การต่อสู้ครั้งแรกใช้ปืนพกสั้น โดยนักบินจะควบคุมเครื่องบินด้วยมือเดียวและยิงปืนพกออกไปด้านข้างด้วยมืออีกข้างหนึ่ง จากนั้นลูกเรือช่วยยิงคนที่สอง
ก็ถูกเพิ่มเข้ามา โดยนั่งหันหลังชนกับนักบินขับคอยถือปืนกลที่เคลื่อนไปมาได้เพื่อยิงศัตรู นี้คือความคิดของ August Euler นักบินชาวเยอรมัน ซึ่งเป็นคนแรกที่เห็นความได้เปรียบจากการยิงปืนในลักษณะนี้  และจดสิทธิบัตรการนี้ในปี 1910 สี่ปีก่อนเริ่มสงคราม แม้จะมีนายทหารระดับสูงหลายคนยังไม่เชื่อ
แต่ Euler ก็ยังคงยื่นจดสิทธิบัตรต่อไป

ในปี1914 วิศวกรชาวสวิส Franz Schneider ได้เผยแพร่สิทธิบัตรที่สามารถยิงปืนผ่านใบพัดที่หมุนได้  ระบบควบคุมกลไกจากการหมุนเฟืองล้อเพื่อป้องกันนักบินจากแรงดันไกปืนเมื่อใบพัดอยู่ตรงหน้าปากกระบอกปืน สิทธิบัตรดังกล่าวดึงดูดความสนใจเพียงเล็กน้อยและไม่มีใครพยายามสร้างมันขึ้นมา

ในปีเดียวกัน Raymond Saulnier วิศวกรชาวฝรั่งเศสอีกคนก็ได้ยื่นจดสิทธิบัตรสำหรับการออกแบบที่ต่างจากของSchneider  โดยอุปกรณ์ของ Saulnier ถูกสร้างขึ้นจริงและอาจถือได้ว่าเป็นอุปกรณ์ระบบเฟืองเกียร์ตัวแรกของเครื่องยนต์ (synchronization gear) ที่ได้รับการทดสอบ   น่าเสียดายที่การออกแบบของ Saulnier แทบไม่ได้ผล  เพราะว่าปืนกลที่ใช้ในการประกอบการยิงนั้นไม่เหมาะสมกับวัตถุประสงค์และการทดลองได้หยุดลง

Saulnier ตัดสินใจว่าทางออกเดียวที่ใช้การได้ในตอนนี้คือการยิงตรงผ่านใบพัดและหวังว่ามันจะออกมาดีที่สุด  พวกเขาติดตั้งแผ่นเกราะเพื่อป้องกันใบพัดและให้กระสุนหักเหออกไปอย่างปลอดภัยและต่อมายังเพิ่มเหล็กรูปลิ่มด้วย  ระบบยังไม่ค่อยดีมากนักแต่ก็ใช้งานได้ 

การทดสอบยิงผ่านใบพัดประมาณ 75 เปอร์เซ็นต์ของรอบทั้งหมดไม่กระทบกับใบพัดโดยประเมินว่าใบมีดแต่ละใบสามารถรับการกระทบได้หลายครั้งก่อนที่จะเสียหาย อย่างไรก็ตาม เหล็กรูปลิ่ม (wedge)ทำให้ประสิทธิภาพของใบพัดลดลง และแรงที่มาจากผลกระทบของกระสุนบนใบพัดเบี่ยงทำให้เกิดแรงผลักดันต่อเพลาข้อเหวี่ยงของเครื่องยนต์

อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 1 เมษายน 1915 นักบิน Roland Garros ประสบความสำเร็จในการยิงครั้งแรก โดยยิงเครื่องบินเยอรมันตกใกล้กับ Diksmuide ในเบลเยี่ยม และ 15 เมษายนอีกลำใน Ypres และครั้งที่สามในวันที่ 16 ใกล้กับ Langemark   ต่อมาเครื่องบินของ Garros ไฟไหม้จากการโดนยิงและถูกบังคับให้ลงจอดหลังแนวเขตเยอรมัน  Garros ถูกจับและเครื่องบินของเขาถูกส่งไปประเมินผล 

ชาวเยอรมันรู้สึกประทับใจกับใบพัดหุ้มเกราะของ Garros และต้องการให้สิ่งเหล่านี้ติดตั้งบนเครื่องบินของพวกเขา   พวกเขาจึงส่ง Anthony Fokker
ผู้ผลิตเครื่องบินชาวดัตช์เจ้าของเครื่องบินปีกชั้นเดียว "the Eindecker " ซึ่งกำลังทำกิจกรรมแนวหน้าในฐานะหน่วยสอดแนมอยู่แล้วมาจัดการให้

