เมื่อไหร่จะเลิกทำร้ายตัวเองซะทีกับการร้องไห้ซ้ำๆซากๆ นอนร้องไห้บ่อยๆแบบนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โดยเฉพาะวันนี้ เจ็บตา แสบเปลือกตาไปหมด ตาแทบปิดไปเอง
เพราะเป็นการร้องไห้ที่เสียใจที่สุดกว่าที่ผ่านมา ไม่คิดเลยว่าตลอดเวลาที่ล่วงเลยมาเราจะเป็นเหมือนสัมภเวสีที่มีคนอื่นสงสารทำบุญให้ เพิ่งรู้และขอบคุณที่บอกให้รู้
"เรามันไม่ดี เรามันผิดเอง ทำตัวน่ารำคาญ ี้ขี้ว่า ขี้จุกจิก ขี้สงสัย ขี้จัยผิด ขี้ตักเตือน (แค่ใช้อารมณ์มากไป) ขี้จุ้นจ้าน ขี้หวังดีแต่กลับกลายดูเป็นร้าย น่าเบื่อ"
ทนมานานใช่มั้ย อัดอั้นมานานแค่ไหนแล้ว คงยังพูดไม่หมดใช่มั้ย ยังมีอีกหลายอย่างในใจใช่มั้ย แต่พอแล้วล่ะ รู้แล้ว ตั้งแต่วันนี้ไป...จะมีครั้งสุดท้ายที่จะร้องไห้มั้ยนะ หรือต้องให้เป็นวันสุดท้ายของชีวิตไปเลย
สุดท้ายนี้ : ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ เจ็บว่ะ เสียใจนะ, ลาก่อน ขอปิดใจไปอีกนานแสนนาน
ปล. แทนที่จะได้รีบนอน ต้องมาร้องไห้ตาช้ำตาบวม เจ็บแสบเปลือกตาไปเถอะ คนไม่ปกติ!
อึกแล้วเหรอ เมื่อไหร่จะเลิกซะที!!? (กรุณาข้ามผ่านไปค่ะ เพราะกระทู้นี่บ้าบอคอแตกเพ้อเจ้อไร้สาระค่ะ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ จะมีครั้งสุดท้ายที่จะร้องไห้มั้ยนะ หรือต้องให้เป็นวันสุดท้ายของชีวิตไปเลย
สุดท้ายนี้ : ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ เจ็บว่ะ เสียใจนะ, ลาก่อน ขอปิดใจไปอีกนานแสนนาน
ปล. แทนที่จะได้รีบนอน ต้องมาร้องไห้ตาช้ำตาบวม เจ็บแสบเปลือกตาไปเถอะ คนไม่ปกติ!