเบื่อจะพูดแล้ว"
และหลังจากนั้นเราและเอก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยในวันนั้นค่ะ และอีกเรื่องค่ะ ในวันก่อนหน้านั้น เอเคยถามว่าปรับนิสัยตัวเองได้รึยัง เราก็ตอบไปว่ายังค่ะ ซึ่งเอก้ดูเบื่อเรามากๆค่ะ
บีบอกว่าเราใจร้อน และนิสัยไม่ดี บีบอกว่าบีสังเกตุจากตอนที่เราพูดว่า "ปล่อยให้มันร้าวฉ้านต่อไปเถอะ กูไม่รู้ต้องทำยังไงแล้ว" และบียังบอกอีกว่า เราเป็นที่ชอบหนีปัญหา เพราะมีปัญหาทีไร เราก็บอกว่า อยากย้ายห้อง อยากย้ายไปนั้นไปนี้ บีบอกเราอีกว่า "เออาจจะเริ่มทนไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นแกก็ต้องออกจากกลุ่ม เพราะนิสัยของแกไม่เข้ากับตัวเอ และเพื่อนๆในกลุ่ม ซึ่งเค้าเองก็ไม่ค่อยชอบแกเท่าไหร่เหมือนกัน " และบีก็บอกว่าเราน่าสงสารอยู่เหมือนกันค่ะ เพราะว่าเอในตอนนี้เหมือนคุมทุกอย่างไว้หมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อนในกลุ่ม และก็ทางออกของปัญหานี้ เหมือนเอมองเราออกหมดเลยค่ะ ว่าตัวเราจะทำอะไรและผลลัพธ์มันออกมาแบบไหน ซึ่งบีบอกว่าเอสังเกตุเราและคนอื่นอยู่ตลอดเวลา จนเรียกได้ว่ามองออกหลายคนเลยค่ะ
คือเราอยากสอบถามทุกคนค่ะ ว่ามีวิธีแก้นิสัยเสียของตัวเองมั้ยคะ บีแนะนำว่าให้ลองเงียบแล้วก็สังเกตุตัวเองดู แต่เราก็สังเกตุตัวเองไม่เป็นเลยค่ะ
ทุกคนพอจะมีวิธีแก้นิสัยเสียของตัวเอง และการปรับความเข้าใจกับเอไหมคะ(ซึ่งบีแนะนำว่า ตอนนี้การเข้าไปปรับความเข้าใจอาจจะสายไปแล้ว ให้ลองเปลี่ยนตัวเองให้เอเห็นจะดีกว่า)