แต่ Fokker พบถึงความชุ่ยของวิศวกรรมเหล่านั้น  ใน 48 ชั่วโมงต่อมา Fokker กลับมาพร้อมกับวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านั่นคือ ปืนกลที่มีอัตราการยิงตรงกับการหมุนของใบพัด  เป็นที่น่าสังเกตุว่า Fokker และวิศวกรของเขา Heinrich Lübbe น่าจะกำลังทำงานเกี่ยวกับอุปกรณ์ synchronize อยู่แล้ว  ก่อนที่จะเข้ามาตรวจสอบเครื่องบินที่ถูกจับของGarros

ระบบของ Fokker แตกต่างจากการออกแบบในตอนแรก  เขาออกแบบมาเพื่อการยิงปืนอย่างคล่องแคล่ว  สิ่งสำคัญที่สุดคืออุปกรณ์ synchronize ของ Fokker ถูกสร้างขึ้นและติดตั้งเข้ากับ " Eindeckers" ของชาวเยอรมันหลายคน  แม้ว่าในแง่ของประสิทธิภาพนั้น Eindeckers เป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดา แต่ก็ยังเป็นเครื่องบินรบที่แท้จริงลำแรก

นักบินเยอรมันสามารถใช้เครื่องบินเป็นอาวุธโดยเล็งเครื่องบินทั้งลำไปที่เป้าหมาย  นักบินซึ่งมีความมั่นใจสูงสามารถพุ่งเอาหัวลงโดยเล็งเครื่องบินไปที่เป้าหมายยิงระเบิดได้นานและพุ่งต่ำลงต่อไปจนกว่าจะอยู่นอกระยะ  หากเป้าหมายไม่ถูกทำลายนักบินเยอรมันสามารถกลับขึ้นไปและทำซ้ำอีกครั้ง   
ปัจจุบันการซ้อมรบนี้พบได้ทั่วไปในการต่อสู้แบบ dogfights (การดวลกันในระยะประชิด) ซึ่งถูกคิดค้นโดยนักสู้ชาวเยอรมัน Leutnant Max Immelmann

การครอบครองปืนsynchronize ที่ใช้งานได้แต่เพียงผู้เดียว ทำให้เยอรมันมีความเหนือกว่าทางอากาศต่อพันธมิตรในการทำลายล้างเครื่องบินของข้าศึก ช่วงเวลานี้เริ่มตั้งแต่กลางปี ​​1915 - กลางปี 1916 รู้จักกันในชื่อ "Fokker Scourge" หรือ "Fokker Scare"

การครอบครองบนท้องฟ้าของเยอรมนีสิ้นสุดลงในฤดูใบไม้ร่วงปี 1916 ด้วยการมาถึงของเครื่องบินสองชั้นของฝ่ายพันธมิตรที่เหนือกว่าทางเทคนิค
เช่น Nieuport 11 ของฝรั่งเศสและ DH-2 ของอังกฤษ   
Nieuport เบาและว่องไวเหนือกว่า Eindecker ของ Fokker ทุกประการ  รวมทั้งความเร็วอัตราการไต่และความคล่องแคล่ว Nieuport ยังวางปืนยิงไปข้างหน้า  และมันถูกติดตั้งเพื่อยิงเหนือใบพัดเพราะการยิงระหว่างใบพัดพิสูจน์แล้วว่าสิ่งที่ยากจะจัดการได้ 

แต่ในที่สุดชาวอังกฤษก็ได้จับมือกับ Eindeckerในตำนานเมื่อเดือนเมษายน1916  ขณะที่นักบินชาวเยอรมันได้นำเครื่องบินของเขาลงจอดในสนามบินของอังกฤษโดยไม่ได้ตั้งใจ และพบว่าเครื่องบินที่ถูกยึดนั้นไม่มีประสิทธิภาพที่เหนือกว่าที่เคยได้รับการยกย่อง อังกฤษลอกเลียนแบบ synchronization gear และเครื่องบินพันธมิตรลำแรกที่มีความสามารถในการยิงระหว่างใบพัดได้ถือกำเนิดขึ้น

การครอบงำทางอากาศยังคงแกว่งไปมาระหว่างเยอรมันและพันธมิตรจนกระทั่งสิ้นสุดสงครามในปี 1918  ในช่วงท้ายของความขัดแย้ง เยอรมันได้นำเครื่องของ Fokker มาประยุกต์ใช้ครั้งที่สองคือ Fokker D.VII ที่น่าเกรงขาม  แต่ก็ยังไม่สามารถป้องกันความพ่ายแพ้ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของเยอรมนี อย่างไรก็ตาม เครื่องบินลำนี้เป็นที่เกรงกลัวของฝ่ายพันธมิตรมากจนเป็นอาวุธเดียวที่กล่าวถึงในสนธิสัญญาแวร์ซายส์ โดยเฉพาะต้องการให้ชาวเยอรมันยอมจำนนและมอบ D.VII ทั้งหมดให้กับฝ่ายพันธมิตร
synchronization gears หมดประโยชน์และหายไปโดยสิ้นเชิงเมื่อเครื่องยนต์เจ็ทไม่ใช้ใบพัดในเครื่องบินรบ