ขอสรุปโดยรวมนะ เรื่องอาจจะไม่หมดเพราะยาวเราขอย่อ เราเข้าไปอยู่บ้านแฟนช่วงนึงเกือบ1ปี เรามีปัญหากับแม่แฟนบ่อยครั้งเจาชอบพูดทำร้ายจิตใจเราไม่นับครั้งเลย เราเลือกที่จะเงียบมาตลอด จนวันนึงเราทนไม่ไหวเลยตอบกลับเขาไปเพราะเขาลามมาถึงเรื่องเรากับแฟน เขาบอกว่าเราไม่เคยรักลูกเขาเลยเราไม่เคยทำไรให้ลูกเขาเลยมีแต่ลูกเขาทำให้เราอยู่ฝ่ายเดียว ซึ่งเราทำมันมาตลอดเรารักเขามากๆ เราเข้าใจว่าเขามีลูกคนเดียวนะ แต่คือเรื่องเรากับแฟนมันไม่เกี่ยวกับเรื่องที่เราทะเลาะกับแม่แฟนเลยคือมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมากๆ เขาไปเล่าให้คนอื่นฟังว่าเราไม่ดีผิดกับที่เราเป็นอยู่ จนเราเก็บของออกมาจากบ้านแฟน เราตัดสินใจจะเลิกเพราะไม่อยากให้เป็นไรไปมากกว่านี้ แต่แฟนเราก็มาง้อแล้วคบกันต่อ แต่ก็ไม่จบแค่นั้น มีคนไปบอกแม่แฟนว่าเรายังคบยังติดต่อกันอยู่ แม่แฟนเลยบอกแฟนเราว่าจะขายบ้านทิ้งถ้ายังติดต่อกับเราอยู่ ช่วงนั้นพ่อของแฟนเข้ารพ.พอดีเราไปเยี่ยมวันนั้นไม่เจอแม่แต่เจอญาติๆ แต่แม่แฟนก็มารู้ช่วงเย็นแล้วทักมาบอกแฟนเราว่าไม่ให้เรามาเยี่ยมพ่อ บอกว่าให้เลิกยุ่ง จนมาวันนึงแฟนเรามาขอเลิกเราคิดว่าเดี๋ยวก็กลับมาดีกันแต่แล้วมันไม่ใช่เขาไปแบบไม่ได้ติดต่อไรกลับมา จนเรามารู้ว่าแม่แฟนบอกกับแฟนเราว่าถ้ายังติดต่อกันอยู่ก็ตัดขาดกันไปเลย แต่เรากับแฟนก็ยังคุยกันอยู่แต่ไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วเรายังรักเขาเหมือนเดิม เขาก็รักเราแต่เขาก็ไม่ได้อยากเลิกแต่เขาต้องทำตอนนี้เราทรมานมากๆทั้งคู่เราอยากรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้ทำไงได้บ้างคะ. 

ปล.หลังจากที่เราออกมาจากบ้านแม่แฟนได้บล็อกเฟสเราละโพสว่าเรา