อ่านฟรีแบบถุกลิกสิทธิ์ได้ที่ มังงะพลัส ของสำนักพิมพ์ชูเอฉะ
mangaplus.shueisha.co.jp
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เนื้อหาแปลไทยโดย เพจ Dragon Ball TH
ตอน มนุษย์โลก ซงโกคู
คุริรินได้มาถึงจุดที่โกคูเพิ่งซัดโมโรกระแทกเข้ากับหน้าผา
- "อะไรเนี่ย... ชนะขาดลอยเลยไม่ใช่เหรอ เจ้าโกคู ดูเหมือนว่าจะไม่ต้องเอาถั่วเซียนแล้วสินะ" (คุริริน)
- จากนั้นโกคูก็ได้ยกมือขวาขึ้นมา และปล่อยคลื่นพลังบางอย่าง จนก้อนหินที่ทับร่างโมโรแหลกเป็นเม็ดทราย
- นับประสาอะไรกับหัวใจ
- "ลุกขึ้นมา โมโร" (โกคู)
- และโมโรก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจากกองทราย
- แต่ทันทีที่โมโรลุกขึ้นมา โกคูก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว
- "ห...หายไปไหนเนี่ย?" (โมโร)
- "คุริริน" (โกคู)
- จู่ ๆ โกคูก็ปรากฎตัวอยู่ข้าง ๆ คุริริน จนทำเอาคุริรินตกใจเช่นกัน
- โมโรที่เห็นโกคูยืนอยู่กับคุริรินก็งงว่าไอ้โล้นนั่นใครล่ะเนี่ย
- "ขอถั่วเซียนไปก่อนล่ะนะ" (โกคู)
- "เอ๊ะ อ๊ะ?" (คุริริน)
- แล้วโกคูก็แว่บมาปรากฎตัวข้างหน้าโมโร
- "ถ้าจะกลับไปที่เรือนจำอวกาศล่ะก็ เราจะช่วยแกเอง" (โกคู)
- "แต่สัญญากับเราซะ ว่าจะไม่แหกคุกออกมาเป็นครั้งที่ 2 อีก" (โกคู)
- "อา...ฉันสัญญา ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว" (โมโร)
- แล้วโกคูก็ดีดถั่วเซียนใส่มือโมโร
- "นี่มันอะไร" (โมโร)
- "หมอนั่น...!!" (คุริริน)
- "ถ้าแกกินเจ้านั่น พลังกายของแกจะฟื้นกลับมาภายในชั่วพริบตา" (โกคู)
- "ฟื้นพลังและตามจาโกไปที่เรือนจำอวกาศซะ" (โกคู)
- "ว่าไงนะ!?" (จาโก)
- และโมโรก็เขมือบถั่วเซียนเข้าปาก
- "เห้ยยยย!! จะไม่เป็นไรแน่เหรอ โกคู...!!" (คุริริน)
- ทันใดนั้นโมโรก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างกับร่างกายของเขา
- แขนซ้ายที่ขาดและเขาที่หักได้งอกออกมาใหม่พร้อมกับร่างกายที่กลับมาโดยสมบูรณ์
- "นี่มัน... ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าความสามารถฟื้นฟูของ 73 อีกนะเนี่ย" (โมโร)
- "ไม่ต้องไปอุตส่าห์ฟื้นพลังให้มันก็ได้...!" (จาโก)
- "รักษาสัญญาด้วยนะ" (โกคู)
- "แน่นอนอยู่แล้ว ขอบใจมากนะซงโกคู ...แต่ว่าฉันจะกลับไปเฉยๆ ไม่ได้หรอก เพราะอย่างน้อย..." (โมโร)
- "ฉันต้องฆ่าแกก่อนยังไงล่ะ!!!!" (โมโร)
- (บทพูดเปลี่ยนจากดราฟต์)
- และโมโรก็จ้วงมือซ้ายไปที่กลางอกของโกคู
- ครั้งนี้โกคูไม่ได้หลบ แต่ทว่าอกของโกคูกลับแข็งตัวขึ้นมาเอง
- ทำให้โมโรจ้วงอกโกคูไม่เข้า จนมือซ้ายหักซะเอง
