เกริ่นก่อน เราเป็นคนจน ไม่ได้ร่ำรวย แต่พัฒนาตนเองด้านการเรียน สอบติดราชการตอนอายุ23ปี  ตอนนี้เราอายุ26ปี กำลังเก็บเงินตั้งตัวอยู่
ส่วนแฟนเราเป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่ ม.1 จนตอนนี้เราอายุ26 เรากับแฟนมาคบกันช่วงปีสี่ของมหาวิทยาลัย
ช่วงที่คบกันแรกๆเราป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เราหาเรื่องทะเลาะกับแฟนอยู่ตลอด  จนที่บ้านแฟนไม่โอเคกับนิสัยของเรา
จนแฟนพาไปหาหมอ ได้กินยาจนอาการดีขึ้น พออาการดีขึ้นก็คิดได้ว่า เรานิสัยไม่ดีจริงๆตอนนั้น ทั้งอารมณ์ มีปัญหากับคนใกล้ตัว
 ซึ่งตอนนี้เราคิดได้แล้ว แล้วก็พยายามปรับปรุงเปลี่ยนแปลง แต่ที่บ้านแฟนเขาก็มีภาพจำเราแบบนั้นไปแล้ว ซึ่งตอนเราป่วย ก่อนกินยา เราผิดจริงตอนนั้น  เรายอมรับ 
และด้วยที่แฟนเกิดมามีฐานะที่รวย เรารู้สึกเข้าไปไม่ถึงสังคมพี่ๆฝั่งผู้หญิงที่เขาอยู่รวมถึงแม่เขาด้วย ซึ่งกับญาติแฟนที่เป็นผู้ชาย น้องผู้ชาย กับพ่อของแฟนเราโอเคนะ เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ เขาดูเข้าถึงง่ายเป็นกันเอง
ที่บ้านแฟนตอนนี้มีแค่แฟนกับพี่สาวคนกลางอยู่ พี่สาวคนโตแต่งงานไปมีครอบครัวแล้ว บ้านที่อยู่จะเป็นบ้านเดี่ยวแฝดที่ฝั่งตรงข้ามเป็นบ้านของอาอีกคน เนื่องจากพ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน พ่อเปิดโรงงานอีกจังหวัด แม่ทำธุรกิจอีกจังหวัด เขาเป็นตระกูลที่มีเชื้อจีน
สิ่งที่สร้างความอึดอัดกับเราตอนนี้คือ
1.พี่สาวคนกลาง เป็นคนโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบสุงสิงกับใคร เขาจะสุงสิงกับแค่พี่สาวคนโต และญาติรุ่นเดียวกันอีกสองคน พิ้นฐานกลุ่มเขาคือดูลุคุณหนู คนหนึ่งก็เป็นกัปตัน คนหนึ่งก็ทำธุรกิจส่วนตัวไรงี้ ซึ่งเขาก็ไม่ได้ผิดนะ มันผิดที่เราเองละที่เข้าไม่ถึง เวลาเจอพวกพี่ๆเขา เราก็มีความเงอะๆงะๆ สมัยเรียนเราจะไปหาแฟนได้เฉพาะวันที่พี่สาวคนกลางไม่อยู่ เพราะเขาไม่ชอบให้ใครมายุ่มหยาม เพราะตอนนั้นพี่กับแฟนเราเขายังไม่แยกห้องกัน ตอนนี้แฟนเราก็บอกไม่น่าจะมีอะไรหรอก เพราะแยกห้องแล้ว แต่เราก็ยังจำภาพนิสัยโลกส่วนตัวของพี่เขาอยู่ เราเลยไม่กล้าไปหาแฟนตอนพี่เขาอยู่เท่าไร
2.เราเรียนมอไม่ดัง แล้วอาเขาก็เคยพูดกับลูกเขาว่า ตั้งใจสอบเข้ามหาลัยให้ได้ เข้าไม่ได้เดี๋ยวก็ได้เรียนมอ.....หรอก ซึ่งมันคือเครือมหาลัยที่เราเรียน เหมือนเราโดนตอกหน้าไงไม่รู้
3.ตอนพี่สาวคนโตแต่งงาน เราก็ไม่ได้ไปร่วมงานแต่งเขา ได้แต่ส่งของขวัญไปให้ พี่เขาก็ทักขอบคุณมานะ แต่ความรู้สึกเราเหมือนไม่มีที่ยืนในครอบครัวเขา แต่คนอื่นก็ให้มุมมองเรานะว่า เราไม่ใช่คนในครอบครัว ก็ไม่แปลกที่เขาไม่ได้เชิญ อันนี้เราก็ไม่ได้คิดอะไรต่อ
4.เรารู้สึกว่าบ้านเขามีอิทธิพลกับชีวิตคู่ คือเราเป็นคนติดดิน เป็นคนลุยๆ เติบโตมาแบบไม่ถูกตีกรอบ  ที่บ้านไม่มาก้าวก่ายเรื่องของเรา เราไม่เที่ยวผับ ไม่ดื่มเหล้านะ  แต่ที่บ้านแฟนเช่น เราเป็นคนที่ชอบคาสายคุยกับแฟนวันละสองชั่วโมง-สามชั่วโมง ตอนหลังเลิกงาน พี่สาวแฟนคนโตก็บอกว่าไร้สาระ มันเปลืองแบต เราได้ยินเขาพูดผ่านโทรศัพท์แฟน  มันก็อาจจะไร้สาระจริง แต่มันเป็นความชอบไหม แฟนเราเขาเป็นคนยังไงก็ได้อยู่แล้ว  แล้วก็มีเรื่องอย่างอื่นอีกเล็กๆน้อยๆที่เรารู้สึกว่าเจ้ากี้เจ้าการ ถ้ามองในแง่ดี เขาก็ต้องการให้ข้อคิด ความรู้ละ
เพื่อนๆมีคำแนะนำไหมคะ ขอบคุณค่ะ
ปล.เรากับแฟน คบกันตอนนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันนะคะ แต่มันเป็นความรู้สึกอึดอัดเล็กในใจเราเรื่องที่บ้านแฟน ซึ่งตอนที่คบกันแรกๆเรายอมรับ เรานิสัยไม่ดีจริง เพราะอารมณ์เราขึ้นๆลงๆตลอด แต่เรารักษาจนคิดได้ และปรับปรุงตัวเอง แต่เราก็มีความรู้สึกว่สเขาจำภาพเราแบบนั้นไปแล้ว และบวกกับเรารู้สึกเข้าไม่ถึงในฝั่งผู้หญิงบ้านแฟนค่ะ