เรารู้สึกเริ่มกลัวการให้ใจ เพราะความผิดหวังมากเกินไป จนอาจจะทำให้เรามีกำแพงที่สูงกว่าคนอื่น
เรายังไม่กล้ารู้สึกก้าวเดินออกจากโซนของเรา จนทำให้คนอื่นคิดว่าผู้หญิงนี้ดูหยิง เราไม่ว่าเค้าหรอกน่ะที่เค้าจะมองว่าเราเป็นยังไง เค้ามองเราแค่ภายนอกอย่างเดียว เค้ายังไม่ได้รู้จักนิสัยเราจริงๆ ใครจะว่าจะพูดยังไงก็ได้มันคือสิทธิของเค้า เราอาจจะเป็นอย่างนั้นจริงๆๆก็ได้  แต่ลึกๆๆใครจะมารู้จักเราจริงๆๆ 
จะพูดว่ากลัวความผิดหวังก็อาจจะไม่ใช่
อาจจะเป็นเราเองที่สร้างกำแพงเพื่อป้องกันตัวเราเอง ออกจากความเจ็บปวด ....  จนกลายเป็นคนเสพติดการอยู่คนเดียววววว 😉