- "ร่างนำกายใจนำจิตที่ถูกขัดเกลามาอย่างดี ร่างกายจะมีการเพิ่มความแข็งแรงได้ด้วยตัวเอง" (วิส)
- "มัวเล่นอะไรอยู่ฟระเนี่ยไอ้เจ้าโกคู! บอกว่าให้รีบจัดการมันไงเล่า !" (บิลส์)
- โมโรเจ็บแขนถึงขนาดฟุบตัวลงแถมร้องตะโกนลั่น
- "แกนี่มันคนปลิ้นปล้อนจริงๆ" (โกคู)
- "พลังของแกตอนนี้เอาชนะเราไม่ได้หรอก" (โกคู)
- จากนั้นโกคูก็กลับร่างเป็นผมดำและนั่งยอง ๆ ข้างหน้าโมโรที่กำลังกราบพื้น
- "แกน่ะ... เคยฝึกฝนบ้างหรือเปล่า" (โกคู)
- "แน่นอน... ไม่เคยอยู่แล้ว!" (โมโร)
- "ถ้าแกฝึก แกอาจจะแข็งแกร่งกว่าการไปช่วงชิงชีวิตจากดวงดาวหรือมนุษย์ก็ได้นะ" (โกคู)
- "หุบปาก... การฝึกฝนมันเป็นสิ่งที่พวกอ่อนแอทำกันต่างหาก" (โมโร)
- "น่าเสียดายแฮะ เราไม่เคยเจอคนอึดอย่างแกมาก่อนเลย" (โกคู)
- "ถ้าแกเป็นคนดีและหมั่นฝึกฝน ฉันจะอยากสู้กับแกมาก" (โกคู)
- "เห้ย! โกคู...! เมื่อกี้นายเห็นการหักหลังแล้วไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่เรื่องที่ต้องไปทำให้มันเปลี่ยนใจเลยนะ! รีบ ๆ จัดการมันซะทีได้ไหม!!" (จาโก)
- "เข้าใจแล้ว แต่ว่าฉันอยากจะคุยด้วยอีกสักหน่อย" (โกคู)
- "เจ็บใจชิบบบบ!!!!" (โมโร)
- "ฉันคนนี้ เป็นสุดยอดเผ่าพันธุ์ที่ถือกำเนิดขึ้นเมื่อหลายล้านปีก่อน...!" (โมโร)
- "โมโร... แกเลือกทางเดินเองไม่ได้หรอกนะ" (โกคู)
- "สุดท้ายนี้ เราจะขอถามแกอีกครั้งเดียวเท่านั้น นายคิดจะยอมกลับไปที่เรือนจำอวกาศแบบดี ๆ ไหม?" (โกคู)
- สักพักโมโรก็ได้สังเกตเห็นมือซ้ายของเขาที่ขาดอยู่แล้วก่อนหน้านี้อยู่ด้านหลังของโกคู
- ซึ่งมือซ้ายข้างนั้นยังมีอัญมณีสต็อกก็อปปี้พลังในสภาพสมบูรณ์อยู่
- "มองไปที่ไหนกัน ตอบมาซะ โมโร" (โกคู)
- "ฉันน่ะ จะไม่กลับไปที่เรือนจำอวกาศอะไรนั่นหรอก ต่อจากนี้ฉันจะยังคงกินดวงดาวเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไป" (โมโร)
- "งั้นเหรอ ช่วยไม่ได้นะ เพราะเราสัญญากับเมรุสไว้แล้วว่าจะปกป้องอวกาศแห่งนี้" (โกคู)
- และโกคูก็เปิดสวิตช์เป็น UI อีกครั้ง
- "เมรุส... สายตรวจอวกาศคนนั้น เป็นใครกันแน่" (โมโร)
- โมโรพูดไปพร้อมกับชำเลืองมองมือซ้ายของเขาที่ยังมีอัญมณีอยู่
- "เขาเป็นอาจารย์ของเรา เมรุสสอนทักษะวิชานี้ให้กับเรา" (โกคู)
- "งี้นี่เอง... แสดงว่าหมอนั่นก็ใช้ทักษะวิชานี้ได้เหมือนกันสินะ" (โมโร)
- "ใช่แล้ว" (โกคู)
- จากนั้นโมโรก็นึกถึงฉากแฟลชแบ็คเมื่อ 2 ตอนที่แล้ว
- เป็นฉากที่เขาสามารถใช้มือซ้ายจับคอเมรุสได้ทันก่อนจะโดนเมรุสตัดทิ้งไป
- เมื่อซูมเข้าไปที่อัญมณีที่มือซ้าย ภาพที่โมโรเห็น...
