ด่ำดิ่งไปกับแขวลัยสุดๆ เลยค่ะวันนี้ โดยเฉพาะฉากที่พระเอกตามมาเป็นคุณหมาป่าช่วยแขอ่านนิทาน ทั้งที่ไม่น่าจะมีอะไร แต่น้ำตาไหลปุดๆ ประดุจเป็นเพื่อนรักเพื่อนซี้นางเอก ที่คอยอยู่ข้างกายคอยลุ้นคอยให้กำลังใจ คอยวันที่นางเอกจะมีความสุข พอเค้าได้เจอกันน้ำตาก็มาเลยจ้า ขึ้นรูปเป็นเม็ดสวยเจือปนด้วยน้ำมูกใสๆ^^

ไม่ได้ร้องแค่ฉากเดียว ไหนจะฉากก่อนหน้านี้อีก เสียน้ำตาเป็นว่าเล่นไม่ว่าจะฉากทุกข์ สุข

: ชอบที่ความรักความดีของแข ทำให้คนในครอบครัวกลับมารักกัน เป็นครอบครัวที่มีความสุขจริงๆ ซะที

: ชอบความเป็นเพื่อนรักของวดี ความน่ารักของพี่หงวน ชอบน้องสาว น้องหมาด้วย

: ชอบความวุ่นวายในกองถ่าย คนในกองน่ารัก กวนๆ กันดี

: ชอบคุณภวภพ มาดูบูมอีกครั้งรู้สึกอบอุ่นขึ้นเยอะ (คุณปพล ช่วยทำให้การดูภวภพลึกซึ้งมากขึ้น) 

: ชอบอาทิตย์และเมียเลวได้ไจ ตายง่ายไปนิด อยากเห็นผลงานเด่นๆ แบบนี้อีก หายไปเลย

: ชอบตอนจบ จูงมือกันเดินบนพรหมแดง เกร๋ดี เบื่อฉากจบแบบเดิมๆ ที่นางเอกพระเอกยืนกอดกัน ค่อยๆ ซูมห่างออกมา มีคำ "จบบริบูรณ์" ขึ้น

นางร้ายเป็นละครที่สนุกมากจริงๆ ดูอีกครั้งก็ยังไม่วายอินไปกับแขวลัย นาวสุดยอดมากเรื่องนี้ รวมถึงคุณเติ้ล ผกก. ด้วย ชอบมากจริงๆ ค่ะ