คือตอนนี้เราทุกข์ใจมากๆเลยไม่รู้จะระบายให้ใครฟังดีเราเป็นโรคซึมเศร้านะคะเรามีเรื่องปัญหาชีวิตครอบครัวมาตลอดเราอายุจะ20อีกไม่กี่วันนี้เเละเรื่องหนักมาดในตอนนี้ที่เราเจอบ้านของเรากำลังจะโดนยึดเราเลยย้ายบ้านออกมาอยู่ข้าราชการพอเเม่ของเรากำลังจะขนของเข้าหัวหน้าเเม่ของเราก็พึ่งบอกเข้าไม่ได้เเต่เเม่เราเเละครอบครัวก็เข้าใจเพราะเเม่มาช่วยข้าราชการเเต่เราก็เเอบคิดนะทำไมเขาพึ่งมาบอกตอนจะย้ายเข้าเเละป้ากับยายเราเสียใจมากเรากลัวมากเราพึ่งเรียนมหาลัยปี2เหมือนเรากำลังมองครอบครัวที่กำลังเสียใจทรมานเเละเหมือนเเม่ป้าเเละยายกำลังจะเสียสติไปทีละคนๆเเล้วเราทำอะไรไม่ได้เลยเราทำงานอยู่ค่ะเรียนด้วยทำงานด้วยเราสงสารยายป้าเเละเเม่มากๆเลยไหนจะต้องมาสู้คดีอีกเราเเบบกลัวมากๆเลยถ้าวันไหนเขาสติเเตกเป็นบ้าขึ้นมาเราจะทำยังไงดีเราจะเลี้ยงเขาต่อไปยังไงดีเรียนก็ยังเรียนไม่จบเราตั้งใจเรียนเเละตั้งใจทำงานมากๆเพื่อให้พวกเขามีความสุขเเต่เราก็ทำได้ไม่มากพอเราทำยังไงดีคะเราร้องไห้ตลอดเลยเราเหนื่อยมากๆเเละก็สงสารครอบครัวมากๆครอบครัวเราก็เเอบน้อยใจเราช่วยเหลือญาติพี่น้องคนอื่นมาตลอดเเต่พอครอบครัวเราเจอปัญหาเเทบไม่มีใครสนใจเลยโดนเฉพาะยายเราเลยปลอบใจยายว่าไม่เป็นไรหรอกมีเเค่ครอบครัวเรานี้เเหละก็พอเเล้ว😭
ทำยังมจกับสภาพจิตใจดีคะ