- ก็คือหน้าเมรุสที่กำลังหลับไหลอยู่ในอัญมณีก้อนนั้น
- "เสร็จตูล่ะ!" (โมโร)
- โมโรยิ้มกระหย่องพร้อมกับใช้ฟอร์ซดึงแขนซ้ายนั้นมาหาตัวเอง
- "ร่างกายขยับไปเอง... อย่างนั้นสินะ? น่าสนุกดีนี่" (โมโร)
- และโมโรก็ต่อมือซ้ายที่มีพลังเมรุสเข้ากับแขนซ้ายของตัวเอง
- "หืม? นั่นมันอะไรน่ะ" (บิลส์)
- จากนั้นร่างกายโมโรก็เกิดปฏิกิริยาแปลก ๆ ขึ้นมา
- "โอ...โอ...มาแล้ว... เป็นอย่างที่คิดไว้เลย" (โมโร)
- "โกคู! มือของโมโรที่เมรุสตัดทิ้งไปน่ะมัน..." (จาโก)
- ทันใดนั้นร่างกายของโมโรก็เริ่มมีขนฟูสีขาวงอกออกมาจากทางด้านหลัง
- ร่างกายของโมโรมีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้งเนื่องจากได้รับพลังของเมรุสมา
- และโมโรก็นำอัญมณีที่มือซ้ายโปะที่หน้าผากของตัวเอง เพื่อบอกว่าตอนนี้เขาได้พลังเทวดาและ UI ของเมรุสมาอยู่ในมือแล้ว
- "พลังความสามารถของไอ้เด็กแก่แดดนั่น ฉันขอรับมันมาแล้วกันนะ" (โมโร)
- แต่โกคูก็ยังคงนิ่งต่อโมโรที่ได้รับพลังของเมรุสมา
- "หมายความว่ายังไง วิส" (บิลส์)
- "ดูเหมือนว่าจะก็อปปี้ได้ก่อนที่คุณเมรุสจะหายไปนะครับ" (วิส)
- "ชิ... หมอนั่น ดันใจอ่อนเกินไปจริงๆ" (บิลส์)
- "บ...แบบนี้ คือเราโดนเล่นแล้วงั้นเหรอ...!?" (คุริริน)
- "บ้าเอ้ย! ฉันเลยบอกให้รีบ ๆ จัดการยังไงล่ะ!" (จาโก)
- ทันใดนั้นโมโรก็พุ่งเข้ามาต่อยโกคูอย่างรวดเร็ว
- เมื่อ UI เจอ UI โกคูจึงทำได้เพียงป้องกันหมัดของโมโร และโดนแรงกระแทกซัดจนกระเด็นออกไปไกล
- "ลุยล่ะนะ ซงโกคู" (โมโร)
- โกคูกับโมโรตั้งท่าเก๊กหนึ่งที ก่อนจะพุ่งเข้ามาปะทะกันอีกยก
- ก่อนที่หมัดของโกคูกับโมโรจะปะทะกัน จู่ ๆ วิสก็ยกคทาขึ้นมาและพาคุริรินกับจาโกวาร์ปออกไป
- พอหมัดทั้งสองได้ปะทะ ก็ทำให้เกิดแรงระเบิดมหาศาลไปทั่วพื้นที่ตรงนั้น
- วิสกางบาเรียคุ้มกันท่านบิลส์ คุริรินและจาโกได้ทัน
- "ต...แต๊งกิ้ว คุณวิส" (คุริริน)
- "ไม่เป็นไร" (วิส)
- โกคูสังเกตเห็นว่าถ้าปะทะตรงนี้คงเกิดความเสียหายกับโลกมากขึ้นเลยชวนโมโรไปบวกที่อื่น
- "ตามเรามา" (โกคู)
- "หึ ไม่อยากทำร้ายโลก...สินะ" (โมโร)
- โมโรได้บินตามโกคูไป แต่ว่าทั้งสองก็ยังคงปะทะกันบนกลางอากาศ
- "ฮ่าๆๆๆๆๆ!!! วิเศษมาก!! เจ๋งชะมัดเลยไอ้ร่างกายขยับไปเองเนี่ย!!" (โมโร)
- โกคูเร่งความเร็วและพุ่งแซงโมโรไป แน่นอนว่าโมโรก็ตามโกคูไปติดๆ
- "จะแข่งความเร็วงั้นเหรอ? เปล่าประโยชน์! เพราะฉันกับแกมีพลังเท่ากันยังไงล่ะ!!" (โมโร)
- โมโรแยกร่างเป็นสองร่าง และใช้อีกร่างบินแยกออกไปอีกฝั่งของโลกเพื่อดักโกคูอีกมุม
- และโมโรที่อ้อมโลกมาก็ได้ถีบเข้าไปที่หน้าโกคูอย่างจังจนโกคูร่วงลงพื้น
- โกคูยังคงทำหน้านิ่งและลุกขึ้นมาได้
- "แค่ส่วนของพลังเวท ฉันก็เหนือกว่าแกแล้ว" (โมโร)
- "ถ้าคิดแบบนั้นก็เข้ามาอีกสิ" (โกคู)
- "นี่แก... ยังทำหน้าตาแบบนั้นต่ออีกเหรอ รีบ ๆ ทำหน้าตาหวาดกลัวสักทีสิ" (โมโร)
- โกคูกับโมโรเข้าปะทะกันอีกครั้ง
- โกคูเตะเข้าไปที่แขนขวาของโมโร แต่จาก UI ก็ทำให้แขนของโมโรเพิ่มความแข็งแกร่งแบบอัตโนมัติ
- "ฮ่าๆๆ เปล่าประโยชน์! เพราะร่างกายมันเพิ่มความแข็งแกร่งด้วยตัวเอง" (โมโร)
- จากความสามารถนั้นทำให้มือขวาของโมโรขยายจนใหญ่บะเอ้ก
- และโมโรก็ใช้มือขวาอันบะเอ้กนั้นพุ่งเข้าไปหาโกคูกะทุบให้ละเอียด
- แต่ครั้งนี้โกคูกลับหลบได้อย่างง่ายดายและกลับหลังเตะไปที่หลังของโมโร
- และผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม ร่างกายที่โมโรถูกโกคูโจมตี ได้เสริมความแข็งแกร่งเองจนขยายใหญ่
- คราวนี้ตัวโมโรขยายจนดูไม่สมส่วนเอาซะแล้ว
- "ฮ่า...ฮ่าๆๆ เปล่าประโยชน์" (โมโร)
- พวกวิสเองก็ได้ตามมาดูการต่อสู้เช่นกัน
- "จึ๋ย... นั่นมันอะไรน่ะ" (จาโก)
- "ร่างกายใหญ่ขึ้นแล้วล่ะ" (คุริริน)
- "พอร่างกายต้านทานพลังของเทวดาไม่ได้และพยายามคืนรูป เลยทำให้มันกำลังขยายใหญ่แทนน่ะครับ" (วิส)
- "เหอะ...แน่นอนอยู่แล้ว อย่าดูถูกพลังของพระเจ้าสิ" (บิลส์)
- จากการที่ร่างกายโมโรผิดปกติ ทำให้โกคูเริ่มเป็นฝ่ายซัดโมโรได้รัว ๆ
- พอยิ่งโดนโกคูอัดก็ยิ่งทำให้ร่างกายโมโรขยายใหญ่มากขึ้น
- "โมโร ตอนนี้แกน่ะกำลังได้รับผลเหมือนสิ่งที่แกทำซากัมโบ" (โกคู)
- "พลังนั้นน่ะเป็นทักษะวิชาที่ได้มาจากฝึกฝนด้วยตัวเองเท่านั้น มันไม่ใช่ทักษะวิชาที่คนอย่างแกจะใช้มันได้อย่างง่ายๆ ทิ้งพลังของเมรุสไปเถอะ ไม่งั้นร่างของแกจะสลายนะ" (โกคู)
- "ฮ่า...ฮ่าๆๆ...! ไม่ตลกเลยนะ ฉันไม่มีขีดจำกัดหรอกจะบอกให้! แกคิดว่าที่ผ่านมาฉันกินดวงดาวไปเท่าไรกัน!!" (โมโร)
- "ตัวแกตอนนี้น่ะ ถึงขีดจำกัดแล้ว" (โกคู)
- หุบปาก!!!" (โมโร)
- โมโรร่างยักษ์ไล่ตะครุบโกคู แต่โกคูก็หลบได้อย่างสบาย ๆ และซัดสวนกลับไปจนโมโรหมอบอีกครั้ง
- "ร่างกาย... ฉันจำเป็นต้องมีร่างกาย... ที่ทนพลังนี้ได้!" (โมโร)
- "แจ๋วเลย โกคู!" (คุริริน)
- "นึกว่าจะเป็นอะไรไปซะอีก..." (จาโก)
- ขณะนั้นวิสได้สังหรณ์ใจแปลก ๆ
- "คุณโกคู! ถ้าอยากชนะโมโรล่ะก็ รีบปลิดชีพตอนนี้ซะ! การไล่ต้อนไปเรื่อย ๆ มันไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยนะครับ" (วิส)
- โกคูนิ่งไปสักพัก
- "เข้าใจแล้ว" (โกคู)
- โกคูลงมาข้างหลังโมโรที่กำลังนอนคว่ำอยู่กับพื้น
- "มันจบแล้วล่ะโมโร" (โกคู)
- แต่ทว่าร่างโมโรกลับจมลงไปในพื้นโลก
- "แกทำอะไรน่ะ" (โกคู)
- จากนั้นพื้นที่โกคูยืนอยู่ก็ได้เริ่มมีการสั่นสะเทือน
- และหัวโมโรยักษ์ก็ได้โผล่ขึ้นมาทางด้านหลังของโกคู
- โมโรร่างเคียวไดแม็กซ์อ้าปากและปล่อยลำแสงเข้าหน้าโกคูอย่างจัง จนเหล่าคนดูตกตะลึงกันยกใหญ่
- ถึงโกคูจะโดนเข้าอย่างจังแต่โกคูก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ก็ยังมีความประหลาดใจพอสมควร
- "นี่แก... ร่างนั้น..." (โกคู)
- "ฉันทำให้ร่างกายของฉันกับดาวดวงนี้เป็นหนึ่งเดียวกัน เท่านี้ก็ไม่มีขีดจำกัดอีกต่อไปแล้ว!" (โมโร)
- "อะไรน่ะ ไอ้นั่น...!" (คุริริน)
- "ใช่ มันเกิดขึ้นแล้ว..." (วิส)
- "หมายความว่าไงกัน?" (คุริริน)
- "เพื่อให้ต้านทานพลังของเทวดาได้ เลยรวมร่างตัวเองเข้ากับโลก สรุปก็คือโมโรกับโลกมีโชคชะตาร่วมกันแล้ว" (วิส)
- "ถ้าฆ่าโมโร โลกก็จะล่มสลายไปด้วยยังไงล่ะครับ" (วิส)
- "อะไรนะ" (โกคู)
- "ถ้าพลังงานที่มหาศาลขนาดนั้นระเบิด ก็อาจจะสามารถเป่าจักรวาลทั้งหมดให้หายไปได้" (วิส)
- "ฮ่าๆๆๆ!!!! เอาล่ะ เข้ามาเลยสิ ซงโกคู!!!" (โมโร)
- ดูดโลกเข้าไป!? โกคูที่อยู่ข้างหน้าโมโรที่กลายร่างเป็นระเบิดขนาดยักษ์ไม่มีวิธีจัดการแล้วงั้นเหรอ!?
และผู้ที่จะมาจัดการโมโร่ในตอนต่อไป คือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รวมร่างกับโลกใช่ไหม ทุบโลกวะเลย ใช่ไหม อาราเล่
Dragon Ball Super Manga 65 เต็มเรื่อง ฉบับ eng มาแล้วครับคิดเห็นอย่างไรบ้าง
mangaplus.shueisha.co.jp
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
และผู้ที่จะมาจัดการโมโร่ในตอนต่อไป คือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้